rotrima yazar profili

yeni albümü çıkan şarkıcı.

gayet beğendiğim bir albüm olmuştur. kendisinin yeri bende ayrıdır, askerdeyken ilk çarşı izninde bir cafede otururken tvde dinlemiştim kendini, askerde sürekli sıla dinlemekten bıkan bünyeye ilaç gibi gelmişti.

linkin park'ın yeni solisti olması ile haberdar olduğum kişi.

linkin park'ın yeni bir lead singer ile anlaştığından bile son anlarda haberim oldu, nasılsa kaçmış gözden.

hiçbir şekilde bir fikrim yoktu kim olduğundan. ilk açıklanacağı videoyu beklemeye başladım.

ilk mike'ın sahneye çıkıp "it is good to see you again" demesi zaten gözlerimi doldurdu (yersiz başka sebeplerden olan duygusallığın nostalji ile dışa vurumu diyelim)

ama emily ilk sahneye girerken yandan gördüm, daha o zaman alakasız beğendim kendisini görmeden (celebrity crush bekliyormuşum), sonra ilk şarkıya girdiği gibi benim gönlüme de girdi. tüylerim diken diken oldu.

sadece ilk şarkıyı dinledim, geçmiş şarkıları onun sesinden sonra dinlemeye karar verdim ve anca 28 haziran 2025'teki londra wembley konserinde dinledim. bu arada canlı sesi kayıtlardan da güzel.

yani artık bu albümün şarkı sözlerinin hayatımla örtüşen yönlerinden midir nedir, birçok parçasında tüylerim diken diken oldu ilk dinlediğimde ama bana şu anki psikolojik durumum nedeniyle de en çok etki eden over each other oldu, hala her dinlediğimde bi elektrik geçiyor resmen vücudumdan.

neyse dedim ya celebrity crushım oldu kendileri. öncelikle tüm dead sara şarkılarını videolarını seyrettim. sonra linkin park'ın yeni solisti "reaction" videolarını sürekli seyrettim. 1-2 tanesi var hatta, tepkileri çok güzel çok samimi hala arada açar izlerim.

öyle işte, seneye avrupadaki bir konserlerine daha gitmek istiyorum. arada da şarkıları dinlemeye devam. linkin park'a da çok yakıştı.

28 haziran 2025 ingiltere wembley stadyum konserinde canlı dinlediğim grup.

düşündüm ve evet onları ilk defa canlı dinledim. yaşım itibariyle aslında 2007 miydi neydi rockn cokeda gidip dinlemem gerekirmiş ama o zamanlar her yaz bir yerde çalışıyordum o yüzden gidememem normal.

benim sanırım 4. stadyum konseri oldu. 2si beşiktaş inönü, 1i eski ali sami yen.

tüm biletlerin satıldığı, 90000 kişinin beraber şarkılara eşlik ettiği bir konserdi. her yaştan insan vardı. hem eski hem yeni şarkılara herkes eşlik etti.

seste biraz sorun vardı, özellikle tribün arka taraflar çok şikayet etmiş ama ben mike'ın sesleri hariç çok rahatsızlık hissetmedim, zaten bir de o kadar yüksek sesle konser de dinlememiştim.

grubun enerjisi, şarkılar, her şey güzeldi valla. emily'yi ayrı beğeniyorum zaten, canlı dinleyince daha da beğendim. bir de özellikle konserden önce hiçbir eski linkin park şarkısını dinlemedim emily'den, sadece yeni şarkıları dinledim. o yüzden eski şarkıların hepsi yeni şarkı gibi geldi güzel oldu.

yalnız özlemişim, konser alanında bira satılmasını. su desen ücretsiz koyuyorlardı sürekli plastik bardaklarla yeni su.

konser bitiminde de baya büyük bir alanda trafik kapalıydı. insanları çıkıştan gidecekleri yöne doğru yönlendiriyorlardı o yüzden sıkış tepiş bir durum da olmadı.

ertesi gün notting hillde emily'ye denk geldim. durmadı, dursa gidip foto isteyecektim, stalker gibi peşinde dolandım, sevgilisi ile dolanıyordu bir yerden sonra artık rahatsız etmeyeyim dedim ama üzüldüm de tabi.

