unmasked yazar profili

sinirli ve üzgünüm.

çocukluğumdan beri hayalim olan psikoloji bölümünü arabada ders çalışarak kazandım ve ikinci üniversiteme başladım.

ilk 2 ay sınıfta kimseyle merhabalığım bile yoktu. zaten yaşları benden küçüktü ve ben de çok sosyal biri değildim. sınıfa erken gitmek ya da tenefüse çıkmak gibi olayları saymazsak çok da dert etmiyordum kendime.

ama...

okulun ilk günlerinden itibaren sınıfta biri dikkatimi çekti. aynı benim gibi sessiz, kendi halinde takılan ve kimseyle konuşmayan biriydi. hoşuma gitti.

zamanla sınıftaki bir kişiyle iletişim kurmaya başladım ve o gün öğrendim ki hoşlandığım kişi benim okuldaki ilk arkadaşımdan hoşlanıyormuş.

yaş 27. bu tarz teen dramaları kaldıracak halim yoktu. biraz içim burkuldu tabi ama alışkındım birine kavuşamamaya. zaten çok sosyal olmama sebeplerimden biri de buydu.

arkadaşımla samimiyetimiz artarken bunlar sevgili olmaya başladı. mutsuzluk, hüzün gibi şeyler hissetmiyordum ama çocukla yakın olmak istiyordum hala. sevgilisi olamayacağımı biliyordum ama arkadaşı olmak istiyordum.

gel zaman git zaman bu ikiliyi sınıfta ayrı otururken gördüm. benim yüzümden ayrıldıklarını düşündüm ve korktum. barıştırmaya karar verdim.

friends dizisini izleyenler bilir. joey, phoebe'ye "bütün iyilikler bencildir." der ve phoebe bunun aksini kanıtlamaya çalışır ama başaramaz. onları barıştırmak istememin asıl sebebi hoşlandığım kişiyle arkadaş olabilmekti.

yaptığım sinsilikti belki ama sonuç olarak barıştırdım. aradan iki gün geçtikten sonra beni bir gece dışarı davet ettiler. hoşlandığım çocukla konuştukça aynı kafada olduğumuzu gördüm. zaten benimle tek başına buluşmak istediğini de birkaç kez söyledi. asıl üzüldüğüm buydu ama bu personanın yalan olduğunu anlamam çok uzun sürmedi.

ertesi gün beni aradı ve arkadaşımla kavga ettiklerini söyledi. o gün yaklaşık 5 saat hoşlandığım çocuğun sevdiği kişi hakkında söylediği şeyleri dinledim. işin en üzücü tarafı bir gece önce başka bir arkadaşıma söylediğim şeylerin aynısını kendi sevgilisi için söylüyordu.

mutsuz ya da sinirli değildim. dediğim gibi, kavuşmak gibi bir derdim yoktu zaten ama rahatsız olmuştum. bir gece önce karşımda öpüşmelerine, sarılmalarına rağmen hiç rahatsız olmamıştım.

2 gün boyunca ne aradı ne sordu. ne instagram'dan takip isteği attı ne de yeni yılımı kutladı. artık anlamıştım bir şeyleri. beni sadece sevdiği kişiden ibaret görüyordu ve o buluşmada bana tamamen yalan söylemişti. zaten bugün okulda karşılaştığımızda da bana selam dahi vermedi.

uzun lafın kısası, kullanıldım ve suistimal edildim. tek amacım yanında olabilmek, biraz sinema ve felsefe konuşabilmekti.

beni haksız gören insanlar olacaktır elbet ama inanın umrumda bile değil. ben 3 sene bir insanı uzaktan sevdim. 3 sene sevdiğim kişinin sesini bile duymadım. eğer hoşlandığım insanla konuşabilme durumum varsa bu benim için bir şanstı. çünkü ben birçok insan gibi değilim. sonuç olarak, bu şansı değerlendirdim ve yanıldım. again and again.

