2015 yılından beri depresyon illeti ile cebelleşen biri olarak bu başlığa yazmayı kendimde hak görüyorum. intihar düşüncem hiçbir zaman şu an olduğu kadar yoğun olmamıştı. senelerce psikiyatristler psikologlar adını unuttuğum tonla ilaç. şu an hiçbir ilaç kullanmadığımı da belirtmek isterim. ki öncesinde de kullanmadığım dönemler oldu ama hiçbirinde böylesine çaresiz ve zayıf hissetmemiştim. zamanla dayanacak gücüm kalmadı sanırım. sorunlar değişti, bazıları hiçbir zaman değişmeyecek. konu bunlar da değil zaten. albert camusun bir romanındaydı sanırım insan arkadaşı selam vermedi diye dahi intihar edebilir. ama sebep o mudur. değildir muhtemelen. benim için de öyle çünkü karşılaştığım zorluklardan ziyade benim haleti ruhiyem beni bu düşüncelere zerk eden. bir kere aklına girip yer edinince zaten çıkmaz. döner dolaşır. hele ki benim gibi ailede ve arkadaşlarda intihar vakası varsa intihar ihtimaliniz katlanarak artar. canım çok tatlıdır. şimdiye kadar da bu yüzden yapmadığımı düşünüyorum. biraz da yatıştırıcı ilaçların etkisi oldu tabii. ilaçlar da epey etkiledi ve besledi bu düşünceyi aslında. biraz paranoya olabilir belki ama ilaçların beynimin kimyasını değiştirdiğini, bozduğunu fark ediyorum. ilaçların yarattığı tahribatı hissediyorum. boklamak için söylemiyorum bunu ama benim için bir konfor haline geldi ilaçlar. elbette işe yaradılar ama tedavi etmediler. bazı şeyler iyiye gitti bir süre. terapiler... terapileri böyle ayrı bir başlık altında anlatsam daha iyi olur aslında. bir şeylerin farkında olmak. farkına varmak. zor epey. oradan oraya atlıyormuşum gibi gelebilir ama düşüncelerim epey dağınık. intihar acizlik kolaya kaçmak bencillik... ne dersen de bir çözüm. hele ki artık dayanamayan bir insan için. bu özendirmek olarak algılanmasın zaten kimsenin, kimsenin söylemiyle intihar edeceğine inanmıyorum. ama intihar eden kimseyi yargılamıyorum. intihardan korkmuyorum. yapıp yapmayacağımı da bilmiyorum ama düşünüyorum. uzun zamandır. kuru bir düşünce değil hayal ediyorum, yollarını düşünüyorum, mekan seçip planlıyorum. evet en kısa zamanda destek almam lazım tekrar. ama bilmiyorum neye yarıyor. neden yaşamaya değer görememeye başladım, yoruldum sıkıldım. bir çıkış yolu bulursam burdan yazarım.
devamını gör...