40 yaşında hiç evlenmemiş erkek

doğru insanı bulamamıştır.

ya da insanı, doğru bulamamıştır.

daha da zor evlenir. o yaşa kadar yalnız yaşamaya alışmış insan o yaştan sonra feriştahı gelse artık yapamaz. kimse için kendinden o kadar taviz veremez.

evlenmek ister ama evlenmez, bahaneler bahaneler.
kadınlar için de bu böyle.

47 yaşında hiç evlenmemiş olmasına 7 yıl kalmıştır.

16 senem var daha. sözlük yerinde durursa yazarım.

" evlenmek için vakit hiçbir zaman geç değildir. ben 48 yaşında evlendim. geç kaldığımı söylüyorlardı; ama sonra anlaşıldı gerçek. ne geç kalmıştım ne acele etmiştim; hiç evlenmemem gerekirmiş. " (bkz: anton çehov)

bana rastlayamamıştır. *

her insanın hayata bakışı farklı. ben kendi hayat felsefem ne gerektiriyorsa onu uygulamaya çalışıyorum. birileri bir şey yapmamı istiyor diye ya da bu nedenle mutlu olacakmış diye aklıma yatmayan bir şey yapmam.

bir gün aşık olurum ve evlenirim belki ama aşık olmadan 40 olduk evlenelim diyenlere aptal gözüyle bakıyorum.

engin günaydın evli değil sanırım.

hayret ! yazmamış kimse.

bekardır.

evde kalmış erkek modeli.

fena kafaya sahip bir durumdur.
öyle sonradan filanda gelmez anında yaşatır.
hele birde işini gücünü oturtmuş, ortalamanın biraz üzerinde bir geliri varsa, zaten bekar bir adamın evli adamlar gibi giderleri olmayacağı için, ekonomisini yönetebiliyorsa hele ki zamanında görmüş geçirmiş herşeyi yaşamış ise 40 ından sonra anca monaco prensesi ile evlenir ki oda eğer canı evlenmek isterse. yoksa hollanda kraliçesi gelse bile alıştığı rahat ve sukunetli hayatı bozmak istemez.

tek sorunu artık arkadaşları ile eskisi kadar yüz yüze görüşememektedir. çünkü onlar evli çocuklu ve yersen mutludurlar.
tek kötü yanı çok pis nazara gelir evli arkadaşları tarafından çünkü yaptığı her şey kıskanılır.

zannediyorum 10 yıl sonra ki ben :).

abimdir kendisi ..

ileride olacağım erkektir. hatta bunun ellisi de var.