affedilebilecek bir hatayı affedilemez bir evreye getirmek

özür veya gönül ama ile affedilme şansını zaman aşımına uğratacak denli geciktirmek.

gerçek yüzü ortaya çıkan karakterin artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı düşüncesinden kaynaklanan en iyisi ben her şeyi daha da mahvedeyim moduna girmesi durumu.

bir şey yapıp sıvamak.

arayı açmayalım derler ya işte bu kavgadan sonrası içinde geçerli. bazı kadınlar hatalı olduklarını bile bile sırf arayan taraf olmamak için özür dilemiyor.

aradan yıllar geçip sizi aradıklarında ben aramadım madem sen arasaydın o zaman diye üste çıkmaya çalışabiliyorlar.

başlangıçta arayıp özür dilerim deme erdemini göstermeyen kişilerin durumu.

bu konuda sadece hatayı yapan kişi değil, hata yapılan kişinin de tutumu çok önemlidir. bir şeyi affediyorsan tavırların o hata yapılmadan önceki halinde olmalı. yani hem tamam seni affediyorum deyip, hem de tripli yaklaşırsanız olmaz. hatayı affedip karşı tarafın yüzüne de vurmamalısınız mesela. affettiğiniz an her şey unutulmalı. unutamam diyorsanız, affetmeyeceksiniz. hatayı yapan kişiyi de iki arada bir derede bırakmayın. o da nasıl davranması gerektiğini bilsin.

“yapılan hata, zaman içinde unutulur.” diye düşünerek hatayı çıkmaza sürüklemek.

umrumda olmaz