çözemiyorum. çünkü sorunlarım benim etki alanımda değil ne yazık ki.

beklenen kişinin periyotlar halinde değişmesi aklıma "acaba 'gerçekten' birini bekliyor muyum?" sorusunu getiriyor.

(bkz: i couldn't help but wonder)

(bkz: entelektüellik)

özellikle sinema alanında.

entel feridun gibi değil tabi ki. tipi, boyu ya da fiziksel herhangi bir durumu ortalama / ortalama altı olsa bile bir konu hakkında bir şeyler bilmesi ve bana onu anlatması gözümde apayrı bir noktaya getiriyor erkeği.

illa fiziksel bir detay vermem gerekiyorsa şık bir kol saati. ama yukarıdaki olduktan sonra gerisinin hiçbir önemi yok.

aylar sonra maç izleyeyim dedim de son yılların en heyecansız maçı denk geldi galiba. ilk yarı golsüz eşitlikle sonlandı.
ayrıca oyunculuğunu bilmem ama dusan tadic bambaşka bir seviye. koy salona, saatlerce seyret. *

soğuk bir havada, ilim irfan sahibi olabilmek için düştük yollara.

hava yeni aydınlanıyordu ama olsundu. orhan veli üstadın da dediği gibi, beni bu güzel havalar mahvetti. bir sabah kahvesiyle sıcacık olur şimdi.

günaydın sözlükcüm, kalk hadi.

nilüfer'in ağırlıklı olarak aysel gürel ve onno tunç ile çalıştığı 1992 çıkışlı albümü.

1991 gülümse albümünün ardından aysel gürel, onno tunç ve sezen aksu işbirliğinin bitmesiyle nilüfer soluğu aysel & onno ikilisinin yanında alıyor. bu albüme kadar benim gözümde iyi bir kadın vokalken bu albümle birlikte adını türk pop müziğine altın harflerle kazımıştır. albümdeki her bir şarkı başlı başına hittir ve spotify'da albümde herhangi bir şarkıyı dinlediğimde diğer şarkıları da mutlaka dinlerim. hele içinde sözü deli aysel'e, müziği onno tunç'a ait yeniden sev diye bir şarkı vardır ki 90'ların zirvesidir bana göre. onno tunç'un bestesi, ünlü ispanyol grubu gipsy kings'e kadar ulaşıyor ve no vivire ismiyle 1993 yılında piyasaya sürüyorlar hatta. zamanında türk müziği bu evredeydi işte.

albüm yayınlandığında nilüfer 37 yaşındaydı. şov yapma ve aman gibi şarkılar daha barlarda çığlık çığlığa eşlik edecek altyapıya sahip olsa bile kavak yelleri, haram geceler, her sevda yeni bir veda, dokunsalar ağlarım gibi şarkılar tam olarak nilüfer'in o dönem yaşadıklarına ışık tutar gibi gelir bana hep. bu sebeple yorumunun da zirvede olduğu albümdür zannımca.

kısaca, 90'ların en iyi iki albümünden biridir. bir diğer için (bkz: gülümse)

90'lar çok başka bir dönem yahu! müzikte 30 yıl geriye gitsek daha ileriye gideriz sanki.

börtü böcekten nefret etmemden dolayı asla yeltenmediğim ama iki günde aşığı olduğum aktivite.

sevdiceğim ısrar edince kıramadım, kabul ettim ve bir gece çadırda kaldık. doğanın sesi o kadar başkaymış ki gündüz hiç duyamadığım sesleri duydum. mutlaka deneyin.

hava bu kadar sıcak olmasa ateş yakıp akdeniz akşamlarını da söylerdim. neyse, kısmet.

tarif edemiyorum ama çocuksu bir mutluluk var şu an üzerimde sözlük.

iki gün önce biriyle tanıştım, uzun zamandır yaşamadığım ve yaşamak istemediğim duyguları tekrardan hissettirdi bana. heyecanlıyım, bu akşam birlikte vakit geçireceğiz. toksik insanlardan kurtuldukça hayata daha olumlu bakmaya başlamıştım ve ne olursa olsun birine bağlanmamak konusunda kendime söz vermiştim.

