akp'ye beddua edip intihar eden genç

az önce twitter'da gördüğüm haber. arkadaş bir gün düzgün uyuyalım ya. bir gün üzülmeyelim. içim sıkıldı yeter ya. sabah sabah boğazım düğümlendi lan. yeter artık.

sebebi de işsizlik. bir öğretmen merve çavdar vakası daha. utanıyorum lan bir şeyler yazmaya. gözlerim doluyor yazarken. çünkü anlıyorum bu kardeşlerimizin durumunu. askerden geldiğinden beri ben de işsizim. milletten kaçıyorum lan artık soru soracaklar diye. çok şükür ailem arkamda da bir şeylere göğüs gere biliyorum. bu muameleyi hak etmedik, etmediniz.






kaynak

dehşete düşüren kısmı da intiharların normalleşmeye başlaması algı olarak. bu son notunu bırakan kardeş de sanki çok normal bir şey yapıyormuş gibi yazmış adeta, benim dimağım kurudu artık!

boşu boşuna canından olan gençtir. şimdi kesin o beddua tutar da malum kişiler basur filan olur. yok belki de popoda bir kaşıntı olarak sirayet eder sadece.

işin kötüsü artık böyle haberler o kadar arttı ki şaşıramıyorum. sanki günlük hayatın bir parçası oldu. buna sebep olanlar umarım gün yüzü görmez.

günaydın hanımlar beyler. hayat ne kadar değişik değil mi? siz kendi hayatınıza bakıp her şeyi toz pembe görürken bu memlekette insanlar cehennemden cehennem beğeniyor kendine.

çıkıp ruh sağlığı bozuktur diyecek insanlar olacaktır. yazıklar olsun. hükümetin kendine beş paralık saygısı varsa şu olaydan sonra istifa eder.

edit: geldi www.ahaber.com.tr/yasam/202...

haberlerde 'psikolojik sorunları olan genç' olarak geçecektir.

ben medeni bir insan değilmişim onu fark ettim. ben bu adamların baştan indirilmesini falan değil, acı çekmesini istiyorum. yeter ulan yurt dışına teşvik versen bu kadar genç çıkmaz, ailesini kessen bu kadar insan intihar etmez.
utanmadan bir de ateistlere
"allah yoksa sorun yok ama varsa ben her türlü garantideyim." diyorlar ya. ulan... değil ateist 40 ömür ateist yaşasa senin 1 günde yaşadığın günahı işleyemez be ahlak yoksunları.
bunlara oy veren kim varsa oy sandığında elleri kırılsın. her kim bunların müslüman olduğunu düşünüyorsa allah onun bir türlü belasını versin. dininize tüküreyim sizin arap köpekleri. bir gün mutlu uyanamayacak mıyız ulan biz?

acı verici bir durum hakikaten. ne desek boş. insanları ne hallere getirdiler yazıklar olsun.

çomarlar: eskiden sırayla intihar ederdik ya şimdi, isteyen intihar ediyor, göster telefonu, bak gördünüz mü?

hala tanrı gibi tapanlar, deli gibi savunanlar sizlerde bu durumun birer parçasısınız. vicdanlarınız rahat mı? şimdi kafanızı yastığa koyunca şu gencin son satırları gelsin aklınıza...
t: hayata tutunacak umudu kalmamış, gençliğinin baharında tükenmişlikle canını hiçe saymış vatandaşımızın ölmek pahasına isyanı..

buradan
bakın bakın akepeli ablamıza bakın.
sakın kötü laf etmeyin zira türbanlı.
çarpar siz allah’ı.
bunu buraya bilerek bıraktım zira konu akepe ve akplilerle ilgili.


yazık olmuş olan gençtir.
ailesi artık asla içten gülemez!
hep buruk olarak yaşayacaklar.
ne zaman bir düğün görseler çocuklarını hatırlayacaktır.
onun yaşıtı olan gençlerin çocukları olduğu zaman hep akıllarına kendi oğulları gelecek.
bir gün bir kahkaha atacak olsa annesi, babası ve barsa kardeşi kahkahanın ortasında kesinlikle onu hatırlayacak ve duracaktır.
ateş düştüğü yeri yakar işte böyle bir şey bu.

psikolojik sorunlar var diyerek hafifletme çabasına girişilmiş. öyle zannedildiği gibi ciddi bir psikolojik sorunu olmadığını hepimiz biliyoruz. demek istediğim sorun ne o arkadaşta ne de bizde. bu kadar ciddiye almasaydı keşke. suçlu ve yetersiz olan o değildi. kendimizi kapana kısılmış hissetmemek lazım. bin eksi varsa bir tane de artı vardır. ayrıca dediğim gibi eksilerin sorumlusu da biz değil. pek çoğunun sorumlusu değiliz. böyle gitmemeli bir insan. alacaklıyız. haklıyız. ne kadar eksiltseler de kıyıda köşede hala bir şeyler var, hala kaybedecek şeylerimiz var. belki çok değersiz gözüküyordur ama yine de var. sırf bunun için bu değersizlik hissi için bile savaşılır. üstelik intihara dair hiç bir gerekçe hayattan üstün değil.

