her geçen senede bir önceki seneyi özlemek

her sene, bir önceki seneyle arasında o kadar büyük fark oluyor ki bu ülkede; ''geçen seneyi özledim'' diye hayıflandığımız günü bile bir sene sonra özleyecek hale getiriyor. evet hayat devam ediyor ve hepimiz kendi hayatlarımızda verdiğimiz savaşın, mücadelenin getirisi olarak yol alıyor, ilerliyoruz. ama bir şeyler hep eksik kalıyor. ülkede kocaman bir ruh kaybı var ve bu özellikle sokaklarda çok hissediliyor. mahalleler mahalle olmaktan çıktı, insanlar da insan olmaktan çıktı. hepimizin tek bir enerjisi var o da bu ekonomide hayatta kalma çabası. tüm bu robotsallaşmamızın da bence tek sebebi bu fakat bu robotsallaşma, etraftaki ruhu aldı götürdü. herkes gözü ve algısı kapalı şekilde para kazanmak zorunda. kimsenin suratı gülmüyor, herkes çok gergin. insanların hayal kurmadığını yüz kilometre öteden anlayabiliyorsunuz etrafınızı izlediğinizde.

işin sonunda şu oluyor; ülke kocaman bir buzdolabı olmuş durumda ve bu dolabın soğukluk ayarı bozuk. sürekli soğumaya devam ediyor. biz de git gide daha çok üşüyoruz.