ropte yazar profili

normagram, ay pardon, normal sözlükte her şeyin fotoğrafının çekilip hepsinin ayrı ayrı başlıklarda paylaşması ve paylaşımların çoğunu bunların oluşturması. yazarların çektikleri x fotoğrafları, yazarların çektikleri y fotoğrafları, yazarların çektikleri bok fotoğrafları, yazarların çektikleri püsür fotoğrafları. bu arada herhangi bir yazar için ya da birini ya da birilerini hedef alarak söylemiyorum. sözlüğün genel havasından bahsediyorum. alınmayın. sonuçta bize tuhaf gelen şeyler değil mi konumuz? eee?

ya tamam, hani yapılır elbet... yapılır da,bu kadar görsellikli bir sözlükte daha önce yazmadımdı. o yüzden bi tuhaf geliyor.

evet bu da benim çektiğim x fotoğrafı mesela. ayrı başlık açıp paylaşıcam birazdan.

- allah seni kahretsin!

+ dur hayatım açıklayabilirim!

- ya neyi açıklayacaksın neyiii? benimle sevgiliyken bunu nasıl yaparsın?

+ sevgili olmamız başka erkeklere ilgi duymayacağımı göstermez ki ama.

- lan o abim abim. hem oluyor mu hiç erkek erkeğe.

+ sevtap, dur gitme sevtap.

- abi allah seni de bildiği gibi yapsın.

= kardeş olmamız manitanı emcüklemeyeceğimi göstermez.


görüldüğü üzere erkekler için de geçerli durum... eşitlique!...

ünsüz sertleşmesinde sertleşme sorunu olanlardır. mesela; yapmışdım, gitdi, çiçekden vs. gibi. bir avukat arkadaşım vardı dilekçelerini böyle yazıyordu şok olmuştum. her defasında kafasını masaya 6284 kere vurmamak için kendimi zor tutuyordum.

sizi gidi imla iktidarsızları sizi. az sertleşin la. ben sertleşicem sonunda.

asıl amacı şu olan:

"kardeşim bak şimdi tartışıyoruz ya, efendi efendi tartış, olayı hakaret boyutuna getirirsen ya da daha ileri götürürsen başın ağrır. başkası uğraşmaz ama ben uğraşırım, hem ceza alırsın sicilin bozulur, hem de tazminat alırım, paran gider, üzülürsün. ona göre ayağını denk al."

beyanat.

tabi, ben avukatım benim egom var. sen şu fakir ve cahil halinle benim kim olduğumu bilmeden ne cüretle bana ekstra saygı göstermezsin mealinde kullananlar da yok değil.

1 ekim 2025'te okumaya başladığım tolstoy eseri. hala daha bitmedi. 1100. sayfalara ancak gelebildim. daha 600 sayfa falan var. hani dünya klasiğidir şudur budur olayı farklı ama ben acaba bu abimiz 1700 sayfa ne anlatmış olabilir merakıyla başladım. bir de 1100 sayfalık karamazov kardeşleri yeni bitirdiğim için rus edebiyatından devam edeyim aradan çıksın mantığıyla okudum. öncelikle tostoy vs dostoyevski muhabbetinde yerimiz belli olsun ki dostoyevskiciyiz hamdolsun.

öncelikle tolstoy'u tebrik ediyorum yani hakkaten bir tolstoy kolay olunmuyormuş. o kadarterleri nasıl aklında tuttun nasıl oluşturdun, 500 sayfa sonra eski karaktere dönüp nasıl bağladın valla helal olsun abim. ben okurken unuttum, sen kurgulayıp yazarken şaşırmadan karıştırmadan nasıl hallettin valla helalsin.

dediğim gibi çok karakter var. her birinin hikayeleri, hayatları falan uzun iş. bir de bazı yerlerde adıyla bahsediliyor bazı yerlerde soyadıyla falan. lan zeten zibilyon tane adam var. rus ordusunun yarısını anlattın. mesela prens andrey ile bolkonski'nin aynı kişi olduğunu anladığımda kitabın yarısına gelmiştim. dolohov'la denisov var mesela. hangisi kimdi hala bilmiyorum sjaklsd.

ilk savaş dönemi bitti ne güzel barıştaydık şimdi ikinci savaş çıktı neden çıktı anlamadım mesela. napolyon'un ipneliği hep. lan adamlar pasaport istedi diye savaş mı çıkartılır? boşuna dememişler götü yere yakın olandan korkacaksın diye jdjkslkd

neyse öyle ya da böyle okunması gereken bir eser. rus ve fransız tarihi, dönemin sosyal yaşantısı vs. bunları anlamak için güzel bir eser.

ha şunu söylemeden geçemeyeceğim ya tolstoy tamam abi en çok fransızcayı sen biliyon sal bi bizi amk ya. kitabın yarısı fransızca. çok mu şart yani. ruslardaki bu fransız özentiliği de irrite etti yani. bizim kelime aralarına ingilizce serpiştiren tikicanlar gibi o ne öyle. gerçi bunlar kendi aralarında da fransızca konuşuyor. bu yüzde rusları ayıpladım.

