ozzy yazar profili

içimi yakan...

ahh bee, ahhhh bee... uzun uzun mesaj yazdığım akranım. aynı nesildendik, çocukluk hatıralarımız ortaktı, maziyi yâd etmiştik.

ahhh bee...

yattığı yer incitmesin, mekanı cennet olsun.

asparagastır. sayın c.b. "vatandaş" değil, "wakanda" dedi.

"şişirilmiş bir balon"un ne anlama geldiği bilinmeden kullanıldığı, istenilenden fazlasını kasteden başlık.

mesela "sanıldığı kadar başarılı olduğunu düşünmüyorum." ya da daha da basiti "bence o kadar da iyi değil." demek yerine neden kastedilmek istenen anlamın en üst seviyesi tercih ediliyor? neden iyi olan bir şey en iyisi kötü olan bir şey de en kötüsü olmak zorunda?

"şişirilmiş balon", destekleyenleri, taraftarları, takipçileri tarafından da bir değeri olmaması bilinmesine rağmen özel bir amaç doğrultusunda abartılan anlamı taşıyor. mesela "emlak balonu" iyi kötü bu kavramın kastını karşılar. evet, eldeki taşınmaz mülk o kadar değerli olmayabilir ama kâr marjını arttırmak amacıyla fiyat kasten yükseltilir ve mülk ederinden fazla bir para karşılığında satılır ya da piyasası kasten yükseltilir.

sonrasında daha iyi araçlaştırılabilen bir nesne ya da kavram ortaya çıktığında şişirilmiş balon olan şey terkedilir ve bu sefer de hak ettiği değerin altına bile düşebilir, o şey her ne ise. fakat bu kendiliğinden de olmaz, aslında o şey zaten kimsenin umrunda değildir. faydası önemlidir. o yüzden umursanmayan bu şeyin aslında değersiz olduğu anlaşılır.

bu tabirin kullanılmasındaki sebep, anlamı pekiştirmek mi? sanmıyorum. korkarım biz bu saldırgan dile çok alıştık. sanki sözlerimiz coşkuyla ya da nefret ve tiksinti ile karşılanmazsa, aslında hiç duyulmamış, anlaşılmamış olacakmış gibi hareket ediyor, büyük büyük konuşuyoruz.

bu kadar yüksek tansiyon, bir toplum için çok fazla. hele ki sükunete ve psikolojik rahatlığa muhtaç bir toplum için, hepten yorucu ve üzücü olabilir.

beni ürküten başlık. yemek yemek için mutfağı, uyumak için yatak odasını kullanıyoruz. iki boyutlu dikotom siyaset yapmak için ekşi sözlük'ü tercih etmeniz halinde aradığınız hırslı reaksiyonla karşılacağınızı tahmin ediyorum.

lütfen, sakin kalmamıza izin verin. lafa girmeden önce insanın midesine ağrılar saplayan köşeli çıkışlardan ne bekleniyor gerçekten bilmiyorum. ya da sürekli güç dili konuşmaktan kim anlıyor gerçekten bir fikrim yok.

endişeli olmak, korkmak, güvenememek ayıp değil. ayıp olan, yargı dağıtmak.

iğrenç bir dikotomi.

ekşi'de zaten insanların beynini tokatlayan, ufkunu daraltan, canını sıkan, aklını donduran ve tam da böyle tınlayan milyonlarca başlık var. dünyanın pisliğinden kaçıp, nezih, keşfedilmemiş, ırzına geçilmemiş bir sanal mecra diye buraya geliyoruz, karşılaştığımız mevzu yine aynı yine aynı.

anlıyorum, bu başlığın açılma sebebi "böyle de saçma kutuplaştırma olmaz ama!" demek, eleştirmek. niyet doğru.

lakin bence bu tarz şeylerin kaynadığı zaten adı çıkmış belli mecralar varken bize düşen biraz daha sakin kalabilmek adına şu ufacık sığınağımızı da dünyanın geri kalanının dönüştüğü çöplüğe benzetmemek olmalı.

sözlüğün kapı muhafızı değilim. haddime de değil. kime neyin başlığını açacağını ya da açmayacağını tabii ki ben söylemiyorum, o cürette de değilim. sadece bir fikir belirtiyorum, yanlışsam da zaten daha iyisini bilememişimdir. insanlık, normal.