neyse seneye olacak konserlerinin de biletleri tükendi gibi ama vip paket vsler duruyor onlardan alacağım sanırım bir daha dinlemek isterim zira ara vermeden.

yüksek kaliteli motosiklet kaskları üreten japon firmasıdır.

elle yapılır, kontrol edilir. fiyatı pahalı, bizde bir de sanıyorum uzakdoğu vergisinden dolayı ekstra pahalı.

güneş vizörü (içinde ek parça olarak) kullanmaz. darbe emilimini azalttığını söylüyorlar.

bende arai quantic modeli var. 2. kaskım. ilk kaskımı sadece 5 dakika deneyip aldığım için bunu 20 dakika denedim mağazada sorun yoktu.

ama 1 saat sonunda iki tepe noktadan sızlama yapıyor. anladım ki bu da kafama uygun değil. (arkası düz round oval diye bilinen kafa yapısı) bir daha kask alacağım zaman 1 saat takacağım başka çaresi yok.

ayrıca çene altından çok rüzgar alıyor, bu da sesi arttırıyor. bir de kapasan bile hava gelmeye devam eden logo havalandırması var, kışın eziyet, onu da yara bandı ile kapatmıştım.

neyse ama en büyük eziyet kafamda yaptığı sızlama, 1 saat sonunda konsatrasyon sıfır oluyor mecburen mola veriyorum.

cartoon network'le ilk tanıştığım zamanlarda gumball ile beraber en sevdiğim çizgi dizidir.

her anlamda çocuklardan ziyade daha genç ve yetişkinler için yapıldığı bellidir. yalnız biraz sorumluluk sahibi biriyseniz mordecai ve rigby'nin boşvermişliklerine uyuz olabilirsiniz.

uefa şampiyonlar ligi finalindeki gösterileri / mini konserleri çok güzel olan grup.

yeni albümlerine ait son teklileri çıkan grup. bu da ayrı güzel, daha duygusal. ne güzel geri döndüler valla.

bugün çıkan yeni doom oyunu. doom'un bende yeri ayrıdır.

ilk bilgisayarımı babam ben üniversiteye başlayınca almıştı, haliyle anca tatillerde oynuyordum. ilk aldığım oyun o zaman doom 3tü. hatta ram düşük gelmişti babama kitlemişler o zaman dandik düşük rami, değiştirmiştik.

doom3 tabii daha korku temalıydı, yine aksiyon vardı fakat asansör kapısı açılınca irkilirdim.

doom eternalı oynadım yıllar sonra, youtube'da videoları seyrederken ben bunu bitiremem diye düşündüm çok hızlı geliyordu çünkü, fakat bitirdim. the dark ages'ı duyunca da çok heyecanlanmıştım.

bugün açtım bir oynamaya, otomatik 1080pde açtı, ayarlar düşükte. 1440p oynaya oynaya 1080p çok kötü geldi, 1440pye aldım medium ayarlarda, dlss açık oynuyor şu an ama ileride yaratıklar çoğalınca takılma yapacaktır sanıyorum. (40gb ram, nvidia 3060 6gb)

monitörüm de depoda, laptop ekranı biraz karanlık kaldı oyun için o biraz yordu ama müzik sıka sıka ilerlemenin keyfi çok güzel bir 22 bölüm bekliyor beni. karanlıktan tüm secretlar kaçmış neredeyse, ilk bölüm %39 tamamlandı, neyse ki illa %100 yapayım demiyorum.

edit: 5 saat kadar oynadım, oyun çok hızlı, baya hızlı yani aşırı hızlı. eternal'dan da hızlı. eskiden ataride bilmeyince tüm tuşlara basardım bunda da öyle hani biliyorum ama çok fazla şey var yapılabilecek seri basıyorum. kalkan var yeni, kalkanla saldırı savuşturabiliyorsun, yaratıkların üstüne gidebiliyorsun ya da kalkanı atabiliyorsun. e düz yumrukla saldırı var, silah var. yaratıklar çok, pata küte. ama zaten bu oyunun güzelliği bu.

mükemmel dublaj. bu ve shrek çorumu kaç kere seyrettim üniversitede arkadaşlarla bilmiyorum. bunun dublaj daha iyi çünkü senkronizasyon daha iyi yapılmış, shrekde biraz kayıyor o rahatsız ediyor.

