hayal dünyası incinir, yorulur da..sonsuz dedikleri hayal , sürekli bir gerginlik içinde bulunmaktan tükeniyor. çünkü zaman geçip insan olgunlaştıkça, eski ülkülerin yerine yenilerini koymayınca yıkıntılar arasından yeni bir şeyler bulup çıkarmak zorunluluğu oluyor. o zaman hayalci, tıpkı ateş yakmak isteyince, sönmüş külleri karıştırarak köz aradığımız gibi, vaktiyle kalbinj duygulandırıp gözlerini yaşartan eski hayallerini canlandırmaya çalışıyor. biliyor musunuz nestanka ? ben artık o anlamsız, ürünsüz , ama ruhumun aziz saydığı hayal dünyasına hoşça kal dedim.
beyaz geceler- dostoyevski
devamını gör...