saygı_duydum yazar profili

genelleme değildir. hedef kitleye selam.
kendini bilenlere " saygılar".

ilk deneme için başarılı sayılır. zaten önemli olan benim tasarımım. *

baak baak yönetimsel zafiyete bak. kurumsal zaafa bak . adalet sisteminin güvenliğine bak aklını cıldırırsın. adliye emaneti !
yahu adli emanet dediğin yer; silah, para, altın, uyuşturucu gibi kritik delillerin dokunulmaz olması gereken bir alan değil mi ? zincirin en zayıf halkası hep içeriden çıkıyor maşallah.
aklına esti de yaptı, şeytana uydu olayı değil bu yani. işçi kadrosunda başlayıp emanet deposu sorumluluğuna kadar nasıl yükseldi ? bu kadar kritik pozisyona hemde. bu miktarda altın/gümüşü fark edilmeden nasıl cıkardı,nasıl rahatça kaçabildi. altını çalan mı , bunlar burda çalınmaz diye inanan mı daha cesur bilemedim.
ulan delirirsin ya .
düşünsene mahkemede dosyan var en önemli delilin “çalınıp yok oldu”. bize yabancı tabii biz zor görüyoruz ama adalet, delille yürüyormuş .
canımmm ülkem işte “hırsız içeriden olunca, kilidin hükmü kalmıyor.
yine zenginin parası çenemi yordu.

tabii ki çorum leblebisi ve çay . *
+simit ayran .

eski kuşakların çilesine, çalışkanlığına, dayanıklılığına ve pratik zekâsına saygı duymak, hayran olmak, özenmek güzel bir şey. ama bu hayranlık bazen yeni nesilleri küçümseyen bir dile dönüşebiliyor. kerpiç evde büyüyen herkes aynı değildir; herkes “hayata pandik atan, dert etmeyen, çalışkan ve sağlam karakterli” olmak zorunda değil. ama romantize edilmeyen bir gerçek var ki, zorluk herkes için aynı etkiyi bırakmaz. zorluk bazılarını güçlendirir, bazılarını yaralar. hiçbirimiz aynı kalıpta değiliz. bazıları için nostalji kanayan bir yara olabiliyor.
evet, genelde erken olgunlaşmak, sorumluluk almak, sabretmek insanı hayata karşı daha dayanıklı yapabilir. ama bu da “diğerlerinin dertleri saçma” anlamına gelmiyor. her dönemin ve her insanın kendi yükü var ve herkes için kendi yükü ağır.
ayrıca hayat sadece fiziksel zorluklardan ibaret değil.
“sanal” diye bahsedilen dertler de gerçek: şehir, stres, psikolojik yorgunluk…
eskiden fiziksel yoksunluk = şimdi zihinsel yük
eskiden “ekmek kuyruğu” = şimdi “geçim derdi ve tükenmişlik”

geçmişi idealize edip bugünü hafife almak, yoksulluğu güzellemek, köy hayatını romantize etmek… ne bileyim ya, çoğu insanın ne yaşayabileceği ne de dayanabileceği bir hayat aslında. ve böyle bir hayatın içinden çıkabilen insanların gücü saygı duyulacak bir şey elbette.
zorluklar insanı olgunlaştırır, tamam eyvallah. ama herkesin hikâyesi kendine ait; zor ve ağır. hayat insan seçmiyor, vallahi herkes kendi çapında bir savaş veriyor. o eski toprak evlerde büyüyenin de şehirde büyüyenin de mücadelesi ve emeği kıymetlidir.

hayvanların ve toprağın içinde büyümek insanın hem bedenini hem ruhunu sağlamlaştırır, doğrudur. çok doğrudur. ama bu, yorulmadığınız ve tükenmediğiniz anlamına gelmez.
(bkz: gel sen ne çektiğimi bir de bana sor)

başöğretmenimiz mustafa kemal atatürk’ün,
şehit düşen öğretmenlerimizin ve ışığıyla geleceğimizi aydınlatan tüm emekçi öğretmenlerimizin 24 kasım öğretmenler günü kutlu olsun. iyiki varsınız.

mağaradan yeni çıkmış, kulaklık icadından bihaber ilk insan deneyimlerinden biri.

