2000 doğumlu olup 2000'lerden önceki siyasi ortamı özlemek

interaktif ortamların olmazsa olmazı hareketlerin başında gelen harekettir.
"akp öncesi ülke şöyle miydi, böyle miydi" diye atıp tutar, o zamanların özgürlüklerini öven methiyeler dizerler.
işte tek sorun doğum tarihinin 2000 olması.

2000 doğumlu olmanın sorun olmadığı durumdur zira bir insan okuyup, araştırıp bazı dönemleri kendine daha yakın bulabilir. asıl sorun eski türkiye denilen dönemin birileri tarafından özlenmesidir.

(bkz: katliam)
(bkz: suikast)
(bkz: göz altında kaybolma)
(bkz: faili meçhul cinayet)
(bkz: derin devlet)
(bkz: darbe)
(bkz: mafya)
(bkz: yolsuzluk)
(bkz: dolandırıcılık)

e bunlar yeni türkiye'de de mi var? o zaman yeni türkiye pek de yeni değilmiş.

2000 doğumlulara 2000 oncesi türkiye'yi kötüleyip o türkiye'nin kötü neyi varsa yaşatanlara dert olan durum. tabi onlar için okuyup öğrenmek diye birşey yoktur. ne söylenirse ona inanırlar.

türkiye hiçbir zaman huzurlu bir ülke olamadı maalesef. bunun bir çok sebepleri vardır. ama türkiye cumhuriyeti’nde insanların onurlu bir şekilde yaşadığı dönemler oldu. cumhuriyet’in ilk 15 yılı mesela.
sadece 90’larda değil, 80’lerde, 70’lerde de anarşi, terör, cinayetler vs yaşandı bu ülkede.
bunun da bir çok sebepleri vardır. türkiye’de yaşanan sorunların bazıları, terör mesela, gelişmiş avrupa ülkelerinde de yaşanabiliyordu. ingiltere, ispanya gibi. * * ama türkiye'nin terör sorunu bitmedi, yeni türkiye'de artarak devam ediyor.
şart değilse de, 2000’den önce doğmuş, 2000 öncesi siyaseti görmüş bir insan olarak kıyaslama yapabilirim. evet, 2000 öncesinde her şey güllük gülüstanlık değildi. eski türkiye’nin iyi olduğu kadar kötü yanları, çözemediği sorunları vardı. fakat esas sorun şu, yeni türkiye denilen ucubenin güzel hiçbir tarafı yok. ve her geçen gün daha da kötüye gidiyor. insanlar söylenen yalanlardan, yolsuzluklardan, liyakatsizlikten, onca vaatlere rağmen şahlanamayan, dibe batan ekonomiden son derece rahatsız. kadına, çocuğa, hayvanlara yapılan şiddetten, her gün iğrenç haberler duymaktan rahatsız. önlenemeyen bir ahlaki yozlaşma var. çok zaman alacak normale dönmemiz, eğer dönebilirsek şayet. eski türkiye’de faaliyeti meçhul cinayetler vardı. eski türkiye’de siyasi istikrar yoktu, koalisyon hükümetleri kurulurdu sürekli. ya yeni türkiye? 18 yıldır aynı partinin tek başına yönettiği ülke bugün neden bu durumda? elinin altında teknoloji var, internet var, her şey var. neden muassır medeniyetler seviyesine ulaşamıyoruz? eski türkiye’yi gömüp yenisinin alkışlanacak nesi var? eski türkiye’de en azından siyasi liderler bir araya gelip medeni bir şekilde konuşabiliyorlardı. *o da artık yok. bu şartlarda olması da imkansız. iktidar sahipleri kendisine biat etmeyeni her türlü şekilde yaftalama ve hapse atma lüksüne sahip. bazı insanların eski türkiye'yi özlemesinin sebebi, eski türkiye'nin harika olması değil, bugünümüzün çok kötü olması.

1950 döneminden başlayıp günümüz yakın tarihine kadar 32. gün belgesellerini izlemenizi şiddetle tavsiye ederim. ilk ağızdan anlatılıyor çoğu şey ve inanın ki özlenecek tek bir tane iyi bir şey yok bana göre.

2000 sonrası doğumlular tek parti ve vesayet dönemlerini bilmez. onların zihniyetine göre atatürk kurdu cumhuriyeti 2002 ye kadar dört dörtlük işledi tayyip geldi bozdu. oysa bu ülkenin amerikadan tut yunanistana kadar üstünden geçmeyen kalmamış. 80 sene bu ülke vesayetle batı tarafından idare edilmiş. biraz eski kaynakları, darbeler tarihini, atatürk sonrası tek parti dönemlerini, atatürkün mektuplarını ve el yazıları okursanız ne demek istediğimi daha iyi anlarsınız.