bilmiyorum, doğru olan bırakmak sanırım. bir hayal kırıklığına daha ihtiyacım yok ama o çocuksu mutluluk da çok güzel be sözlükcüm.

kızların her biri pırıl pırıl. baktıkça umutlanıyorum, baktıkça içimde mutluluk oluşuyor.

bu kadar leş bir gündemde, umutsuzluğun ve korkunun bu kadar hakim olduğu bir dönemde geceyi kocaman bir güneş gibi aydınlattınız kızlar. birçok çocuğa ilham oldunuz, yüzünüz hep gülsün.

tebrikler filenin sultanları, tebrikler ülkenin aydınlık yüzleri.

bu çiftlerin çoğu gelmek istemediğinizde bozulur üstüne. ben sevgilim olduğunda yalnız kalmak ya da illa birileriyle buluşacaksam çiftle buluşmak isterim. ne bileyim en azından okey, 101 falan çeviririz. diğeri bi' tık bizim gereksiz romantizmimizi izle gibi geliyor bana.

fi nal de yiz!

tarihe geçecek bir maçı izledik. kızların hepsiyle gurur duyuyorum. dünya birincisi abd'yi kendi seyircisi önünde yendik! bütün sözlüğe kahve ısmarlamak istiyorum! allah'tan az kişi online şu an.*

ilk iki sette muhteşem bir dominasyonla oyunu lehimize çevirdik. ama 3. setten sonra frantti ve rettke'nin oyuna girmesiyle setler başa baş geçti. inanın, son iki sette kaç tane sigara içtim, sayamadım. eğer maçı izlemediyseniz ki sözlükte sadece ben tanım girdiğime göre kimse izlemiyor, sadece 4. setin sonunu izleyin. yatırım tavsiyesidir.

bu kızlar tarih yazıyor, hepsinin emeğine sağlık.
tebrikler filenin sultanları! finalde de aynı performans ve hırsla vnl 2023 şampiyonu türkiye olacak!

kötüdür, hayal kırıklığına uğratır, üzer vs. tamam hepsine. artık klasikleşti bu cümle. ama,
değerin haddini neye göre belirleyeceğiz? değerin haddi var mıdır, varsa nasıl belirlenir?
26 yaşındayım*, hala bulamadım. son çare hayatıma insan almayı bıraktım. günlük rutin sohbet sonrası yok bende.

vnl 2023'te finale çıkabilmek için oynayacağımız maç.

maç, 03.30'da trt spor'dan naklen yayınlanacak. diğer yarı final maçı polonya ve çin de saat 00.00'da yine trt spor'dan yayınlanacak.

türkiye, 2018'den sonra düzenlenmeye başlayan milletler ligi'nde ilk 4'te yer almayı hep başardı. gümüş ve bronz madalya var, altını almanın zamanı geldi. hele bu zamanda altın almanın. *

grup etabında abd'ye 2-0'dan gelip 3-2 yenilmiştik ama 4. sette ortaya koyduğumuz oyunla çok rahat kazanacağımızı gösterdik. tamamen yanlış ilk altı sonucu ve devamında tie break oynayamama sorunu yüzünden yenildiğimiz bir maç oldu. o yüzden maça başladığımız ilk altı çok önemli. daniele santarelli'nin kafasında ilk 6 yavaş yavaş oluşmaya başladı gibi. maça da,

cansu - vargas
eda - zehra
ebrar - ilkin altısıyla başlarsak abd'yi yenebiliriz diye düşünüyorum. söylemeye gerek yok sanırım ama libero kesinlikle örge olmalı zaten. aksayan yerlerde rotasyon yapacak kadromuz var.

başarılar filenin sultanları.

bi' çayımız var kardeşim. bari ona dokunma be.

tebrikler filenin sultanları.

