femmeamoureuse yazar profili

şu aralar en çok tercih ettiğim sistemdir. karşınızdaki insanın harcayacağınız efora, ayıracağınız zamana değmediğini düşündüğünüzde ve sizinle ilgili düşündüğü şeyin sizi zerre ırgalamadığını fark ettiğinizde bu oluyor. genelde bu şekilde yaşıyorum özellikle son 2-3 yıldır. yetişkin olmanın getirdiği rahatlık diyorum buna. kendi sınırlarınızı benimseyip, içeriye herkesi almamaya başlıyorsunuz. 20'li yaşlarında ve bu yaşlarının sonunda olan her yazar arkadaşıma şunu söyleyebilirim : hayat insanı özellikle yaş aldıkça, daha gerçekci ve daha gaddar olmaya itiyor. kafa rahatlığınızı her şeyden çok önemsiyorsunuz. ben içeriye artık eskisi kadar insan almıyorum hatta üniversite dönemimde olduğum kadar arkadaş canlısı da değilim. insanları çok keskin bir iletişimsizlikle kendimden uzak tutuyorum.

deneyim sahibi oldukça, müthiş bir insan filtreleme özelliği kazanıyorsunuz. kullanıldığınızı veya iyi niyetinizin sömürüldüğünü düşünüyorsanız, bir tık daha olgunlaşmayı bekleyin. ortamın canına okuyacak hale geliyorsunuz.

30-40'larında hatta yaş olarak daha üst segmentlerde olan yazar arkadaşlarımız üzülmesinler. bireysel farkındalık herkeste ayrı dönemlerde baskın hale geliyor. herkesin "limit aşımı" farklı. o limit aşıldığında, " kimse umurumda değil, kendime bakarım" modu açılıyor. o noktadan sonra, tüm kötü- faydasız- çıkarcı- iki yüzlü- sadakatsiz- riyakar ve aklınıza gelebilecek her kötü özellikteki insanı kendinizden uzak tutuyorsunuz. - eşiniz, sevgiliniz- aile bireyiniz olsa dahi.

ben çok iyi niyetli bir insanımdır hatta gereksiz yardımsever bir yapım vardır. bu özelliğim sebebiyle başımın ağrıdığı ergenlik ve gençlik dönemim oldu ama kendi özümde çok sivri bir karakter olduğum için, farkındalığım arttıkça; inanılmaz hızlı gard aldım. şimdi herkesin çekindiği, içten içe hayranlık beslediği bir kadın haline geldim. insanların beni kullanmaya çalışabileceğini ön gördüğüm an muhattaplığı kesiyorum. mesajlar dahi "okundu" ibaresine düşmüyor, telefonları açılmıyor.

niyeti kötü kimseye acımam. iyi olmak bir seçimdir, ben bunu seçiyorsam; herkes seçebilir. seçmiyorlarsa, hayatımda yer alamazlar.

kötü psikologu anlayabilmek için disiplin ile alakalı donanımlı olmanıza gerek yok. şayet kötü bir psikolog, standart bir insan için dahi, ilk seanstan kendisini ele verir.

günümüzde maalesef bu iş ile alakalı yetişmiş insanları kategorize etmekten çok, bu işte profesyonelleştiğini iddia eden insanların diploma bilgilerinin teyidi ile uğraşıyoruz. bilhassa, sosyal medyanın yarattığı bu "aptalca sanal gerçeklik" sebebiyle, herkes aslında olmadığı her şeyi olduğunu iddia ederek; ahkam kesiyor ve akıl dağıtıyor.

tam bu konuyla alakalı, bir hadsiz instagram hesabı ile karşılaştım ve kendisiyle atışmak durumunda kaldım. instagram hesabı üzerinden narsisizm ile alakalı sayısız video çeken bir beyefendi var. hesap ismi su an aklımda değil. kendisine göre bir takım belirtileri gösteren herkes "katıksız narsist." böyle bir şeyin olmadığını, özellikle sosyal medya üzerinden bu tarz genel- geçer bilgiler yayarak insanları yanlış yönlendirmemesi gerektiğini ifade ettiğimde, kendisi yorumlar üzerinden benimle hafif tonlu atışmaya başladı. biraz altını kazıdığımda, öğrendim ki beyefendi psikolog falan değil. 10 yılın üstünde, psikoloji ile bireysel olarak ilgilenen bir beyefendi. yani instagram hesabı açmış, narsisizm ile alakalı herkesi bildiren videolar paylaşıyor, üstüne uzman olmadığı hatta yetkisi olmadığı halde net şekilde tanı koyuyor ve ne psikolog ne psikiyatr değil.

