1.
hz. ali nin (as), ümmül ben'in* den dünyaya gelen 4 kahraman evlatlarından en büyüğüdür.
kerbela vakası nda şehid düşmüştür.
bazı lakapları; kamer-i beni haşim*, celal*, ebu'l fazl *, alemdar *, babu'l havaic * dir.
rivayet odur ki;
kerbela vakasının yaşandığı sırada, muharrem ayının 9.g0nünde* kaç gündür susuzluk çeken hz. hüseyin ve yanında bulunan kadın ve çocukların su ihtiyacını karşılamak için fırat nehri kıyısına su almaya gider.
hz. abbas, nehre vardığında su içmek için avucunu doldurur. ancak susuz hüseyin ve susuz çocukları düşününce, dilinden şu şiir dökülür;
ey nefis, hüseyin’den sonra zelil olasın.
ondan sonra olmamalı, yaşamamalısın.
hüseyin şuracıkta ölümle yüz yüzeyken,
serin suyu sen mi yudumlayacaksın?
andolsun ki bu, benim dinimde yoktur.
ve su içmeden su kırbasını doldurup gerisin geri yola koyulur.
geri dönüş yolunda yezid'in ordusu ile karşılaşır. ordunun hedefi abbas ın elindeki su kırbasını almaktır. çetin bir çatışmanın ardından abbas ın sağ kolu kesilir. ve şu şiiri okur;
sağ kolumu kesseniz de vallahi,
sonsuza dek savunurum dinimi,
ve savunurum yakinen inandığım imam’ı,
tertemiz ve emin olan peygamber’in neslini!
abbas, çetin geçen çatışmanın devamında sol kolunu da yitirir. ve dilinden şu şiir dökülür;
ey nefis, korkmayasın küffardan!
müjdele beni allah’ın rahmetiyle.
ve seçkin peygamber’in yanında olmakla.
hileyle sol kolumu kesti zalimler,
o halde ey rabbim, kızgın ateşe ulaştır onları!
kollarını yitiren abbas, son bir umutla su kırbasını yetiştirme gayreti ile koşmaya devam eder. ne zaman ki su kırbasına bir ok isabet eder, o zaman abbas ın umutları da su kırbasından dökülen su gibi toprağa karışır.
hz abbas ın umutlarının suya karıştığını gören yezid ordusu, abbas ın mübarek başını, alkame denilen bölgede gövdesinden ayırır. hz. abbas, büyük amcası cafer-i tayyar gibi kolsuz bir şekilde şehid edilir.
birçok ağıda, birçok mersiye ye konu olmuştur bu olay. bir iki örnek ile bitirelim.
kerbela vakası nda şehid düşmüştür.
bazı lakapları; kamer-i beni haşim*, celal*, ebu'l fazl *, alemdar *, babu'l havaic * dir.
rivayet odur ki;
kerbela vakasının yaşandığı sırada, muharrem ayının 9.g0nünde* kaç gündür susuzluk çeken hz. hüseyin ve yanında bulunan kadın ve çocukların su ihtiyacını karşılamak için fırat nehri kıyısına su almaya gider.
hz. abbas, nehre vardığında su içmek için avucunu doldurur. ancak susuz hüseyin ve susuz çocukları düşününce, dilinden şu şiir dökülür;
ey nefis, hüseyin’den sonra zelil olasın.
ondan sonra olmamalı, yaşamamalısın.
hüseyin şuracıkta ölümle yüz yüzeyken,
serin suyu sen mi yudumlayacaksın?
andolsun ki bu, benim dinimde yoktur.
ve su içmeden su kırbasını doldurup gerisin geri yola koyulur.
geri dönüş yolunda yezid'in ordusu ile karşılaşır. ordunun hedefi abbas ın elindeki su kırbasını almaktır. çetin bir çatışmanın ardından abbas ın sağ kolu kesilir. ve şu şiiri okur;
sağ kolumu kesseniz de vallahi,
sonsuza dek savunurum dinimi,
ve savunurum yakinen inandığım imam’ı,
tertemiz ve emin olan peygamber’in neslini!
abbas, çetin geçen çatışmanın devamında sol kolunu da yitirir. ve dilinden şu şiir dökülür;
ey nefis, korkmayasın küffardan!
müjdele beni allah’ın rahmetiyle.
ve seçkin peygamber’in yanında olmakla.
hileyle sol kolumu kesti zalimler,
o halde ey rabbim, kızgın ateşe ulaştır onları!
kollarını yitiren abbas, son bir umutla su kırbasını yetiştirme gayreti ile koşmaya devam eder. ne zaman ki su kırbasına bir ok isabet eder, o zaman abbas ın umutları da su kırbasından dökülen su gibi toprağa karışır.
hz abbas ın umutlarının suya karıştığını gören yezid ordusu, abbas ın mübarek başını, alkame denilen bölgede gövdesinden ayırır. hz. abbas, büyük amcası cafer-i tayyar gibi kolsuz bir şekilde şehid edilir.
birçok ağıda, birçok mersiye ye konu olmuştur bu olay. bir iki örnek ile bitirelim.
devamını gör...