keşke bu toplara hiç girmesek.

başörtüsü. giyilir ya da çıkarılır.

daha fazla düşünülecek bir yanı yok.

söyleyeceklerim bu kadar. iyi günler.

memleket her anlamda allah'a emanet. onu anladık.

cgi mı, gerçek mi onu bile çözemediğimiz bir video olmuştur.

yarın bir gün, gerçekten pkk ile bağlantısı olmayan başka bir kürt kimliği doktrini doğduğunda ve bu doktrin kendi partisini kurduğunda kim ne diyecek çok merak ediyorum.

sen maaşını kim yatırıyorsa onun çıkarları için yaşıyorsun. o kişi de değil kürt, yedi ceddinden viking olsa, ruhun duymaz.

şu etnisite saplantılı burjuva ideolojisinden kurtulamadınız bir türlü, sağcısı solcusu... çünkü etnisite konusu dünyada hiçbirşeyi gerçek anlamda değiştirmeyi vaad etmiyor, kimsenin gerçek bir bedel ödemesine gerek yok. öngörülen ufak kayıplar ve kabullenilmiş sınırlar dışında sokaktaki, kafedeki, televizyon başındaki adamın hiç bir eylemde bulunmasına, rahatının kaçmasına gerek yok bu kavganın sürmesi için.

bu ülkede kimse değişim istemiyor. herkes avantaj istiyor.

nereden mi biliyorum? hepimiz işe okula gitmeye, marketleri boşaltmaya, benzin almaya, krediler çekmeye devam ediyoruz.

kimse kimseye çözüm için kendini canlı bomba yap, meclisi bas, darbe yap demiyor. isyan etme, ama itaat de etme? yer mi? yemez.

köle ahlakını bırakıp sırtımızda sürüklediğimiz şu sistemin altından çekilmek yeterli. ama sen ben o hepimiz dahiliz oyuna işte. biz buyuz. kendi emeğiyle kazanamadığı herşeyin sorumlusu olarak yakınındaki ötekinin zaaflarını gösteren ahmaklar sürüsü...

pkk ve demirtaş he mi? evet, koca tarih ve sosyoloji ağzını açtı şahısları bekliyor akmak için...

komşusu aç yatarken...

... çıkardı iki tane telefon gösterdi bir müslüman (!).

"ben fakir değilsem fakirlik yoktur!" diyen varlıklı bir insana, insanlığı nasıl anlatacağız?

ağam bu saydıkların akp'ye değil türkiye'ye karşı. akp de bu ülkenin bir parçası. konu bu. kimse seni direkt muhatap almıyor yani, sakin ol. sen gidersin ibibik partisi gelir, bu saydıkların ona da karşı olur, sen raad ol.

sen olmadan da bu memleket kendi hasmının karşısına koyacak bir ton yiğit bulur. korkma sen.

bu teker sen daha annenden doğmamışken yol alıp tümsekte kalmadan sana kadar geldiyse seni toprağa koyduktan sonra da yoluna devam eder. sakin ol.

sahi seni korkutan şey ne ağabey?

499 tane olsa yetmezdi. cono olm bunlar, kolay mı?

tamam o zaman, kendisini sürekli aç bırakalım, oruca saysın. kafasına basıp alnını yere yapıştıralım onu da namaza saysın.

farz ve sünnette öncelik nedir? niyettir niyet! namazda, oruçta, allah'ın resulü'ne ve ehl-i sünnet ümmete tabiyette, allah'a imanda, gusülde bile ilk şart niyettir. allah rızası için niyet ederek başlar müslüman.

sor bakalım hüsniye hanım, o çocuklar kendi rızaları ile niyet etmişler mi hakları olan şeyden feragat etmeye?

sen kimsin?

sözlüğe gireyim, şu başlığa bir bakayım, kim ne yazmış okuyayım diyip geldiğim, sadece aylar önce kendi yazdığım şeyi bir başına buracıkta titrerken gördüğüm başlığa konu olan cenk taner albümü. cenk taner ki kesmeşeker ile aynı şeydir, ruhu ve sesi birdir. bu sebepten dilim varmıyor solo albümü demeye. zira bir de solo olan bir albümün adı "izin vermedi yalnızlık" ise, bu ancak acıtır.

geldik, kimseleri göremedik, gidiyoruz...

neyse... demem o ki işbu başlıkta bile...

