omnipotent yazar profili

antik sümer kentlerinden sippar’ın yedinci hanedan öncesi kralı en-mendurana, zamanla krallıktan başrahipliğe geçip en-mendur-anki adını alır. efsaneye göre tanrılar şamaş ve adad tarafından göğe yükseltilir, orada ona göklerin ve yerin sırları öğretilir. kimi metinlerde, kendisine 21 bin yıl sürecek bir hüküm bahşedildiği söylenir.

“dur-an-ki” ifadesi, kelime anlamıyla “yukarıdakilerle aşağıdakilerin bağı” demektir yani tanrılarla insanlar arasındaki köprü, aslında bir nevi peygamber de diyebiliriz. enmenduranki, bu bağın merkezinde duran, güneşin ve ışığın tanrısı şamaş’ın hizmetkârı olarak anılır.

1845’te mezopotamya’ya gidip “bir kazı yapalım bakalım ne çıkacak” diyen, sonra da tarihin akışını değiştiren ingiliz arkeolog. asistanı hormuzd rassam ile birlikte toprağın altından asurlular’ın başkenti ninova’yı çıkartıyorlar.

bu kazılar sırasında kral aşurbanipal’in 25.000 kil tabletten oluşan efsanevi kütüphanesini de buluyorlar. bu tabletlerin içinde gılgamış destanı da var ki, insanlık tarihinin en eski edebi eseri.

mesleğe avukat olarak başlayıp sonra “yok ben macera istiyorum” diye orta doğu’ya koşmuş, kazılarıyla tarihin tozunu silkelerken siyasete de bulaşmış biri. istanbul’da britanya büyükelçiliğinde diplomat ve büyükelçilik görevlerinde de bulunmuştur. aslında kendisi için 19. yüzyılın indiana jones’u demek çok da yanlış olmaz. öyle ki, onun kazıları sadece arkeoloji dünyasında değil, insanlık tarihini anlamamızda da milat kabul edilir. velhasılıkelam efsane denilen şeyi bulup ortaya çıkaran adamdır. daha ne denir bilemiyorum ama çok ama çok sevdiğim antik tarihe çok büyük katkıda bulunan büyük adam. şu tanımı girerken bile açıp tarih okuyasım geldi, kendisinin bende o derece etkisi vardır.

keyfim nasıl isterse.

"o" olduğu için.

mecburiyet - stefan zweig syf.14

sana değer veren birinden uzak durmak, aklının eksikliğidir. senden uzak duran birine değer vermek ise, nefsinin düşkünlüğüdür.

-ali bin ebu talib-

chevrolet impala 1967, black

gibi, yılmaz, evet o karakter gerçek.

bizans, orta çağ avrupa’sının en okur yazar toplumuydu. belki kısmen abbasiler onlarla yarışabilirdi, ama bu kadar yoğun felsefe okunan ve incelenen başka bir toplum yoktu. edebiyat, felsefe, retorik ve antik mitoloji konusunda çok bilgiliydiler. ancak bu bilgileri yaratıcı bir şekilde kullanmıyorlardı. daha çok geçmiş bir mirasın koruyucusu ve taklitçisiydiler. yeni fikirler üretmek, farklı bakış açıları geliştirmek gibi bir çabaları pek yoktu. örneğin aristoteles’i okuyorlardı ama onu tartışmak, eleştirmek ya da onun fikirleri üstüne bir şeyler koymak için değil, iyi yunanca öğrenmek, eskilerin literatürlerine hakim olmak ve edebi bir keyif almak için okuyorlardı. bu metinlere estetik değer gözüyle bakıyorlardı. bu yüzden bizans'tan ibn rüşd, farabi, ibn sina ya da biruni gibi büyük düşünürler çıkmamıştır. oysa bu adamların okudukları kitaplarla ibni rüşd'ün okudukları aynıydı. ama mesela ibn rüşd, aristoteles'e platon'a şerh yazarken bizans'ta bunlar söz konusu değildi. belki bir istisna olarak 1400’lerde yaşamış gemistos plethon sayılabilir. ama o da zaten bizans’ın son döneminde, imparatorluk yıkılmak üzereyken ortaya çıkmıştı.

ayrıca bizans toplumu oldukça izoleydi. dış dünyadan kopuk, adeta donmuş bir yapıdaydılar. herodot’un asırlar önce yazdıklarına bile sadık kalıyorlardı. örneğin türklere ve moğollara hala iskitler diyorlardı. hatta selçuklulara, iran’dan geldikleri için pers diyorlardı. bu da onların geçmişin gölgesinde kalmış, değişime kapalı ve entelektüel üretimden uzak bir toplum olduklarını gösteriyor. tüm bunlar da bana kalırsa bizans’ın yıkılmasının nedenlerinden biriydi.

değmeyecek insanlara gereğinden fazla önem verip onlarla muhatap olmak. ne zaman kaybı ama.

"kalbimdeyken nasıl cehennemde olabilirsin ki?"
(bkz: kingdom of heaven)

bu mesleğin piri les gold'dur.

sus ve dinle. karmaşadan, her türlü gürültüden, hatta benden bile arındır kendini. yaşamı kaçırma, aceleye getirme hayatı. sürekli bir şeyleri yetiştirmeye çalışma. “geç kalıyorum” hissiyatından kurtul. sus ve dinle. öğren yaşamayı. öğren istediğin ne varsa. dünyada her şeyi öğrenemezsin ama keyif al öğrenmekten. "geç kaldım, geç öğrendim" sanma; sadece keyif al. hafızanda yüzyıllar boyunca saklayacak değilsin ya öğrendiklerini. bilgi stoklayacak değilsin ya. arşivcilik yapma. zorunda olmadığın hiçbir şeyi öğrenme, sadece keyif aldığın şeyleri öğren. evet, elbette bilgiler nesilden nesile aktarılır; sözlü, yazılı, dijital derken stoklanır, arşivlenir, bu sayede daha çok şey bilir insan ama bir düşün, ne yararı var sana? insan heyecanlanmalı öğrendiklerinden ve heyecan duyacağı şeyleri öğrenmeli. her şeyi öğrenmemeli. haydi, boş bir sayfa aç ve hayata yeniden başla ama önce dinle kendini.

(bkz: sirenler)

sanki poseidon bana