akrabanın çocuklarına bakmak

an itibariyle içerisinde boğuştuğumuz durumdur kendisi.kuzenim eşiyle beraber çalıştığı için annemden çocuklarına bir kaç gün bakmasını istedi..

27 yaşında bir kadın olarak kendi comfort zone’nun delinmesine pek hoş bakan biri değilim.gürültü, söz dinlemeyen haşere cocuklar pek hoşlandığım şeyler değildir… dün akşam suları itibariyle hayatımızın ortasına tam olarak bir hiroshima yerleşti.. 2 cocukla mücadele ediyoruz..

bir kaç gün kavramının ne olduğunu bilmiyorum ama umarım çok uzun değildir…insanın çocuklarını başkasına bırakmasıda bana biraz garip geliyor açıkcası.bu çanta değil ki? cocuk bırakıyorsun.. tamam zaruri durumlarda tabi bakılır ama iş yerinden izin alıp bir süre cocuklara bakılabilinir.. bu zor olmamalı..


açıkcası içinde bulunduğumuz durum bana
memnuniyetsizlikten başka bir şey vermiyor.çocuk sorumluluktur.hem bırakan için yüktür hemde bakan için..

akrabada olsa, cocuklarını kimseye emanet etmemen gerekir.akrabanın bile evinin içerisini bilemezsin.çocuklarını bırakmak yerine, iş yerinden izin alıp bir süre bakmayı denemen gerekir diye düşüncedeyim.

hangi akraba olduğuna göre değişir. yeğenim istediği kadar kalsın sıkıntı yok. ona her şey serbest. ama başka akraba çocuğunun yüzüne bakmam.

hiçbir zaman yapmayacağım şeydir, yapmıyorum da. benden uzak, kime yakın olursa olsun.

19-20 yaşlarındayken 2 yaşındaki kuzenime birkaç saatliğine göz kulak olmak suretiyle, ilk ve son kez yaptığım eylem. çocuk resmen benimle yalnız kalmayı beklemiş ensesine kadar s*çm*k için. “aferin çocuğum” diyerek doğru banyoya götürmüştüm.

senin çocuğuna da bakarım, senin çocuğuna da bakarım, görüyorsunuz, herkesin çocuğuna bakıyorum.

önemli olan çocuğun miktarı değil, bakan kişinin sabrıdır.



annem pek gelemez. sevmez çocuk bakmak. diyor yüreğim götürmüyor artık. abimle ben diyoruz ki, yarın bizim çocuk olsa sana bırakacağız. ay yok yok, benim sporum var işim gücüm var, oldu hizmetçi tutun bari beni. diyor.

ulan...

bana babaanne ve teyze gönlü bahşedilmiş. ben onları çok güzel eğliyorum yav. hiç sıkıntı çıkarmıyorlar. bence beni seviyorlar. üzmek istemiyorlar. çocuk sevildiğini bilir.

ameliyatlıyken bile onlarla oyun oynadım be kardeşim.

+ama ben ameliyatlıyım, biraz canım acıyor, daha yavaş oynayalım.
-hmm, o zaman ben sana atim sen tut, sen bana at.
-tamam olur.

işte top oynamak bu kadar kolay. herkes mutlu oldu. ben aktif dinlenme yaptım. çocuğun hevesi kırılmadı.

kolay be kardeşim kolay, yeter ki sev.

karşılığında belirli bir miktar para verilecekse belki yapabileceğim eylem. aaa para yok sen yine bak akrabalık davalarına girelecekse başka kapıya... kimse sizin b*kl* veledinizi beleşe çekmek zorunda değil.

ben bakarım. a ne güzel çocukmuş derim. hepsi o. onun dışında bakmam.
emanetin gözü yaşlı olur. çocuğun başına bir şey gelse sorumlusu siz olursunuz. bakıcıya versinler. günlük, haftalık ve aylık bakım yapan kadınlar var. onları kiralasınlar.

kuzenlerimse bakarim. kardes yarisi.