eve çıkacaktık arkadaşlarla üniversitede, bu yapımlardan mülakata girdim. sorular "ney ney kalaba mı", "adam sandık eşşağı..."

bir ramazan ayı boyunca sahurda shrek iftarda truva. hala daha arada aklıma gelir açar gülerim. küfüre gülünür mü falan deniyor da, gülünüyor ya.

bi de ilk işe girdiğim zaman soyismi kalaba olan bir arkadaşla tanıştım, ilk soyadını öğrendiğimde yüzüne " ney ney kalaba mı" dememek için zor tutmuştum kendimi.

bir saat kadar önce instagram hesaplarında 6 ekim 2025te türkiyede konser vereceklerini açıklayan grup. yeni çıkacak albümün turnesi kapsamında olacak sanıyorum.

2024 xbox showcase'de duyurulan ve 24 nisan 2025'te satışa çıkan, sandfall ve kepler ınteractive firmaları tarafından geliştirilen sıra tabanlı rol yapma oyunu (turn-based rpg) sadece 30 kişi tarafından geliştirilmiş. 2 günde 1 milyon sattı, xbox game pass hariç.

ben ise bu oyuna bayıldım. hakkında hiçbir bilgim olmadan, sırf xbox game pass'te görüp konusu ve görsellerini beğendiğim için kütüphaneye eklediğim ve çıktığı gibi de oynamaya başladığım oyun.

bundan önce sıra tabanlı oyun deneyimin sadece baldur's gate 3 ve ondan önce hiç yok. baldur's gate 3'e reklamları ve övgüler nedeniyle başladım ve 35 saat kadar oynadım. sonra ara vermek durumunda kalınca tekrar hikayeye giremedim ama onu da sevmiştim.

expedition 33 ise daha oyunun başındaki müzikleri, sanat tasarımı ile beni benden aldı. kamera açısının da çapraz tepe yukarıdan yerine normal third person, fps kategorisindeki gibi olması da ayrıca daha keyifli kılıyor oyunu oynarken.

sıra tabanlı ama, gerçek zamanlı saldırılardan kaçma veya karşı atak yapabiliyorsunuz. ve yine bu dövüş zamanlarındaki grafikler çok güzel.

normalde koşabildiğim her oyunda direkt koşar etrafa takılmam, hikayeyi ilerletmek isterim. bunda ise yürüyorum normal, hızlı geçmek istediğim bir yer yok. ana hikaye yönlendirmesini takip ediyorum ama önüme bir şey çıkınca da dur bir bakayım diyorum. koşma olayı bir tek lune karakterinde, alaam o nasıl güzel havada süzülmedir.

henüz 10 saat oynayabildim, fakat büyük keyif aldım oyundan.



edit: %100 tamamladığım ilk oyun olmuştur. normalde hiçbir oyunda bunun için uğraşmadım ama bunda istedim. 100 saat oldu. şimdi ng+ başlayıp bir tur daha oynama zamanı ki yine bunu da ilk defa bu oyunda yapacağım. çok güzel oyun.

korsan rock/metal türünün üyesi grup, eğer öyle bir tür varsa resmi olarak tabii. çok eğlenceli şarkıları vardır. kendilerini p.a.r.t.y şarkıları ile tanıdım.

bugün de yeni teklisi düştüğünü gördüm, yine eğlenceli kıpır kıpır şarkı.

yeni albüm habercisi olarak yeni teklisi düşen grup. yine güzel bir video ile taçlandırmışlar şarkıyı. sonunda da videoda yer alan herkesin ismini yazmışlar, atın bile.

yeni teklisi gelen grup. bu şarkı da güzel, bu da loopa girdi devamlı dinleniyor.

emily burada dead sara günlerinden katkı sağlamış şarkıya, o ses öyle hissettiriyor.

x'in (eski twitter) yapay zekası.

diğer yapay zekalardan farklı olarak x(twitter) datasına sahip, bu hem avantaj hem dezavantaj olabilir. (facebook'un yapay zekasında çok daha fazla data olacak tabii, o ayrı) fakat twitter elon musk alalı beri iyice bok çukuru oldu. hele dün akşam saatlerinde site iyice bir garipti depremden sonra. hani işte instagramdaki gibi ne izlersen önüne o düşer gibi bir şey de değil, her şey saçma salak düşüyor. engel bassan da farklı ama benzer bir konu yine geliyor.