hayat her zaman kötüye gitmez. inişleri ve çıkışları vardır. inişler çok uzun sürdü diye hiç bitmeyecekmiş gibi gözüküyor olabilir. daimi değil işte. bunun farkında olmak lazım.

göğsünde doğuştan gelen bir deformasyon varmış. işsizlik sebebiyle pek çok kez akp'ye başvuru yapmış ama takmamışlar bile. arkadaşının gözü önünde kendini atıvermiş.

imgur.com/kWhfLEJ

yaşıtım bir de. biz (ya da bazılarımız diyeyim), evimizde rahat rahat otururken millet neler neler yaşıyor. allah rahmet eylesin. allah ailesine sabır versin, insanları bu karanlık umutsuzluk içerisine sürükleyenlerin de belasını versin.

keşke sebep olanlar geberse de bizde kurtulsak arttık bu işkenceden.. mekanı cennet olsun kardeşimizin. birinin dur demesi lazım yoksa hepimizin sonu böyle olacak.

ülkedeki baskı, yıldırma ve elimine etme uğraşının gencecik bir insanı canından eden sivil itaatsizlik örneği.

hiçbir şey boşuna değil ama radarına dahi giremediğiz, sizi yalnızca iktidarını besleyen bir böcek olarak görenler için eylem yapmak, aksiyon almak boşuna maalesef. bu insanların yüzü kızarsaydı çoktan gitmiş olurlardı. kaç çiftçi, kaç girişimci, kaç genç bunların iktidarı yüzünden hayatına son verdi fakat geriye yine aynı kızgınlık, aynı haksızlık kaldı.

sivil itaatsizlik eylemleri değil, kolektifçilik bitirecek bu çürümüşlüğü. dik durun, biz onlardan güçlüyüz. hayatınız, tüm bu siyaset zırvalıklarından değerli.

keşke kendisini vardığı farkındalığın kurbanı kılmasaydı.
bazı gerçekliklere karşı insanların bir kısmı direkt doğru bir duruş alırken bazıları kısa vadede elde edeceklerinin cazibesine kanar. insan şaşar gibi bir bahanenin arkasına sığınmak kendini savunmak için her zaman yetmez, bu yalanı başkasına söylemek sürdürülebilir elbette. ama kendine söyleyebileceği yalanın sınırı çektiği acıdır. acıya rağmen ısrarla gerçekliğe tutunmak da bir bedeldir. çünkü insan bir kez arkasından geçen gölgeyi gördüyse önce gölgenin sahibini arar. gölge belki bir kez geçmiştir sadece arkasından ama duyduğu huzursuzluk peşini bırakmaz, kendi farkındalığı kişiyi takip etmeyi sürdürür. bu yüzden cahillik mutluluktur. sonradan gelen farkındalık ise ağır bir yük olabilir.

ya yemeyin kendinizi. ne durumlarda olanlar var hala yaşamaya çalışıyor. intihar edecek adam illaki başka bir neden bulur. ekonomi kötü bunu biliyoruz zaten. bu adamı norveçe götürün. bu sefer gider arkadaşları tarafından istenmemesinden falan filan saçma bir nedenden intihar eder. yeryüzünün ilk insanından bu yana intihar edenlerin %98-%99 u intihara meyillidir. hangi sebepten olursa olsun bu yadsınamaz birer gerçektir. kalan %1 lik dilimi oluşturan insanlarda, yakalanırsa işkence çektirilerek öldürüleceğini anlayan, karanlık suç örgütlerini peşine sürüklemeyi başaran insanlar veyahut bir anlık gelişen bir öfkeyle aklını bile kullanamayacak durumda olunan 1-2 dakikalık inanılmaz öfkeli bir anda bir yerden bıçak falan bulup kendini öldüren insanlar (islam dininde de zaten öfke nöbeti geçirip aklını kullanamayacak durumda kendi canına kıyan insanlara günah yazılmıyor) bu kişi zaten intihara meyilli. bunun durumunda ki binlerce genç intihar etmiyor neden bu intihar etmiyor. belki bazı işleri düzene koyabilirdi. madem ekonomiden intihar ediyor. haşa bu geleceği'mi görüyor ? ilerde fakir fukara bir hayat yaşayacağına kesin gözüyle'mi bakıyor.
diş macunun kapağını lavaboya düşürmek'den dolayı intihar etmek daha mantıklı gelir bana.

şaşırmadığım olay, işin acı tarafı o kadar normalleşti ki böyle haberler, ülkede ölüm kalım savaşı veriyoruz kaliteyi geçtim sadece karın tokluğuna yaşamaya çalışıyoruz. bu duruma azıcık sesimizi çıkartsak şükret diye diye tepemize biniyorlar. tek derdimiz ülkemizde insan gibi yaşamak oldu...

insan hayatının değeri olmadığı bir dünyada, ülkede ve çağda yaşıyoruz. bazen sanki hep böyleydi gibi geliyor. sadece atatürk; yaptığı savaş, toplumu önemsemesi ve devrimlerini düşününce belki hep böyle değildi diyorum.