neyse kitabı dediğim gibi henüz bitirmedim. bitince inşallah yeniden gelir yorumlarım yıl sonunu bulu herhalde.

bu güzel eseri bu kadar sığ ele almak istemezdim ama içim şişti. zaten spoiler de yedim. e kitap okuduğum için hangi sayfada olduğumu bulmak için chat gpt ye kitabın bölümlerinin sayfalarını sordum. ana karakterlerden birinin ölümünü söylesi gevşek sjhsdl. o yüzden biraz tatsız ilerliyorum. neyse. son olarak savaşmayın sevişin diye kamu spotu ile satırlarıma son veriyorum.

nazdrovya...

karşılaşılan sorunların giderilmesi için kişilerin uyguladıkları yöntemlerdir. ben mesela, süleyman demirel taktiği kullanıyorum:

(bkz: meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz)

1. şahıs: çok tatlı bi insansın.
2. şahıs: dün yolda gördüm uzaktasın diye selam veremedim. şimdi vereyim: s.a.
3. şahıs: hani kocandan boşanacaktın. daha ne kadar oyalayacaksın beni hain. bir dahaki sefere nick vererek seslenirim bak.
4. şahıs: bu kim ya? nerden girmiş bu buraya tanımıyorum.
5. şahıs: sucuk yemişsin...
6. şahıs: tanımıyorum seni sohbetimiz de yok ama seviyorum nedensizce.
7. şahıs: bir daha götümü ellersen bozuşuruz.
8. şahıs: 5. yıldız kalbime kooonnnn...

şimdilik bu kadar, ileride yine seslenirim.

mağlubiyete şaşırmadığım maç. zaten gerçek gurme galatasaraylılar takımının hiçbir zaman asla rahat rahat üst tura çıkmayacağını bildikleri için ön kabullenişle sonucu bilerek izlediler maçı. eh devreye sakat ve eksikler ile hakemin kahpeliği de girince sonuç kaçınılmaz oldu. neyse önümüzdeki maçlara bakacağız.

monaco deplasmanından en kötü bir beraberlik, iç sahada atletico'ya şov. son maçta puan tablosuna göre ve city'nin yedek kadro ile çıkması muhtemel olduğundan ötürü oradan da puan ya da puanlar alınır. yazın bunu. minimum 14 puanla ilk 16 'nın 8'den aşağı ama 8'e yakın konumlarında bitiririz.

"yanaktan di mi lan?" denilesi...

üzen bir sorunsal. yamal esprisi yapmak için gelmiştim ama kalbim kırık gidiyorum...

şu an tam ihtiyacım olan kadın. yanında bir de çay olacak ekmeği banıp, çayını yudumlayıp yiyeceksin. açacaksın tv'den de müge anlı'yı. miss. işte hayat bu.

ama biz ne yapıyoruz? dandik ofislerde sözüm ona çalışıp, gün sonunu, ay sonunu, yıl sonunu, ömrümüzün sonunu bekliyoruz.

oysa tek gerçek menemen.

"dün yemek yemişsen dün yemişsindir" açılımlı nicki ile geçmişi geçmişte bırakmamızı, her daim önümüze bakmamız gerektiği düsturunu salık veren bilge, kadim, ulu bir yazar. buraları şenlendirecek, buralar da şenlenecektir.

benimki beyle...

düşünceli sevgilidir. düşünmüş almış. büyütmeyin.

meseleyi...

dışkılama için alaturka tuvalet en idealidir. zira çömüş pozisyonu içerdeki safrayı atma konusunda daha sağlıklıdır. kadın programlarına çıkan doktorlar öyle diyor ben bilmem. ayrıca benim için en tercih edilebilir yanı hijyenik olması. etrafa sıçradı derdi yok, senden önce oturan bireyin totişinin sıcaklığını hissetme derdi yok. kışın ayazında buz gibi şeye oturmanın verdiği o donma hissi yok. nerden baksan mucizevi bir şey bence alaturka tuvaletler. ha ayak uyuşması bacak ağrısı falan oluyor biraz ama o kadar kusur kadı kızında da var.

lakiiin alafranga tuvalette bir şey var ki işte ondan vazgeçebilmek de mümkün değil. tazyikli suyu açarsın, uygun açısal, konumsal ve navigatör ayarlamaları yaparsın... suyu açıp başını hafifçe geriye doğru atıp, gözlerin kapalı bir şekilde tatmin olmuş bir gülümseme eşliğinde hafif hafif inleyerek yapılan o temizlik ritüeli... yo dostum yoo bundan vazgeçmek mümkün değil.

