yağmurdan saklanan balık yazar profili

- tanecikli peelingler kullanmak.

- c vitamini serumu kullanılan dönemde güneşten korunmamak.

-retinolü kışın değil de yazın kullanmak.

- antin kuntin, ne olduğu belli olmayan mutfak malzemeleri ile cilt bakımı yapmaya çalışmak. (limon, şeker, kahve vb.)

- birbirleriyle uyuşmayan aktif ve yoğun içerikleri bir arada kullanmak.

- yüz lifleri, kabak lifi sabunları kullanarak cildi tahriş etmek.

- günde en az bir kere de olsa yüzü temizlememek.

- iyi beslenmemek, güzel uyumamak; sigara alkol kullanmak.

kedim olmadan önce bendim bu. orkidesinden tut, dikenler tacına, bahçem olmadığı için pencerenin dışında yetiştirdiğim sümbül ve kardelen dolu saksılara, yabani siklamenlere kadar hem de.

küçücük çocukken de anneannemin bahçesiden söktüğüm bitkileri tabanlarını kesip altlarını deldiğim plastik şişelerde annenmin binbir azarına rağmen yaşatmaya çalışırdım nasıl toprak severler, hangi şartlarda ve hava koşullarında daha güzel olurlar hiç bilmeden.

çiçek bakan insanlar naif oluyorlar. ihtiyacını bir bebek ya da havyan kadar kolay ifade edemeyen ve hareket kabiliyeti, ses çıkarabilme yetisi olmamasından mütevellit varlığını herkesin benimseyemeyeği bir canlıya değer vermek ve onunla ilgilenmek kolay bir şey değil. bunu güzel bir şekilde yapabilen erkek partnerine de aynı özeni ve şefkati gösterecektir ayrıca. çiçek bakan erkekleri üzmeyin o yüzden :)

27
176-49

- kafamın gürültüyü kaldırmaması ve etrafımdakilerden biraz daha kısık sesle konuşmalarını istemem.

- çok sıkılıp daraldığımda “içim şişti” demem.

- akşamları daha erken uyuyabilmek için melisa ya da papatya çayı demleyip içmem.

- bir şeye hayret ettiğimde, korkup şaşırdığımda ya da ayıpladığımda 10 cümlemden en az dördünde allah'ın adını geçirmem ya da dine-ahlaka ve allah korkuma atıfta bulunmam. örn: 'deme öyle allah'ın gücüne gider, allah'ım sen yardım et, allah nasıl görüyor da biliyor bak içini' gibi gibi.

- ezan okunurken müziğin ya da bir şey izliyorsam, dinliyorsam sesini kısmam.

- yemeklerden önce besmele çekmem.

- özellikle de yakın arkadaşlarımdan şok edici bir şey duyduğumda ellerimi dizlerime vurarak tepki vermem.

- kahvaltıdan ve akşam yemeğinden sonra ağırlık çökmesi sebebi ile bir-iki saat kestirmem.

- son olarak da bitkilere arada ithafen hayvan demem. 'su vermiyor musun sen hiç hayvana, bak nasıl da büzülmüş yapraklarını yazık' gibi.

aklıma gelirse daha da yazarım.

babannene özellikleri başlık ama ben direkt babaanneyim galiba. 90 yaşında bir kadının ruhu yaşıyor olmalı içimde bu kadar özelliğe :d

eçcinsellik olgusunu da sadece seksten ve cinsel kulvarlardan ibaret görmeniz ne büyük bir sığlık cidden. yıl olmuş 2025. azıcık geliştirin kendinizi.

kimse :( ühü ühü

salt olarrak sevebilmek için önle anlamak ve kavrayabilmek gerekmez mi zaten? sevgi dediğimiz hissiyat anlama yetisi olmadığında arzuların ve merak güdüsün harmanlanmış bir sentezine dönüyor çünkü. kolayca sönebilen, silikleşebilen ve değeri de verdiği tadı da kalıcı olmayan.

geçmişe bataklıkmışçasına takılı kalmaları ve bu yüzden andaki güzellikleri de, önlerindeki fırsatları da kaçırıp mutsuzluklarını daha da perçinlemeleri. tecrübe olarak görüp ders almak ve bundan sonraki hayatlarını ona göre idame ettirmek yerine kendilerinin de insan olduklarını unutarak çoğunluğa gösterdileri şefkati kendilerine vermemeleri.

catwalk demeyeyim de yürüyebilmeyi 29 yıllık hayatının ve en az 10 senelik modellik kariyerinin sonucunda nihayet de olsa öğnenebilmiş vasat nepo baby model. (zahmet oldu ama) calvin clein ve schiaparelli defilelerinde hiç de fena değildi. ruhsuz ruhsuz ve zorla konulmuş gibi görünmekten ziyade bir enerji koymuş ortaya en azından. gerçi schiaparelli'nin konsepti daha sanatsal olduğu için ve kendisinde de bana göre yeterli aura olmadığından bunu gizlemek amaçlı ellerini kollarını bir yerlerine koyması da kekleme etkisi yapmış olabilir ama genel olarak beğendim, yine bozup da sosyal anksiyetesine yenik düşmez ve sahip olduğu fiziksel avantajları da kullanabilirse olur bu iş; üzerindeki 'yürüyemiyor zaten, tek vasfı reklamı' algısını kırar en azından bir derece de olsa. ha bir de yürümeyi öğrenebilmiş de allah'ını seven catwalk'ı da layığıyla öğretsin şu kıza ya. kimse bir gisele, naomi ya da vlada olmasını beklemiyor ama düz bir çizgide bile sabit yürüyemeyip de yalpalayan birine manken demem ben :p kimse de demez bence

