18 ile 24 yaş arası yazarlar

gençler olarak birbirimize destek olmalıyız. bunun için de birbirimizi tanımamız şart.

aaahh gençlik ahh.

yas arasında olduğum doğrudur. diğeri için kesin bir şey diyemem. tevellüt kayıp.

destek falan veremem kimseye. kendime yetecek kadar ayakta durabiliyorum.

filtreleme yöntemi. elekteki taşlar elensin mantık. sevdim.

(bkz: ben elendim siz devam edin)

off çoluk çocuk işte.

sonlarına doğru olduğum yaş aralığı. *

bu yaşlardan ne kadar uzağım hesaplamak için iyi bir matemetiğe ihtiyacım var.

hiç gençliğimi yaşamadım lanet olsun bu ruhsal çöküntüm ile size nasıl destek olabilirim

bu kesimin yazarların çoğunluğunu oluşturduğunu düşünüyorum.
önceki yazılanların bazılarında bu yaş aralığına çocuk denmiş.
genellikle bunu sosyal medyada 15 16 yaşındakiler 10-12 yaşındakilere söyler.
erişkin bireyler olduğumuzu düşündüğümde * bunu yazanlar muhtemelen en az 40 yaşındadır.
yanlış anlaşılmasın. bu platform herkese açık.sizler yaşlısınız da demiyorum. ama bu yaş aralığına çocuk diyenler anne babamız yaşında sanırım. bu durumda çocuk diyenlere elbette bir şey demem.
eğer iyi niyetten yani nasıl desem tecrübe manasında ( belki 1 yaş daha büyük olmak bile daha tecrübe deneyim kazandırıyordur .) çoluk çocuk denilmişse de bir şey diyemem.
şaka amaçlıysa da aynı şekilde ...
eğer bunlar haricindeyse durum sıkıntılı bence .
normalde bunun gibi şeylere takılmazdım da bu başlık biraz kızgın olduğum vakte denk geldi :) . o yüzden yazım biraz daha atarlı olmuş olabilir.kusura bakmayın.

(bkz: ilkel olta ile balık avcılığı)

(bkz: ilk 6 yılla gençliği sabitleyenler) ben de gencim ama kime göre işte….

herkesin ben adamım, ben kadınım triplerine girmeyi istemesi çok komik oluyor, çekirdeği alıp yorumlara focus.

hayatın zorlukları hakkında hiçbir fikri olmayan her şeyi toz pembe gören ve iphone alamadığı için isyan eden tiplerdir.

genciz, çıtırız ama bir şansızlık söz konusu...

o yaşlarda hayatın zorlukları hakkında hiçbir fikrimiz yoktu ( niye/nasıl olsun a ) her şeyi toz pembe görüyorduk..bundan daha normal ne olabilir

bu yaş grubundayım. kim ne derse desin bence hayatın en zor dönemi bu dönem.

yatma saatleri coktan gecti. yarin okul var hadi bakalim.

kadın yazarları tek tek hayata hazırlamak isterdim.

takılıp düştüklerinde insaniyet namına el uzatacak o el benim olsa keşke.

sarısam.. korkacak bir şey yok desem.. birlikte daha güçlü olup hiçbir şeyi umursamayacağız diye kucaklaşsak.

sanat resmen.

daha hayatı bilmiyor denip toy gözüyle bakılan yazarlar, ben de kendimi öyle gördüğüm için sıkıntı etmiyorum.