maç izlerken eda erdem dündar'ın bloklarında ve tek ayaklarında bir gün emekli olacağı geldi aklıma. hala turnuvanın en iyi orta oyuncusu. brezilya, italya ve sırbistan'ın orta oyuncuları döküldü. hele thaisa blok yapamadan bitirdi son üç maçını.

vargas'a zaten laf yok. beni mutlu eden şey ise ebrar'ın smaçöre çekildikten sonra manşet kalitesinin bir hayli artması oldu. manşet + power smaçör olarak vargas ve ebrar'ın yeri hazır. yanına da ilkin veya derya ile ideal altı oluştu bence bu maçtan sonra.

ne yazık ki, elif yerine cansu konusunda hala ısrarcıyım. elif'in paslar allah'a emanet ve ortalarla uyumu sıfır. boyu ve inisiyatif alması güzel ama abd maçına kesinlikle cansu ile başlamalıyız.

grup etabında abd'ye 2-0 geriden gelerek 3-2 yenilmiştik. santarelli ve oyuncular gereken dersi çıkartırsa abd'yi de yeneceğimizden eminim. size güveniyoruz kızlar.

uzun zamandır yapmak istediğim koleksiyonerliğin ilk adımını bugün attım. sevdiğim yerli ve yabancı klasiklerin eski baskılarını buldukça almak istiyorum.

bu listenin ilk başında şüphesiz çalıkuşu geliyordu. reşat nuri güntekin hem kalemini çok sevdiğim hem de gözlemlerine hayran olduğum bir yazar. bu eser, kitabın 30. basımı ve 1984 yılında yayınlanmış. kitabın 1921'de yazıldığını düşünürsek çok eski sayılmaz. ama daha eski basımları çok zarar görmüştü, en azından benim bulduklarım.

neyse, feride'ye selam olsun.

başrollerinde jason segel ve harrison ford'un yer aldığı, 2023 yapımı apple tv dizisi.

konusu, jimmy adında bir terapistin eşinin ölümünden sonra girdiği kederli ruh hali işlenirken, bir taraftan jimmy'nin artık işiyle alakalı etik değerleri ve eğitimini göz ardı ederek danışanlarının hayatlarına doğrudan girmesi anlatılıyor.

27 ocak'ta ilk bölümü yayınlanan dizi, 10 bölümlük ilk sezonun ardından ikinci sezon onayını aldı. diziyi ilk keşfetmem imdb'de dolaşırken bu listeyi görmemle başladı. 2023'te başlamış iyi dizilerin toplandığı bu listede ilk gözüme çarpan dizi shrinking'ti. daha psikolojik, daha rahatlatıcı, konfor alanı yaratan bir dizi. aynı listede yer alan ve mockumentary tadındaki cunk on earth'ü de tavsiye ederim bu arada.

harrison ford'u bu kadar yaşlı görmek beni bi' miktar üzdü efenim. bizim han solo, gitmiş paul olmuş! jason segel zaten bildiğimiz gibi. arada bir marshall çıkıyor içinden ya da biz öyle görmek istiyoruz belki, bilmiyorum. zamanında lisa kudrow'un web therapy diye bir dizisi vardı. onun daha dramatik versiyonu diyebilirim.

velhasılıkelam; izlenebilecek, tatlı bir iş olmuş shrinking. 2000'lerin başlarında çıkan abc dizileri gibi aslında. sıkmadan, bunaltmadan geçen 10 bölüm. şimdiki dizilerde aradığımız da bu değil mi zaten?

yav, gecenin bu saati. yatmadan bir sosyal medya turu atayım dedim, son olarak sözlüğe girdim ve ilk sıradaki başlıkta itici olduğumu öğrendim. iyi geceler.

(bkz: bu da mı gol değil)

nilüfer halinin de kayahan halinin de farklı tatlar verdiği 90'lar popunun güzide şarkısı.

ne yazık ki, nilüfer'in söylediği hali spotify'da bulunmuyor ya da ben bulamadım, bilmiyorum.

ne zaman gitti tren adlı yazara teşekkürler. #2646204 tanımında şarkının neden spotify'da olmadığını anlatmış.