akrabaların sosyal medyada takip isteği göndermesi

tam bir samimiyetsizlik örneğidir.

ayda yılda bir gördüğün insanlar hatta bazen görmediğin insanlar neden sosyal medya da takip isteği gönderir ki? eskiden facebook böyle idi, şimdi instagram'a geldiler. elimizde bir tek twitter kaldı o da açmaz onları zaten.

kabul edilmeyendir.

not : uzak akraba.

fena halde huzur bozan durumdur.
abuk sabuk sahte isim yapiyorum. gmail senkron olmayan cihazdan yeni kayıt açıyorum. beş dakika sonra konu komşu, ilkokul arkadaşı, akrabadan takip isteği yağıyor. yav hadi kişisel verilerimizi laf kalabalığı yapıp çalıyorsunuz da bari yoldan geçen herkese dağıtmayın be kardeşim.

engellemek için işi kolaylaştıran akrabalardır. hiç öyle arama yapmama gerek olmuyor direkt takip isteği atıyorlar bende engeli basıyorum.

isteği bekleterek karşılık verdiğim durumdur. neden kabul etmedin derlerse instagram'ı aktif olarak kullanmadığımı söylemeyi düşünüyorum. hayır siz beni sevmezsiniz ben de sizi. sırf dedikodu malzemesi çıkar mı diye takip etmek istiyorlar.

akrabalarımın çoğu ile problemimiz olmadığı için genellikle kabul ettiğim isteklerdir.

bazen de onlar göndermeden ben gönderirim.

takipçilerimin, takip ettiklerimin hepsi akrabalarım. kendimi güvende hissediyorum.

"bu beni nereden buldu" diye bir sorun cümlesidir.

ölü taklidi yaparak durumdan sıyrılınır.

ya kıyamam onları da hayattaki tek eğlencesi bu.(bkz: swh)

atarlarsa engelliyorum ayaklı gıybet makinelerini . gıybet ile beslendikleri için sizi de takip ederek konu çıkarıyorlar kendilerine.

(bkz: ben aslında yoğum)

ben bugün ölüyüm

kabul etsen bir dert, etmesen bir dert olan meseledir. en iyisi kabul edip gönderileri gizlemek.

sonra beğendiğin şey bile laf etmesi.

evlendikten sonra akraba çevresinin artmasıyla artık engel olamayıp herkesi kabul ettiğim sonra da bir eğlencesi kalmadığı için paylaşımlarıma ara verdiğim durum

"sosyal medya kullanmıyorum" diyerek (hatta akıl ve ruh sağlığınız için kullanmayın) savuşturulacak saçma istek.

gereksiz bir harekettir. yakın, samimi olduğun biriyse neyse ama bilmem kaçıncı kuşak akrabam olan, iki üç yılda bir denk geldiğim, samimiyeti geçtim sohbetimin bile olmadığı insanların sadece aramızda kan bağı var ve adımı soyadımı biliyor olduklarından içine girdikleri her mecrada arayıp bulup istek atmaları çok komik geliyor. benim varlıklarını çoğu zaman unuttuğum, ne yaptıklarıyla zerre kadar ilgilenmediğim bu insanlar neden beni bu kadar merak ediyor? çünkü birçoğu hayatsız, hayatlarındaki tek aktivitesi selam verdiği her insanı çekiştirmek olan insanlar. o insanlara bir değer atfettiklerinden de değil; sadece o insan nerede, ne yapıyor, mutlu mu daha da önemlisi onların sahip olmadığı nelere sahip. tek amaçları sidik yarıştırmak. kendisinde olmasını istediği ama olmayan şeyleri gördüğünde bok atmak. karşıdakinin mutluluğundan mutlu olmak yerine kıskanmak. uzanamadığı ciğere mundar demek. bu insanların sosyal medya kullanmasının sebebi de sağa sola gösteriş yapmak zaten. niyetleri bu olmayanları dışarıda tutuyorum tabii ama birçoğu böyle ne yazık ki. mecburi bir araya geldiğinde bile sohbeti, bakışı, yargılayışı belli olan insanlar. kendi mutsuzluklarının ya da elde edemediklerinin acısını bunu elde etmiş insanlardan çıkarmaya çalışan tam bir enerji emicisi bu insanlar. e aklı mantığı olan insan da çevresinde yöresinde böyle insanları bulundurmaz zaten.

bütün bunları kenara koyarsak da en basitinden hayatımın hiçbir köşesinde olmayan bi insanın sosyal medyamda olmasına da gerek yok diyebiliriz.

(bkz: ergenleri rahatsız eden davranış örnekleri) için iyi bir örnektir.

sosyal medya kullanmadığımdan dolayı bilmediğim bir durumdur