ama bu grok sonrası da twitter ortamı iyice bok oldu. neredeyse ilk yorum her zaman "grok bu doğru mu, grok bunu yorumla". grokla kavga edenler, ajan diyenler. sen yanlış biliyorsun diye atarlananlar. deprem konusunda da madem bu kadar biliyorsun ne zaman olacak deprem söyle de rahatlayalım diyorlar.

yani bu yapay zeka günün sonunda vezir de rezil de olacak dataya sahip, zira kalkıp atatürk şu yılda ölmüştür yerine yossi kohen geçmiştir de diyebilir.

hayatımda oynadığım ilk arpg. ve hayatımda ataride captain tsubasa 2'den sonra en fazla zaman harcadığım oyun.

oynadıktan sonra da lan ben bunca sene bu türü nasıl fark etmemişim, çok güzelmiş dediğim oyun. 4. sezonda başladım. en çok 7. sezonda oynadım. her anlamda keyif aldığım eğlendiğim oyun. kese kese biçe biçe ilerliyorum. çok düşünmüyorum, bir yere kadar kendi buildimle gidiyorum, sonra baktım daha ilerlemiyor internetten build bulup onla gidiyorum.

fakat min/maxa ya da gerekli tüm itemlara kasmıyorum o yoruyor, keyif aldığım süre boyunca oynayıp sonra diğer sezonu bekliyorum.

yeni sezon da güzel gözüküyor, bakalım bu sezon sorcerer ile gideceğim sanıyorum.

hafta sonunda filmlerini tekrar seyrettiğim usta. birçok yer aldığı film, ülkenin o zamanki hallerini ve aslında hiç değişmeyen günümüzü de o kadar güzel anlatmış ki.

umudumuz şaban'da "seçim her zaman halkın oylarıyla kazanılmaz ya"
deli deli küpeli'de eşkiyanın fahiş fiyattan satış yapan dükkan sahibinin camını kırması üzerine ona "sen eşkiya mısın, anarşik misin" demesi

yalnız orta direkt şaban'daki erkan, sen nasıl bir insansın?

üniversiteye başladığım sene rahmetli teyzem hediye etmişti bana bunu. 700 tl (ytl? ya da 700 milyon) idi sanırım o zaman. lisede hatırlıyorum ilk reklamını gazetede gördüğümde çok sevmiştim tipini. joysticki, kamera ve şekli ile değişik bir telefondu.

kullandığım ilk güzel telefondu, üniversite boyunca kullandım, fifa mı ne bi oyun oynadığımı hatırlıyorum saatlerce. ama dönemi nedeniyle de belli videolar ile de anılan telefon tabii.

internet ve sosyal medya "çağının" etkilerinden diyebileceğimiz bir konu.

özellikle tiktok/reels ile 10 saniyelik videolar ile ufak hazlar yaşayan beynimiz, "e bu kadar kısa sürede de mutlu olabiliyorum ne gerek var uzun filmlere onlara bunlara" diye düşünmeye başlayıp bu ufak hazlara iyice alıştı.

aynısı yazılar için de geçerli, uzun tanımlamaları, gerçekten yazanı biliyorsanız ya da konu hakkında gerçekten bir şeyler öğrenmek istiyorsanız okursunuz.

kendi açımdan mesela, artık bölümlere ayrılmamış kitap bile okurken zorlanıyorum, en fazla 10-20 sayfada bir bölüm olması lazım ki bir şeyi "bitirdiğim/tükettiğim" konusunda rahatlayayım ve devam edeyim. günün sonunda tüketim sevdasına geldik.

hayatımda birden fazla okuduğum tek seri. filmleri için de benzer şekilde, en fazla tekrar izlediğim seri.

hatırlıyorum ilk filmin cdleri çıktığında o sene en az 100 kere seyretmiştim. sonrasında da her sene en az 1 kere üçlemeyi baştan izledim.

kitapları da en az 20şer kere baştan okudum, tüm tarihi olarak silmarillion ve diğerlerinin içinde olduğu kitapları da en az 10ar kere okudum. hala da okurken, izlerken keyif aldığım nadir yapımlardan.