1.
yazarların itiraf köşesi
ben hep resim derslerinde başarısızdım. babam çizer boyar, ben de resim derslerinde ders boyunca sadece bulutları ve gökyüzünü boyardım. yapılan resminde en kötü tarafı tabii ki bunlar olurdu... ortaokul lise hayatım böyle geçti...ona boyat, buna çizdir...
bir gün resim dersine giderken paletimi evde unutmuşum( dersle ne kadar alakalı olduğum buradan da belli tabii) ve yanımdaki arkadaşıma paletini ortak kullanabilir miyiz? dedim . maskat hoca laf etmesin aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın durumları, idare edelim vaziyeti. herif olmaz benim paletim ben kullanacağım! dedi. nasıl ateş çıktı yüzümden anlatamam size sayın seyirciler. baktım olacak gibi değil çıkardım 2 yaprak kopardım defterden ona boyaları sıktım değişik değişik maçı idare ediyorum ama nasıl moralim bozuldu anlatamam...
bu zırtapoz öğretmene soru sormak için parmağını kaldırdı önünü ilikledi ve şuan hatırlamadığım bir soruyu sormak için ayağa kalktı...
işte o an herşey oldu...
kağıttan yaptığım paletimi oturduğu yere bıraktım, önümdeki bulutların ve gökyüzünün üstünden bir kat daha geçmeyi sürdürdüm. bu ezik te sorusunu sordu ve oturup boyamasını yapmaya kaldığı yerden devam etti...
kibarca ona doğru eğilerek sordum:
- rica etsem, paletimin üstünden kalkar mısın? fırçamda mavi boyam bitti de...
yüzü kıpkırmızı, totosu gökkuşağından bile renkli olan arkadaşım kalktı baktı ve ağlayarak öğretmene bişiler zırvaladı ve kaçtı sınıftan... ha bir de giderken sen görürsün!!dedi bana... hiç sinirlenmedim sadece usulca s..t.r lan, renkli g.t dedim sadece
o an ki içimdeki huzuru ve mutluluğu anlatamam... pişman mısın diye sorarsan tabii ki hayır bugün olsa yine yaparım
bir gün resim dersine giderken paletimi evde unutmuşum( dersle ne kadar alakalı olduğum buradan da belli tabii) ve yanımdaki arkadaşıma paletini ortak kullanabilir miyiz? dedim . maskat hoca laf etmesin aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın durumları, idare edelim vaziyeti. herif olmaz benim paletim ben kullanacağım! dedi. nasıl ateş çıktı yüzümden anlatamam size sayın seyirciler. baktım olacak gibi değil çıkardım 2 yaprak kopardım defterden ona boyaları sıktım değişik değişik maçı idare ediyorum ama nasıl moralim bozuldu anlatamam...
bu zırtapoz öğretmene soru sormak için parmağını kaldırdı önünü ilikledi ve şuan hatırlamadığım bir soruyu sormak için ayağa kalktı...
işte o an herşey oldu...
kağıttan yaptığım paletimi oturduğu yere bıraktım, önümdeki bulutların ve gökyüzünün üstünden bir kat daha geçmeyi sürdürdüm. bu ezik te sorusunu sordu ve oturup boyamasını yapmaya kaldığı yerden devam etti...
kibarca ona doğru eğilerek sordum:
- rica etsem, paletimin üstünden kalkar mısın? fırçamda mavi boyam bitti de...
yüzü kıpkırmızı, totosu gökkuşağından bile renkli olan arkadaşım kalktı baktı ve ağlayarak öğretmene bişiler zırvaladı ve kaçtı sınıftan... ha bir de giderken sen görürsün!!dedi bana... hiç sinirlenmedim sadece usulca s..t.r lan, renkli g.t dedim sadece
o an ki içimdeki huzuru ve mutluluğu anlatamam... pişman mısın diye sorarsan tabii ki hayır bugün olsa yine yaparım
devamını gör...