plutonun askerleriyiz yazar profili

özellikle y kuşağının çok daha kültürlü olmasını sağlamış olan eylemdir.

alırsın ansiklopediye örneğin kurtuluş savaşını araştıracaksındır. onu araken gözün kutup ayısı maddesine takılır, sonra hemen altındakini de okursun. ansiklopediyi biraz daha karıştırdıktan sonra esas hedefine ulaşır ve araştırmanı tamamlarsın. bilgiye maruz kalırdın yani.

böyle böyle birçok şey okumuşumdur. acayip de keyif verirdi. günümüzde ise aradığın bilgiye şak diye ulaşıyorsun sadece hedef odaklı ilerliyorsun. süreç odaklı ilerleme biraz zor oluyor günümüzde. belki de bu yüzden şimdiki çocuklar çabucak hedefe ulaşmak istiyor ve süreçten keyif almayı pek bilmiyorlar. bunu suçlama olarak da görmemek lazım. onların da çağı bu.

tüm ortadoğulular bilir ki ortadoğu'da kötü günlerin bitişi çok daha kötü günlerin başlangıcı olmuştur her zaman. bu yüzden bu çağrıya kaç suriyeli olumlu cevap verir bilinmez. ancak madem tüm sorun esed kardeşimdi, al gitti işte, akp zorla gönderebilir artık suriyelileri.

gün ortasında karanlık filminde oynayan, yazdığı kitaplarla geçimini sağlayan oyuncu, yazar.

www.instagram.com/yazarerda...

fatma girik'in en güzel filmlerinden biri. memduh ün'ün yönetmenliğini de unutmamak lazım. ancak en büyük alkış erdal yalçın'a gelmeli. engelin o kadar da engel olmadığını çok güzel bir oyunculukla gösteriyor.

bu arada erdal yalçın'ın oynadığı karakterin ismi sedat olmasına rağmen filmin bitiş jeneriğinde* karakter ismi olarak "yalçın" yazmaktadır.

tarkan'ın hepsi senin mi şarkısındaki "başkası olma kendin ol" sözüne ilham kaynağı olan durumdur.

okuduklarını pek de içselleştirememiş, adeta bir podcast yaparcasına konuşan ve ortalama bir sohbette tez okuyormuş hissi verircesine sürekli "şunun da dediği gibi", "bunun da kitabında bahsettiği gibi" şeklinde cümleler kuran insandır. dinlemek çok yorucudur. size kattığı bir şey de pek olmaz.

fetönün gülen cemaati olduğu yıllarda tarafını "hocaefendi"den yana koyan, onun sözlerini paylaşmakta pek de bir beis görmeyen; günümüzde ise beyin filan diyerek popülerlik yakalayan kişi. dün de sevmezdim bugün de sevmiyorum kendilerini. düşüncelerini güzel pazarladığı bir gerçek. düşüncelerinin de güce doğru değiştiği de...

yusuf dikeç'in annesiyle alakalı olmayan durumdur. öyle bir kitle var ki taşa, kuşa, ota, boka her şeye laf söyleyen binlerce tip var. özellikle "z kuşağı" diye lanse edilen yaş grubunda bu çok yoğun bir şekilde bulunuyor.

bu olay göte bakmak gibi. kimin götü olduğu çok önemli değil, göt olsun yeter.

güzel fikir ha. sağa sola herkese hareket et, ona buna giydir, ondan sonra da avrupa'da bir ülkeye "benim burada can güvenliğim yok" diyerek iltica et. bu diamond tema olan elemanın da derdi bu olabilir.

velhasıl ne idüğü belirsiz birini kanaat önderi gibi kabul edenlerde de suç var. fezaevi sormuş ya "kim bu diamond tema a?" diye... ben de aynı fikirdeyim: kim bu diamond tema a?

görüntülerden gördüğüm kadarıyla "erkekliği" birine yumruk atıp geriye çekilmek olan kişi. yine arkasına herhangi bir gücü almasa bu erkekliği de gösteremeyecek yiğit(!). özetle meclis'te, sokakta, herhangi bir barınakta, dağda, taşta görmek istemeyeceğimiz, görürsek yolumuzu değiştirmemiz gereken ve yetkili mercilere haber vermemiz gereken homo sapiens.

