sıradanlıkiyidir yazar profili

ölen kişi için arkada kalanların bir önemi olacağını düşünmüyorum. öldün çünkü artık o önem verme işi geride kalanlar için geçerlidir . öldükten sonra olacaklar ve seni bekleyen cennet mi cehennem mi gerçeği işte asıl mesele o bence.

sürekli düşünen bir beyin.

hiçbir yerde ve hiçbir zamanda hiç var olmamış olmak.

seni sevmiyorumla başlayan akabinde senden nefret ediyorum ile devam eden cümleleri çoğu kez günlüğüme yazmıştım. yazmak tehlikeli olmaya başladı bir zaman sonra çünkü yazdıkça unutamıyordum. aklına kazınıyor duyguların artık. sonra değiştim artık desende sana izin vermeyen tonlarca yazı oluyor karşında . bir zamanlar 2007 den beri tuttuğum bir defter vardı. artık bende kin oluşturmaya başladığını fark edince sayfalarını da teker teker yırtıp attım. bu cümleleri babam için söylerdim hep sanki benden uzak olsa daha iyi olacakmışım gibi. ben nasıl bir şekilde istediysem artık isteğim gerçekleşti . ama ben daha çok üzülmüştüm. iyi olucam zannederken yanlış şeyleri isteğimi fark ettim. şimdi uzağız birbirimizden sarılamıyoruz öpemiyoruz birbirimizi . bazen konuşuyoruz ve artık ikimizde farkındayızki birbirimizin değerini uzak kalınca anladık. seviyorsanız seviyorum demeniz gerekir ve bazen söylemeden hissettirmeniz. daha çok da hissettirmeniz.

oradaki en tuhaf şey benim. sanki çalışma bağımlısı oldum gibi. *

prenses (şöyle sessiz sakin huzurlu ve alengirli adı olan bir ülkede olsa fena olmazdı hani )

ıq um nerdesin nerde benim ıq um?

tamam ya ben öderim.*)

yaşarken babası bile inanmamış ,kardeşleri ve hatta kuzenleri ile karşılaştırmıştır. kendisini kitabında sakin sessiz ,yazmayı bile beceremeyen ,konuşmasını bilmeyen biri olarak tanımlıyor. kendi yazdıklarına o kadar güvenmiyorki dostuna ben ölürsem bunları yak diye talimat bile veriyor. demem o ki günümüzde ancak değer kazanabilmiş bir yazar olarak bırakında biraz abartalım . abartalımki okuyalım . şunu da belirtmek isterim ki "dönüşüm"kitabı için özellikle basılırsa kapakta örümcek figürünün olmamasını istemiştir .

martin eden -jack london
böyle bir anlatım tarzı yok. aynı hissi aynı yazarın başka kitabında bile bulamıyorsunuz. nadide bir kitap.

hiç de sıradan şeyler yaşamıyorum. ama bir o kadar da sıradan.*

her şey birdenbire oldu...
orhan veli

george orwell papazın kızı romanını çok severim. herkes 1984 ve hayvan çifliğini sever ama ben papazın kızı hayranıyımdır. roman benim duygularımı o kadar iyi anlatıyorki bazen sarılmak bile geliyor içimden. ama be yazıkki kütüphanemden görüp de alan kişi kitabımı hala getirmedi. neyse orwell aşığıyımmm.

aniden öldürmeyen ama biraz daha zamanın geçmesine izin verirsen hayatını sorgulatan yaşamanın artık sana yük olduğunu hissettiren herhangi bir şeydir. ne olduğu kişiden kişiye elbetteki değişir ama bir yerlerden beklediğin güzel haber gelmese de sana umudun olduğunu hatırlatmak isterim. belkide kendime hatırlatmak istiyor da olabilirim.

muhtemelen kadınların güçlü olmasını sevmeyen erkekler etrafımda nasıl kolayca insan toplarım diye düşünmüşler ve dini kullanmaya karar vermişlerdir. artık fikirlerinizi dini kullanarak kabul ettirmeye çalışmaktan vazgeçin. başka argümanlar tercih edebilirseniz daha iyi olur. müslümanlıkta gayette kadının yeri değerlidir.

yaşarken asla anlayamayacağınız bir durumdur kendileri. bir mikrar zamanın geçmesine sabrederseniz hayat size neyin dönüm noktanız olduğunu bariz bir şekilde gösterecektir.

takdir edilesi insandır. iyidir hoştur ama zordur. sessiz ortam aramayanlar bi denesinler tabii midenizin de bulanmaması gerekekir. gerekli şartları sağlayanlar hiçbir yere başvurmadan doğrudan icraata geçebilirler.

şimdi size güzel yanından bahsediceğim o yüzden rahat olun. pandemi sizi o kadar da etkilememiştir. çünkü siz zaten öyle yaşıyorsunuzdur. alınmaca falan fistan yok biraz da insan sevmiyor olabilirsiniz.

düşünceleriniz bir zaman sonra başınıza gelmeye başlıyorsa dikkat etmeniz gereken zaman dilimine girmişsiniz demektir. artık olumlu şeyler düşünmeye başlamalısınız uyarısına kulak verin bence.

illaki kulağına küpe takmasına gerek olmayan kişidir kendileri. (bil bakalım nerden biliyorum.)