tomurcuk yazar profili

sevilir ama "ezik" ile efendiliği karıştıran bir takım erkekler var. ezik insanı annesi bile sevmez, bu doğru.

çok geveze ve nefes almadan konuşuyor. her dinlediğimde hayattan bıkıyorum. sesi de yaşam enerjimi düşürüyor. dinlediğimden değil de maruz kalıyorum denebilir. boğucu biri.

evet bu kişi benim. hafıza dolmayacak olsa daha da hunharca çekim yapardım. her açısını çekmeye bayılıyorum. bir gün bakmak isterim belki.

desteklenmesi gereken boykot. "bir kişiden nolacak" denmemeli. o bir kişi olur bin kişi. herkes kendi huzuru ve güveni için yapmalı.

eski eşyalar. çocukluğumdan beri aşina olduğum eşyalar ve tanındık kokular. zamanında okuduğum ansiklopediler. yaşanmışlık olan çoğu şey diyebilirim.

duygular bi işe yaramıyor. işin sonunda hep mantıkla hareket etmenin önemini anladım. sevgi mi? boş iş. şefkat mi? boş. öfke, intikam duygusu? boş! bakın yolunuza politik olun hayatınız kolaylaşıyor.

sabah akşam spora gittim. eve geldim yürüyecek halim olmuyordu. bilmediğim tür destekleyiciler ve haplar bile içtim. (denize düşen yılana sarılıyor) araştırdım tabi güya yan etkisi yok ama bana kalsa hayatta içmezdim ama "denemedin" demesinler diye içtim. çevremde kan emici bi tipler vardı o sıra. yemek düzenim de vardı. yok kilo filan veremiyorum. verdiğim de 200gr bişi. halbuki öncesinde buna engel bir şey var mı diye birkaç yere gitmiştim yok gibiydi ama var galiba. benim yaptığımı bırak içtğim o "yağ yakıcı"ları başkasına dayasalar herhalde oturduğu yerde erirdi. çünkü hepsine öyle olmuş. öyle hikayeler duydum ki herkes bir ayda kilo vermiş ben yarım bile veremedim ne diyim ki hevesim kırıldı bakıcaz. obezim bu arada onca yaptığım şeye kilo verememek hiç normal değil biliyorum. daha kolay verebilmem lazımdı. çok dertliyim bu konuda evet.

destekliyorum. ayaklarıma ilgi duyulması hoşuma gider. her gün ayak masajı yaptırsam (dilediği türde) bıkmam. buna "iğrenç" diyen kadınları aklım almıyor, bırakın hizmet etsin. artısı çok fazla bence. toyken komik ve utandırıcı bulurdum ama şimdi bağımlısı oldum.

trajikomik.

"üstünde göz var, nazar var o çıkıyor" derler. tabi inanmak kişiye kalmış.

bırakın hayatını yaşasın, bazı insanlar yalanlarına inanır. hayat "o ne dedi" diye düşünmekten daha fazlası.

paylaşabilmek. yanında doğal olarak herhangi özel bir durumunu paylaşabiliyorsa her insan içtenlik duyar. o yüzden basit olucam ve cinsellik diyorum.

bir yardım çığlığıdır. efendi erkeklere çağrıdır. tabi.

müziklerini severek dinlerdim. daha geçen cerrahpaşa şarkısını söylüyordum öyle her şarkıyı da aklıma gelip söylemem zaten. gördüğüm kadarıyla da kaypak değildi samimi iyi bir insandı. sesi hep duygu yüklü ne söylese insanın içine dokunurdu. üzücü.

ev bulmak, yuva geçindirmek, başka şehirde yeni yaşam kurmak, prenses erkek tripleri vs

doğru şeyi boykot ettiğimizi göstermiştir, teşekkürler bakanım.
ayrıca kaynak neresi?* inanmadığımdan değil de usül böyledir ya...
amme hizmeti

oraya epey bi uzaktayım ama yayınlandığında ekran başında olacağım merakla bekliyorum.

formu yerindedir. o kostümle hızlı koşmak herkesin harcı değil diye düşünüyorum.*

beklentiler. insanı en çok kendi eylemlerinin sonucunda beklemek acıtır, en çok kendine zararı dokunur. yanlış kişilere ömür vermek acıtır. birisine aslında muhtaç değilken bağlanmak acıtır. fedakarsanız canınız yanar. sürekli yanlış tarafından anlaşılıyorsanız da yanar. güvenmek de canımı yakabilirsin demektir. he bi de diş ağrısı çok acıtıyor, spordan sonra da bileklerim. gene hastane yolcusu oldum çok iyi.