"kendini göstermeden" yanında olacak birine.
alanına saygı duyan , müdahale etmeyen, dinleyip ister misin? diye soran birine.
(bkz: mucize beklemek)

iş kazası değil, sistemin sessiz suç ortaklığı. ellerinde kalem, aklında hayal, kalbinde umut olması gereken yaşlarda “türkiye’nin geleceği” dediğimiz fidanlar, daha başlamadan soluyor. ülkede , bazı çocukların çocukluğu sistematik biçimde çalınıyor. her biri için ülkenin ayağa kalkması gerekirken, ne yazık ki toplum bu ölümlere alışıyor, alıştı.
alperen, nursefa, nisanur, cansu, tuğba
adlarına tutulan her yas, bir sonraki çocuğun hayatını kurtarmadığı sürece
hepimiz suç ortağıyız.

kendi ideolojik inanç sistemlerine tehdit olarak görüyorlar. çünkü atatürk’ün temsil ettiği akıl, bilimsellik, liyakat, dinin siyasetten ayrılması ve bireyin özgürleşmesi ,kadın gibi kavramlardan, hatta kelimelerden bile korkuyorlar.
mesela “egemenlik kayıtsız şartsız milletindir” sözü, otoriter zihniyetlerinin kabullenemeyeceği bir anlayış. derler ki, gerçek liderlerin değeri en çok saldırıya uğradıkları dönemlerde daha iyi anlaşılır.
bugün atatürk’e yöneltilen saldırıların halkta ters tepmesinin nedeni de bu.
“870 kavun” gibi saçma iddialar ortaya atıldığında insanlar kaynaklara yöneliyor, belgeleri okuyor, düşünüyor, sorguluyor ve sonunda “demek ki bize anlatılanlar öyle değilmiş” diyor.
dinin istismarı, lüks, israf, adaletsizlik ve riyakârlık; insanları dinden değil ama dinin bu biçiminden uzaklaştırıyor.
artık insanlar, dinin siyasetten değil vicdandan beslendiği zamanların özlemini çekiyor.

kısacası, onu yok etmek isteyenler bile farkında olmadan onu anlatıyor.

ailelerine sabır ve başsağlığı dilerim.

büyük ölülere matem gerekmez, fikirlerine bağlılık gerekir.
sevgi , saygı, minnet ve özlemle.

keşke resim kırpmadan paylaşılsaymıs ama olsun olur öyle şeyler.
"ailenin kutsal kitaptaki yeri. "
insanın birey olarak değerini gölgeleyen sözüm ona aile düzeni şemsiyesi. aile düzeni kim kimden üstün sorusuyla kurulmaz. bıktık bu sacma sapan rol dağıtımınızdan. biz yağmurluk giyiyoruz siz şemsiye tutmaya devam edin.

devletin kutsallığı, otoriteye karsı çıkmaktan düşman olarak etiketlenmek. disiplin var ama uzun vadede devamı yok çünkü fakiriz. günlük gelir kaybı yanında da işten atılma korkusu yaşanıyor. bana bişey olsa eve ,eşe ,cocuğa kim bakar ,bir daha iş , ev bulamazsam endişesi yaşanıyor. evet ev sahibinden bile korkuluyor.
çünkü aynı konuda yanyana durduğun insanlar bir zaman sonra sen bizden değilsin mesafesine çekiliyor. aynı tarafta olmazsan aynı konuda yanyana bir şeyi protesto edemiyorsun. sonrası bir şey değişmez noktası . ve en kötüsü protestonuzun içine s*çan , sabote eden bazı provakasyoncu gruplar ki sonuçlarını izledik gördük.

merkez lokantası ( çorbaları iyidir. özellikle sabah çorbaları)
merkez lokantası share.google/HDdtaQnuaH2fpZkLK

batıkent dürümcüsü ( dürümleri lezzetlidir. eskiden fiyat performans olan durum sonrasında kazıklaştı malesef)
batıkent dürümcüsü share.google/eIN26AFgpO8v9UeOa

ciğerci kerroo ( işini bilen , güleryüzlü eli lezzetli bir abi, sohbetide tatlıdır. mutlaka çayını da için )
ciğerci kerroo(mamak) share.google/LMQZDNSVWZuNjF9kO

ulus kokoreçci hacı (salaş , gerçek kokoreç tadını alabileceğiniz , temiz ve lezzetli bir mekan. ama öğleden sonra kalmıyor)
share.google/d39GIgKJPAQzDU78Z

ankara kalesi dantel cafe ( cok cici eski eşyaların, antikaların arasında oturup vakit geçirebileceğiniz bir mekan. patlıcanlı gözlemeleri efsanedir)
share.google/UYjjYvKlsWv8JcZfC

bonus: yemek sonrası birşeyler içmek isterseniz

ankara kalesi kirit cafe ( nostaljik bir atmosferi var ama biraz dar bir mekan. en azından balkonunda bir çay için derim)
share.google/9gEB5DtxYjiqHuU1G

ankara kalesi hangimiz sevmedik cafe ( gazoz içmeyi seviyorsanız bir sürü çeşit bulabileceğiniz bir mekan)
share.google/rksciX7Mrv3nCaohM

gramofon cafe ( nostaljik şarkılar eşliğinde bir kahve ve tatlı denemelisiniz)
share.google/mc7jhrZ07fNadLMmA

afiyetle ve keyifle!


(tamamen kişisel deneyimlerimdir umarım faydası olur . denedikçe, keşfettikçe, aklıma geldikçe ekleyip düzenlerim. )