447 tırnak numaralı at

bedri rahmi eyüboğlu'nun, ölmek üzere olan at için yazdığı şiiridir.

ama sen çoktan miadını doldurmuş
447 tırnak numaralı beyaz bir atmışsın
ama senin iler tutar tarafın kalmamış artık
ama sen tökezliyormuşsun
sağ böğründe sızı sol böğründe yara
üç buçuk senedir sakatmışsın
ama seni insanca değil
hayvanca değil
bilmem nece yüklemişler
vurmuşlar yokuşa
ciğerlerin ateş alev tutuşa
ama sen kaç defa artık yeter demişsin
böyle yaşayacağına geber demişsin
bir çifte daha sallamışsın boşuna
sonra boş bir çuval gibi yolun ortasına serilmişsin
kaskatı kesilmişsin ama becerip ölememişsin
gözlerinden yaş boşanmış: ter demişler
inim inim inlemişsin geber demişler
derin derin çekince içini
kalp musibet, eşekten beter demişler
basmışlar kırbacı, muştayı, sopayı
ne güçmüş haketmek allahım bir avuç arpayı
bel kemiğin çentik çentik
külbastıya dönmüş sağrıların

sen 447 tırnak numaralı beyaz bir atsın
çoktan miadını doldurmuş
kimin umrunda ağrıların
ama yağmur yağıyormuş
seller akıyormuş
arab kızı damdan bakıyormuş

seni görünce başlamış bağırmaya
anne anneciğim nolursun
şu ata söyle bana beyaz bir tay doğursun
anası ömründe beyaz tay görmemiş
arabacıya seslenmiş:
bu atın tayı beyaz mı olur
bir kadına bakmış arabacı bir ata
bir tövbe estağfurullah çekmiş
tayına, tavanına, kızına kısrağına
beyaz atın tayı beyaz mı olur

ah gözünü sevdiğim beyaz at
hanım hanımcık taylardan vaz geç de başka bir şey doğur
insan gücünün başa çıkamayacağı
bir milyar beygir kuvvetinde olsun
bir tay ki yüreği taş kesilmiş insanlardan
kahrolan sülâlenin hesabını sorsun.

(bkz: insanlığı yok et butonu)

(bkz: şahbatur)