aklımızdan çıkmayan insanlar

ceren özdemir. kalbine bıçak girdiğinde bir kadın sesini duymuş, bir hayvanı öldürüyorlar sanmış o çığlığı duyunca. yok yere öldürülmesinden bahsetmiyorum bile. hiç aklımdan çıkmadı. çıkmıyor. ne yapsam da bunu kabul edemiyorum. şu an çürüyor bir beden. o katil ben engelliyim deyip yırtıyor. bense o sayfayı yırtamıyorum. o masum kızın anne babası , ablası, o kızın odasına girince kim bilir ne yaşıyor, buna nasıl alışıyor , nasıl baş ediyorlar tahmin edemiyorum. sokaktan birinin gelip canlarını elinden almalarına dayanamıyorum. anlamak istemiyorum. aklımdan çıkmıyor öldürülen kadınlar.