...izin vermedi yalnızlık.

adorno'dan gelsin, başta kendi kellesi olmak üzere tüm bu adı kitap kapaklarına basılı şahısların hepsinin kafasını tek vuruşta koparacak bir keskin kılıç;

"aydınlar, varoluşun çıplak yeniden üretimi karşısında hâlâ düşünmeye yeltenmekle, ayrıcalıklı bir grup olarak davranırlar; ama işi orada bırakmakla da bu ayrıcalığın boşluğunu ilan etmiş olurlar."

şöyle de devam eder ki benim son yıllardaki tüm zihniyetimin de özeti budur:

"özel varoluş, insana yaraşır bir varoluşa benzemeye çalışmakla ona ihanet eder, çünkü benzeyişi genel gerçekleşme imkânından yoksun bırakıyordur ve üstelik bu gerçekleşmenin kendisi de bağımsız düşünceye her zamankinden daha çok muhtaçtır. kurtulmak imkânsızdır bu çelişkiden. tek sorumlu davranış biçimi şu olabilir: kendi bireysel varoluşumuzu bir ideolojiye dönüştürmekten kaçınmak ve özel yaşamımızı da en alçakgönüllü, en iddiasız ve en gürültüsüz biçimde sürdürmek — ama artık iyi yetişmiş olmanın bir gereği olarak değil, bu cehennemde hâlâ soluyabilecek havayı bulabiliyor olmanın utancından ötürü."

özetle, uğruna ölmediği davanın mektubunu arkasında bırakmaya yeltenen herkes haindir. kaale almayın. boşverin, isimli cisimli adamları.

sokaklar kendilerini yeterince anlatır.

"alevilik ne hiç bilmiyorum da, bizim evde siyah boynuzlu keçi kafalı, yarasa kanatlı bir heykel var, annem babam güneş doğarken ve batarken onun önünde eğiliyor, sordum, biz şeytana tapıyoruz dediler." şeklinde cevap verilmesi gereken sorudur.

ee, öyle saça böyle tarak... bırak kudursun. söylediğin şey gerçek olsa ayrı, dalga geçtiğini anlasa ayrı uykusu kaçar.

kimilerine huzurlu uyku bile fazla.

olduğumu sandığım kadar iyi/güzel/doğru olmadığımı ve olamayacağımı anlayıp hatalarım ve kötü gördüğüm yanlarımla barıştığım andı. benden nelerin çıkabileceğini, nelerin çıkamayacağını çok iyi anladım, kendimi tanıdım ve olmayacak hayallerin peşinde zerre ilerlemeden boşa çabalamak yerine, eldeki gerçek potansiyele ve zaten işe yarar olan yönlerime, başarılı yanlarıma odaklanmam gerektiğini anladım.

devekuşuydum ben. adım kuştu ama uçamıyordum. adım deveydi ama dayanıksızdım.

sonra adımı koyanın ben değil, beni birşeylere benzetmeden düşünemeyen akıl tembeli fikir fakiri başkaları olduğunu farkettim. döndüm, kendime baktım, bacaklarımı keşfettim.

gördüm ki kuştan da deveden de hızlı koşuyorum aslında. meğer ne deve ne de kuşmuşum. ben bacakmışım.

başladım koşmaya. yol aldım.

teknolojinin hangi seviyesinden bahsedildiği açıklığa kavuşturulduğunda cevap verilebilecek bir soru.

hayır, teknolojinin hiçbir seviyesinden vazgeçmem.

türkiye, insanı yoruyor.

ülkemden ve halktan nefret etmiyorum. ama çok basit konularda anlaşılmak ya da çok basit şeylere ulaşmak için bu kadar çok çabalamak yıpratıcı.

iyi / kötü, aydın / cahil, uygar / barbar...

bunlar neyi referans aldığınıza göre değişir. lakin şu sabit şekilde önümüzde duruyor: türkiye yorucu bir yer oldu ve huzur temel bir ihtiyaç olmasına rağmen artık bizdeki en büyük lüks.

sağ, sol, mütedeyyin, seküler, türk, kürt... aklınıza gelen tüm kimlikleri sayın. istisnasız hepsi huzursuz ve yorgun.

dua bilinç büyü ise bilgi işidir.