ruh eşini bulmak için önce kendini bulmak; nasıl biriyim ben, neler istiyorum bu hayatta, neler yapıyorum ve doğrularım-yanlışlarım neler; kimim aslında? gibi düşüncelerle insanın kendisini tam olarak çözemese bile anlaması ve önemli bir miktarda tanıması gerekiyor bence. kendisini tanımış ve hayattan isteklerini bilen, sahip oldukları prensipleri kendi hayatına da uygulayabilen ve erdemli davranışlarla bunu tescilleyen insanlar karşılaşıyor ruh eşleriyle gördüğüm kadarıyla. kendisinde ne eksikse karşısındakinde o oluyor. farklı gibi olsalar da aslında bayağı da benziyorlar birbirlerine içsel olarak. tamamlanıyorlar adeta. aramamak da gerekiyor sanırım. en beklemediğimiz anda, hiç olmaz dediğimiz zamanda çıkıyor çünkü klişelere göre karşımıza. peki ya gerçek hayat? o klişeler gibi önümüze getiriyor mu acaba eksikliğini çektiğimiz şeyi?

terazi ya da oğlak.

terazi diplomasiyi, ortak noktaları ve adı gibi dengeyi temsil eder. özgürlükçü olduğu kadar adalete ve insan-toplum haklarına düşkündür. diğer burçlar birbirlerini yerken ve ortam kim kime dum dumayken sakin bir şekilde hareket eder. kan gölünden sonra ortada vahim bir manzara ve aslında tüm taraflarda da mağduriyet varken öne sunduğu ortaklık ve barışçıl ilkeleriyle diplomasinin bayrağını diker en tepeye.

oğlaksa hedefine çok bağlı bir burç ve aynı başak gibi bir çalışkanlığa sahip. onun kadar ihtimalleri tartmaması ve on adım sonrasını düşünmemesi bu konuda ona esiklik değil de artı sağlar çünkü hem komplusif takıntıların ve fazla detaycılığın sularında boğularak batmaz hem de garanti oranını ve başak gibi atacağı adımları hesaplayacağına tüm dikkatini kendi ilkelerine, tutumuna ve çalışmasına verir. bu azim ve çalışkanlığı, herkesin sinirini bozabilecek bir irade segilemesine sebep olurken dıştan gelen etkilere karşı da onu korur. bir kalkan görevi gördüğünden ötürü başkalarının dedikleri de yaptıkları da oğlağı etkilemez, düşürmez. bu yönü ve mizacı sayesinde de savaşın galibi belki yavaş ama yere sağlam basan adımlarıyla ve doğru oluşturduğu planıyla kendisi olur.

hiç gelmeyecek birinin yasını tutmak. onu beklemek, atlatmak ve gülümsemek yerine içinde yaşatmak ve oluşturduğu yarayı daha da deşmek.

dört seneyi aşkın sadık kaldığım ve yaşam biçmim olmuş beslenme sistemi. sorusu olanlar ya da danışmak isteyenler mesaj atabilirler, seve seve yardımcı olurum.

boş bir arazide yürüyordum
kestimeyi avcumun için gibi biliyordum
ayaklarımın altındaki yer yüzünü hissettim
nehir kenarına oturup bütünlendim
basit olan, nereye kayboldun?

o yüzden bir dakikan varsa neden gitmiyoruz?
sadece bizim bildiğimiz bir yere bunu konuşmaya
her şeyin sonu olabilir bu
o halde neden gitmiyoruz
ikimizin bildiği bir yere
sadece bizim bildiğimiz bir yere

- çarpık ve ne olduğu, nereye gideceği belli olmayan ilişkiler.

- çevrenizdeki bencil insanlar.

-gürültülü, kalabalık yerler.

-dağınıklık ve düzensizlik.

o kadar uzun zaman girmiyordum ki kapalı olduğunu unutmuşum ama hayırlı olsun :) eski yazarların yanı sıra gelecek olan yeni kişiler de düzgün olur umarım ki ekşi sözlük’te olan sığlaşmayı ve insanların, fiziksel özelliklerin, ilişkilerin ve kadın-erkek cinsiyetçiliğinin nirvana yaptığı başıkların debe kısmını işgal ettiği bir yer haline gelmez. korumaya devam eder sözlük ve forum da olma özelliğini.

acelesinin olmadığı, zamanın tamamen omun kontrolünde olduğu sabahlara uyanabilmesi ve bunun getirisi olarak da gününü istediği şekilde geçirme lüksüne sahip olması.

annem sanırım. canım benim, yegane çiçeğim. anne-evlat ilişkisinden ziyade arkadaş gibi olan o tiplemelerden olmadık hiçbir zaman. beni düşündüğü zamanlar ve hakkımda her anne gibi iyilimi istemesiyle beraber göstermiş olduğu korumacı tavrı zaman zaman baskıy evrilebilse de ne olursa olsun arkamda olacak olmasının getirdiği güveni, bana verdiği desteği ve iyi kötü yalnız bir kadın olarak beni bu zamanlara; bu yaşlarıma kadar getirdiği için minnettarım ona. çocukken sevdiğimiz çizgi filmlerde herkesin bir süper kahramanı varken bana sorduklarında hep annem gelirdi aklıma. bir daha seçebilme şansım da olsaydı yine onu seçerdim annem olarak .