aptallık boyutu harbiden düz saf hiçbirşey hissetmeyecek noktadaysa mis gibi olabilir. karşısında yapılanları hissetmez dolayısıyla üzülecek bir şeyide kalmaz .hayatta bir amacıda olmaz yaşar ve ölüp gider .
amaaa bir miktar zeka seviyesine sahip olmasına rağmen , dünyayı kavrayamıyorsa . hayattında mutlu olmayı beceremez , bencil olur , durmadan şikayet eder , mutluluğu yanlış insanlarda ve yanlış şeylerde arar , yanındakinin kıymetini bilmez , insanların acısından zevk alır , topluma'da zarar vermiş olur kendi hayatını'da heba etmiş olur.
zeki kabul edilebilir insana gelince . ahlak yapısına bağlı olarak, insanları manipüle edip, ömrünü kısa vadede kendine kar sağlayıp boş tatminlerlede heba edebilir yada iyi niyetli biri olup ,toplumun ve etrafındaki insanların geldiği halden acı duyup, herşeyin yalan dolandan ibaret olduğununda farkında olabilir. bu iki gurup her türlü kendi içsel yolculuğunda pişmanlıklara ve mutsuzluğa sahip olacaktır. hayatlarındaki amacı ararken beyinlerinin arkasında bir kaşıntı olacaktır sürekli.
ınsanların bir kısmıda herşeyin farkında olup hissiz kalmayı ama kimseye zarar vermemeyi ögrenir ve dünyayı olduğu gibi görür . ınsanlardan bir şey beklemez, kapasitelerinin yetmediğinin farkındadır. tabiri caizse kuştan koşmasını , attan uçmasını beklemez.
şahsımca ,yukarıdaki tanımlar içerisinde , en iyisi ya tamamen aptal olmak yada dünyayı ve insanları olduğu gibi görmek , kimseden bir beklentin olmadan, kimseye bir zararin olmadan dünyada seni mutlu edecek şeylerin peşinde koşmak. yolda yürürken sizin gibi insanları hayatınıza dahil etme şansınız olursa birde ne âlâ .
eğer hala aralarda bir yerlerdeyseniz , hayat çok zor geçmiş olsun şimdiden.
devamını gör...