ameliyatım sonrasında hasta yemeği denen tatsız, tuzsuz şeyleri yerken nefis köreltmek amacıyla hastane odasında müptelası oldum kendilerinin. gastronomi açısından mükemmel bir program. "aa bu şehirde bu yemek varmış" diye izliyorum ancak yarışmacılar arasındaki entrika bunun bir yarışma programı olduğunu sonuna kadar hatırlatıyor izlerken.

deniz diye bir yarışmacı var. elemeler sırasında balkonda otururken herkese o öyle yapılmaz vs vs diye ahkam kesti. ana kadro seçilip takımlar arası yarışma başlayınca ne kadar beceriksiz olduğunu, takım oyuncusu olmadığını, hatta ve hatta herhangi bir topluluğa dahil olamayacağını açıkça gösterdi. sürekli yalan söyleyip insanları kışkırtmak üzerine bir "strateji" izliyor. 19 yarışmacı ile birlikte 3 şefle birlikte herhangi bir kişi kendisinden hazzetmiyor. izleyenler de hazzetmiyor. birkaç şey öğrenirim diye izleyen birinin sinir katsayısını arttırıyor. benzer tipte yarışmacılar olmasına karşın en iticileri deniz. başarıda ortak, başarısızlıkta ise "ben demiştim"ci. velhasıl günümüz ülke yönetiminin bir yansıması kendisi.

yarışmaya dönecek olursak gerçekten türk ve dünya mutfağında nelerin olduğunu gösterip farkındalık yaratan bir program. tv8'in reklam politikası dışında gayet izlenebilecek düzeyde.

kendine has karakterleri olması sebebiyle gelişen durumdur. uzun uzun vakit geçirmemekle birlikte karakterleri birbirine benzeyen atlar, köpekler vs gördüm. ancak sokakta gördüğüm, bahçemde beslediğim ve evimi barkımı üstüne yaptığım iki kediyle birlikte yüzlerce kediyle karşılaştım fakat hiçbiri bir diğerine benzemiyordu. her birinin apayrı karakteri var.

gitar solosu sebebiyle özellikle her sabah vakit ayrılıp dinlenmesi gereken şaheser.

son zamanlarda başlığının altında fenerbahçe adından çok galatasaray adı geçmektedir. bu da galatasaray'ın ne kadar büyük bir kulüp olduğunu bir kez daha göstermektedir.

bunun dışında chelsea'deyken aşırı sempati beslerdim kendisine. gerçi chelsea'den kaynaklı bu durum. zira chelsea'ye hâlâ sempati beslemekle birlikte mourinho'nun chelsea'den ayrılmasından sonra aramızdaki bağ da uçtu gitti. öyle ki en son materazzi'yle sarılmasını sarılmaları var chelsea sonrası döneme ait.

velhasıl fener'e büyük kazık atıp gidecek gibi geliyor. çok da uzak değil bu dönem.

rockstar games'in bu zamana kadar tasarladığı en iyi karakterdir. oyunun genel havasıyla birlikte bu kadar bağ kurulabilen başka bir karakter hatırlamıyorum. nathan drake* ya da joel* bile bu kadar bağ kuramamıştır oyuncuyla. bu zamana kadar oynadığım oyunlar içinde "keşke şöyle beni koruyup kollayan biri olsaydı" dedirtiyor çok rahat bir şekilde.

arthur morgon abimizin anısına şuraya bir de ) iliştireyim.

altlığın görevini tam anlamıyla yerine getirmesidir. görev bilinciyle ait olduğu yerle bütünleşip ondan ayrılmak istememektedir. halbuki "masa üstlüğü" gibi bir adı olsaydı bardaktan kolayca ayrılırdı.

