27 yaş krizi

ne oldum, ne olacağım, üniversiteden mezun olduktan sonra herkes hayatını düzene koydu ancak sanki ben yerimde sayıyorum vb düşünceler arasında boğulmanıza sebebiyet veren bunalım.
30 yaşa yüzünüzü iyice dönmeniz sebebiyle gerçekten gelecek kaygısını iliklerinize kadar hissetmenize sebebiyet veren bunalım.

bilemiyorum, hayırlısı...

kesinlikle evlenmem diyerek 27 yaşında evlenip 28'inde anne olma durumudur. soyadım değişiyor diyerek bunalıma girdiğim tehlikeli yaştır. ölmediğime şükrettiğim yaştır...

(bkz: gelin sarılıp ağlayalım)

30 olmadan önce bu düşünce çok ürkütücü geliyor ama girince alışıyorsun çokta şey yapmamak lazım.

bu krizi 21 yaşından beri yaşıyorum ve sessizce çayımı yudumluyorum.

30lu yaşlara 20li yaşlardan daha yakın olma fikri 25 yaşından beri beni sebebini bilmediğim bir şekilde aşırı geriyor.

yapmayın be bugün doğum günüm ve 27 yaşına ayak basıyorum. güzel şeyler söyleyin yaşlanıyorum bunalımına sokmayın beni.

herkesin kendini önemli hissetme çabasının bir tezahürüdür.

her yaşa ayrı ayrı kriz oluşturmayın. çünkü bu dünyada sadece siz yaşamıyorsunuz, sadece sizin değil, herkesin derdi var.

mennun değilseniz, bu kadar da gözümüze sokmayın. tamam huzurlu olmayabilirsin, mutlu olmayabilirsin ama mızmızlanmak da bir yere kadar. yeter be! az çabalayın kardeşim, az sorumluluk alın. lafım geneldir. dileyen üstüne alınabilir.

edit ; intihar etmeyin elbette ama daha çok çabalayın. çünkü yaşıyorsak, hayat devam ediyor. ha, çabalayacak gücü bulmak için ne yapmak lazım? kendini sevmen, kendini önemsemen ve kendinle yüzleşmen lazım.

yoktur öyle bir kriz mriz. g*tlerinden kriz uyduranların türetmiş olabileceği durumdur.
7 yaş, ilkokul dönemi, bambaşka bir hayat kapısı demektir.
17 yaşın krizli olma durumu çok daha gerçekçidir, zira ergenliğin son dönemi ve yasal olarak kendini temsil edebilme yetisi kazanılmaktadır bir yaş sonra. yani aileye yıkılmanın son demidir.
37 yaş bile daha mantıklıdır. orta yaşı almış, gençlik dönemi bitmiş ve 40 denen olgunluk çağına geçişe mevcut yaşamışlığın %10 u kadar bir sürecik kalmıştır.
lakin 27 nedir? muhtemel evlenilmiş, meslekte belli bir kariyer edinilmiş, çocuk sahibi olunma ihtimali olan ve hayatın güzelliklerini yaşama anlamında para, enerji ve kısmen zaman yaratabilme konusunda rahat olunan bir yaştır.

benden geçti de çocukları gözlemleyeceğim bundan sonra. şurada ne kaldı 27 olmalarına.
27 yaşındayken bunalımdaydım ben de. işi bırakmış, evlenmiş, iki çocuk doğurmuştum. iyi tanımadığım bir ailede tutunma savaşı veriyordum. iyi tanıdığımı sandığım bir adamla yaşamaya çalışıyor öte yandan hiç tanımadığımı fark ediyordum.
iki çocuğum da bebek sayılırdı ve hayatımın ben evdeyken uçup gidişini nemli gözlerle seyrediyordum.
46 ile bakışıyoruz şimdi. neredeyse 20 yıl geçmiş üstünden. bebekler büyüdü, üstüne bir defa daha anne oldum. tanımadığım aileyi tanımaya çalışmaktan sıkıldım, pek yan yana gelmemeye özen gösteriyorum. aynı evi paylaştığım bey halen yeni yeni huylarla beni şaşırtmaya devam ediyor.
yıllar evvel hayat elimden uçup gidiyordu iki yıldır dünyaca öyle şeyler yaşadık ki o günler kriz mriz değilmiş meğer.
demem o ki, herkes büyürken başka başka yaşlarda bunalımlar, krizler yaşıyor. hiçbiri kalıcı değil neyse ki.
27 yaşında krize filan girmeyin bana kalırsa. yolunuz uzun, heyecanınız yüksek, gençliğiniz var elinizde.

27 yaşında biri olarak krizim olduğunu da burdan öğreniyorum

27'ye az kala bu başlığı görünce şu müziği çağrıştırdı;

sagopa kajmer - vasiyet