internet anneleridir. kaç tane çocuk yetiştirmiş, bu konuda tecrübeli büyüklerinin fikirlerini, tavsiyelerini ciddiye almaz ama internette bilmem ne anneleri sayfasında gördüğü kendisi gibi salak birinin mantık dışı yorumunu düstur edinip onun dediğini sorgulamadan yapar mesela. koruyuculuk adı altında çocuğu moron yapar. hiçbir sorumluluk yüklemez her şeyi onun yerine yapar ama gider motor becerileri gelişsin diye boktan oyun setlerine bir dünya para döker. çocuk zaten yüzüne bakmaz bu setlerin, sonunda çöp olur. çocuk büyümeye başlar yavaş yavaş sofra hazırlama, yatak toplama kıyafet katlamayı öğret dersin(kız erkek fark etmeden), ay yok o yorulmasın bir yerine bir şey olur ben yaparım der.

bre geri zekalılar, bir ebeveyn olarak sizin vazifeniz çocuğu hayata hazırlamak. siz her zaman yanında olmayacaksınız. herkes o çocukları sizin gibi pışpışlamayacak. özgüvenli olsun diye hiçbir bokuna ses çıkarmadığınız şımarık veletleriniz yarın toplumun başına bela olacak. psikolojisi bozulmasın diye hiçbir şeyine ses etmediğiniz, nerede nasıl davranması gerektiğini öğretmediğiniz piçleriniz ileride hem başaklarının psikolojisini bozacak, hem de aslında nasıl boş, işe yaramaz biri olduklarını fark ettiklerinde asıl o zaman daha büyük çöküş yaşayacaklar.

2000 sonrası annelerin ilk mahsulleri birkaç yıldır iş hayatında ve cidden nasıl donanımsız, nasıl boş, hiçbir boktan anlamayan, sosyal hayatın içindeki basit şeyleri bile çözümleyemeyen ayırt edemeyen angutlarla dolu her yer.

elbette ki gerçekten bilinçli ebeveynler ve donanımlı kaliteli çocukları da yok değil. iyi ki de varlar ama bir de bu davarlar da varlar.

gerçekten bilinçli ebeveyn olmak güzel bir şey. ama sonradan görme, desinler diye yaşayan, çocuğun gereksinimlerinden ziyade kendi bencil ihtiraslarını tatmin etmeye çalışan u yaratıklara benim tahammülüm yok.

bu yazdıklarımı okuduğunuzda sinirleniyorsanız, bana kızıyorsanız kusura bakmayın ama siz de ya bunlardansınız ya da bunlardan olma adayı.

tekrar ediyorum anne baba olarak hepimizin görevi çocuğu hayata hazırlamaktır. yarın bir deprem oldu, kaza geçirdin geberdin gittin. çocuk kaldı bir başına, ne yapacak? yani elbette bir survivor yetiştirin demiyoruz ama çocuklarınıza dozunda sorumluluk yükleyerek kimseye yük olmadan, kimseye ihtiyaç duymadan yaşamayı kendi kendine yetebilmeyi ve para yönetimini öğretin. öğretin ki çocuğunuz sizi ilerde iyi ansın. yarın öbür gün iş hayatına girdiğinde annem babam bana hiçbir şey öğretmedi keşke biraz bir şeyleri kendi başıma yapmama izin verseydi diye size kızmasın..

çevremde birkaç tane var bu tiplerden. çok doluyum. kalbinizi kırarım.!!11!

sadece domates değil de çilek yetiştirince de mutlu olan insandır. insanın kendi mahsulünü yetiştirmesi ayrı bir keyif. seneye işleri büyütüp ikinci saksımı alıcam. çilekler kralı olucam inşallah. çilek dudaklarıma yapışıp kalmak isteyenler dm ajkdsk

bir bok olsam süzülsem kanalizasyona
kaybolsam narin yalnızlığında foseptiklerin
serkeş bir belediyenin yetersiz altyapısına inat
berduş dudaklarım duşa hasret kalsa
ve haykırsa lağımlar ansızın
çıldırsa rögarlar amansızca
denize döküldüğüm yerde özgürlüğün tadı değil,
esaretin kokusu var genzimi yakan.
tek başıma dirensem hijyensel enflasyona
bir bok olsam süzülsem kanalizasyona...

ropte
06.10.2025 16.15
bochum

ben artık klasikleşmiş sözlük bakınızlarının miadını doldurduğunu düşünen ve mümkün mertebe vermekten kaçınan biriyim. zira 26 yıllık sözlük formatının zaman içinde kendi jargonunu yaratması kaçınılmaz ve kendini bir yere kadar yenileyebilmesi malumunuz. o yüzden bu klasikleşmiş bakınızlar bir yerden sonra kabak tadı verdi, ama şu başlığı görünce dayanamıyorum galiba o klişe bakınızlardan biri gelecek:


(bkz: ne diyem mahmut mu diyem)

skoruna kadar söylediğim boru: #3748362

daha ne olsun lay lay lay lay lay lay laaaayyyyy oooo cim boooom boooommm