yaklaşık 8 ay önce gece gövdemi kaplayan bir ağrıyla başladı kendisiyle tanışmam. birkaç saat ağrı çektim, ertesi gün hayatıma normal bir şekilde devam ettim. sonrasında ocak 15'te bu ağrı yine girdi bünyeye. ardından terleme geldi, ateşim yükselmiyordu ama çılgınlar gibi üşüyordum. bunu kusma takip etti. geçer birkaç saate dedim ve işe doğru yol aldım. arabaya montla bindim ve kaloriferi sonuna kadar açtım. bir türlü ısınamadım ve çılgınlar gibi terledim. yolda da iki kere kustum. okula vardığımda felaket haldeydim, ne işin var koçero hadi git dediler. hastaneye gittim. ultrason, kan testi filan... safra kesemde 8mm taş varmış ama gastroenterolog endoskopi yapalım önce dedi. endeskopiyi de duyduğum kadarıyla iğrenç bir şey olduğu için yaptırmadım. sonra yine düzensiz zaman aralıklarında ağrılar yaşadım gecenin bir yarısı ben bir acile gideyim deyip efendi efendi serumumu yedim ve rahatladım. nisan ayında endeskopi denen şeyin uyutularak yapıldığını öğrendim. "beni uyutun ne isterseniz yapın" diyerek girdim endeskopiye. bu arada yine ultrason filan derken benim taş 12mm olmuş. endeskopi yapıldı helikobakter pilori denen bir şey varmış, ilaç ve diyet uygulayalım dedi. tabii dedim hekim sensin. uydum her dediğine hekimin. gel zaman git zaman tekrar vurdu o lanet ağrı. bu sefer iki hafta önce genel cerraha gittim. cerrahım dedim böyle böyle. dedi ki mide ağrısı seni acillik yapmaz. safra keseni alalım biz. eyvallah cerrahım dedim ve yattım altına. girdisi, çıktısı 2 saatte aldılar bu keseyi.

ameliyat sonrasında verilen gazın vücutta yarattığı saçma ağrıyı 1 günde filan attım. ameliyat yeri denen 3 küçük kesik ve dren denen iğrenç şeyin çıktığı/girdiği delik beni çok zorlamadı. 4 gün evin içinde dikkatli olacak şekilde gündelik hayatımı devam ettirdim. işe filan da gidilirdi yani, masa başı bir iş yapıyorsanız. 5 günün şafağında çıkıp top oynayacak kıvama geldim.

eğer yaşadığım ağrıların sebebi safra kesesindeki taşlar ise bu ameliyat ve sonrası o ağrının yanında hiçbir şey. taşın yarattığı durum hiçbir şeyle karşılaştırılamaz bence.

velhasıl helikobakter pilori ile kardeş kardeş yaşamaya devam ediyorum. onun da ilerlememesi için dikkat ediyorum. ancak varsa safra kesesi taşınız ve ağrı çekiyorsanız hekim uygun görürse düşünmeden ameliyat olun.

söylenene göre anasına 4 yıl boyunca yük olmuş kişi. halbuki edepli bir şekilde doğ her insan gibi 9 ay dolunca. ne bekliyorsun kardeşim 4 yıl?

bu adamda tam bir zengin ailenin küçük çocuğu şımarıklığı var. gökhan ünver bir ara zengin çocuk reelsi yapıyordu. tam olarak buradaki gibi işte.
gökhan ünver - zorluk görmemiş zengin çocuğu

türk sporundaki -özellikle futbolundaki- zaten var olan rezalet bir yana, ali koç'un kaprisleri bu işi biraz da bu noktaya getiriyor. adam her istediği olsun istiyor. hep onun dediklerini yapsınlar, başkalarına hiçbir şey yapılmasın, kendisi el üstünde tutulsun vs vs... çünkü ali koç. çünkü koç ailesinin küçük oğlu. zaten işlere karıştırmama sebepleri de bu olsa gerek. gitsin hobi olarak bir kulüpte filan takılsın ama bizim "ciddi" işlerimize karışmasın.

en başta fenerbahçeye yazık ediyor. galatasarayda, beşiktaşta filan da çok mübah yöneticiler yok ama hiçbir kulüpte bir ali koç da yok yani.

*okumayabilirsin. yani diploma anlamında okumayabilirsin. gerçi okuma yazma da bilmeyebilirsin. bu iş bulmana engel değil. ama bir alanda kendini geliştirmelisin para kazanmak için.

*lord çocuğu veya akpli çocuğu değilsen iş bulmak zorundasın ki en temel ihtiyaçlarını karşılayabilirsin. yoksa son adım olan ölmeye direkt geçiş yapabilirsin.

*evlenmek ve çocuk yapmak opsiyonel bu çalışmada. zorunlu değil yani. zorunluluk çevrenin ve belki de senin bu sürece kattığın bir seçenek.

*ölmeyi ise henüz engelleyemiyoruz maalesef. er ya da geç gerçekleşiyor. doğal olarak bu da bir zorunluluk.

süreç bu şekilde ilerliyor. hayatta birkaç şey dışında her şey senin nasıl yaşamak istediğine ve yeteneklerine bağlı. coğrafya da kader tabii ama yine de sen çizeceksin bu coğrafyanın sınırlarını. gerisi lafugüzaf.