30 yaşından fazla olup kendini genç gören insan

kendini kandıran insandır.

otuzların yeni yirmiler olduğunu bilen, ruhu genç insandır.

bu neden insanlara dert olur? insanın kendisini nasıl gördüğü kendi şahsını ilgilendirir dediğim serzeniştir.

bu insanlara yaşından küçük göründüğünü çevresindekiler söyler. herkes kimlik yaşını biliyor nihayetinde. genelde genetik faktörlerden kaynaklanır. benim yaşıma da inanmazlar ama anneme daha büyük tepki gösterirler. bir keresinde bir yerde annem olduğunu ispatlamak için kimliğini göstermiştik o derece yani oluyor böyle şeyler takmayın kafaya.

geceleri saymayan insandır. kendine göre haklıdır. aşksız geçen günlerini yaşadım saymıyor da olabilir.

tanrım, kafamda deli sorular.*

ben 36 yaşındayım. eğer ben size yaşlı geliyorsam siz de 10 yaşlarında falan olmalısınız. şimdi ben sana bir şey desem; çocukla çocuk olma derler, o yüzden susuyorum.

ilginç. normal koşullarda türkiye'de eğitim almış, sınavlara girmiş, işe girmiş, hayata atılmış, toplum baskısına maruz kalmış birinin yaşından en az 10 sene yaşlı ve yorgun hissetmesi gerekir diye düşünüyorum.
edit: argüman tüm sosyal sınıfları kapsamıyor.

0-19 bebe,
20'ler çocuk
30' lar genç bence de.

gençlik ve tecrübenin birleştiği yıllar olduğu için, 20’li yaşlardan daha verimli yıllardır. hem ilişkilerde, hem hayata bakışınızda, hem cinsellikte, hem de hayatınızda ne varsa hepsinde 10 numara 5 yıldız olduğunuz yıllardır.
e daha ne olsun?

30 yaşlarındaki arkadaşlara sevgi ve saygılarımı sunar, yaşlarının keyfini çıkarmalarını dilerim..
ha bu arada gençlik yaşta değil baştadır diyenin ağzını öpeyim, memlekette ne 20’li yaşlarda olanlar var ki ruhen 50’lerdeler..

bir hocam ‘ben genç olduğumu 30’dan sonra hayatımdaki kararları tek başıma alabildiğimde hissettim’ demişti.
maalesef ki öyle.

beni gören, üniversite öğrencisi olduğumu düşünüyor mesela. '' aaa hiç göstermiyorsun yaşını '' diyorlar. ama içimi allah bilir tabi.*

amaan görsün sanki ne olacak ya 3 günlük dünyada insanlar neden sürekli birbirini yargılıyor ki? böyle başlıkları görünce bi kutuya sıkışmış gibi hissediyorum ya ben. her hareketimiz neden sorgulanır ki ölmeyecek miyiz oğlum hepimiz bırakın da insanlar nasıl istiyorlarsa öyle yaşasınlar nasıl hissediyorlarsa öyle yapsınlar. biz kendimize bakalım.

yaş 33. iş yerinde günlük ortalama 11 km yürüyorum. babanızdır yaşlı

değil miyim? siz gençliği kaçta bitiriyorsunuz acaba?
yarın yer ayırttırayım mı kendıme huzur evınden yakın gözlüğüm nerdeydi benim bulayım da önce

ben genç olduğumu düşünüyordum ama siz bilirsiniz.

34'üm ve gören asla inanmıyor ve 20lerde hissetmeye devam ediyorum. * 28 üstü tahmin eden çıkmadı henüz. sanırım biraz da imaj meselesi. *)

üç katı yıl yaşayıp yazlıkta süs köpekleriyle turlayan ve okey oynayan teyzeler görüyorum elbette otuz yaş gençtir.

kırk yaşında da kendini genç görmeye iyi hissetmeye devam eder. henüz otuza basmadım fakat elliye gelsem bile göbekli bir dayı kategorisine girip, öyle görüneceğimi hiç sanmıyorum. bizim ülkemizde insan ömrü uzasa dahi insanlar kırk yaşından sonra kendilerini salıyor genelde. bunda evlilik hayatının da etkisi büyük tabii fakat spor, sağlıklı beslenme, stresten uzak durma gibi hususlara pek dikkat etmiyorlar. hadi maddi imkanları yok diyelim lakin maddi durumu iyi olanların da pek spor yaptığı ve sağlıklı, stressiz bir yaşam sürdükleri söylenemez.

haliyle insan ömrü uzasa bile, vücutlar çabuk çöküyor. ömür boyu ağırlık görmemiş, sağlıksız karbonhidratla beslenmiş, çok az balık tüketmiş bir vücudun genetik yatkınlığı da varsa otuzlarında bir dayı- teyze anatomisine dönüşmesi işten bile değil zaten. bunda maddi imkansızlıkların, ağır çalışma şartlarının da etkisi elbette var tabii fakat en azından hareketli bir yaşam sürmek, sağlıklı meyve ve sebzeler tüketmek çok da zor olmasa gerek.

bu yüzden otuz yaşından fazla olup kendini genç gören insan sağlığına dikkat ediyor, sporunu yapıyor, kendini üzmüyorsa gayet de normal birisidir.

yaşlanmamış sadece yaş almış insandır.

içindeki miniği pamuklara sarıp saklarken onu küçük mutluluklarla beslemiş böylelikle yaşı ilerlese de ruhu hep genç kalabilmeyi başarmıştır. zaten geçen yılların farkında bile değildir. yüzündeki o ince çizgiler ve beyazlaşan saçları onu ele vermese yaşının bilincinde değildir.

yaşıtları çoluk çocuk derdindeyken o yeni ve eğlenceli bir şeyler öğrenmenin derdindedir.heyecanını ve yaşama sevincini hiç kaybetmemiş, her daim mutlu, hayattan zevk alan, bir yapısı vardır.

kendini genç görmez o zaten hep gençtir, genç kalacaktır.