en büyük hatası kiminle konuştuğunu bilmiyor olmasıydı. yorumlar üzerinden itinayla kendisini çürüterek, tüm yargılarını ters çevirecek 5 uluslararası kitap paylaştım hatta dahasına ihtiyacı olursa, pdf'lerini gönderebileceğimi, en azından 1-2 tanesini okuyup yanlış bilgi yaymaması gerektiğini söyledim. konuştuğu kişinin kapasitesini fark ettiğinde, geri çekildi ve yorum yazmayı kesti.

şimdi sorun şu: böyle biri olmayabilirdim veya bu hesaba denk gelmeyebilirdim. beyefendi kendi kafasına göre tonlarca yargı dağıtıyor. hangi hadle? hangi diplomanın verdiği yetki ile? dahası onu düzenli takip eden, her konuştuğuna inanan deli bir kitle var. şimdi bunca etkilediği insana ne olacak? bu insanların çevreleriyle ilişkilerine ne olacak? düşünün basit bir domino düzeni. tek bir taş, diğer bütün seriyi yıkıyor.

türkiye bu yüzden çok şizofrenik bir yer haline geldi. görüştüğünüz insanın önce diplomasını ve diplomasının gerçekliğini teyit edin. kişisel başarısı sonraki mesele.


diplomasını her şeyiyle teyit ettiğiniz bir psikolog kısmına geliyorum:

benim için destek alan kişinin duygusal ve davranışsal eğilimi çok önemlidir. iyi bir psikolog, daha ilk seanstan kişiyi inanılmaz rahatlatır. kendinizde veya karşınızdaki kişide o rahatlamayı ( minimalde olsa) sezersiniz. benim için ilk 2-3 seans cok kritiktir. kendinizde veya destek alan gözlemlediğiniz bireyde mutlaka davranışsal veya hissel değişimler oluşmaya başlar. oluşmuyorsa, psikologa gittiğiniz halde hala aynı hissediyorsanız veya tatmin olamama duygunuz varsa, psikologunuz yeterli değildir. değiştirmeniz gerekir. psikolog analizi için ilk 2-3 seans bence gayet yeterlidir. kişi, bahsi geçen psikolog ile yol alıp alamayacağını daha ilk seanstan bile anlar fakat yanılma payı göz önüne alınarak 2. veya 3. seansı beklemek gerekir. bazı psikologlar ilk seanstan size entegre olamazlar. sonradan açılıp, harikalar yaratanları da olabilir ama dediğim gibi benim için max. 2-3 seans. üstü para israfı olabilir veya sizin iyileşmeye olan, bu alana olan inancınızı kırabilir.

haber kaynağı: gusholder haber bülteni, x

anatominin bundan haberi var mı? insanın hayatta kalabilme kapasitesi, etçil olmasıyla doğru orantılıdır. aylarca et yemeyin, tüm vitamin/ mineral değerleriniz zemini görüyor. fazla temelsiz bir teori.

bu gece, bir kez daha yaşadığım ve çok üzüldüğüm bir durumdur. annemin dizi iltihap kapmış, canı çok yanıyor. kıyamadım öyle görünce. insanın vücudu zamana her şeyiyle yeniliyor. allah herkesin ailesine uzun ve sağlıklı ömür + güzel bir çizgi ötesi hayatı nasip etsin.

vatikan yer altı arşivi demek istediğinizi varsayıyorum. resmi adı archivum apostolicum vaticanum'dur. eskiden adı secretum vaticanum'du. secretum latince'de "kişiye özel" demektir.

vatikan'da arşivin bir bölümü yer altına uzanır. yani yer altındadır. yer altında var olan depolarda tutulan belgeler vardır. 12 yy'dan itibaren bütün belgelerin depolandığı alan olarak bilinir. 85km kadar uzanan bir arşiv olduğu bilgisine sahibiz. bu veriyi vatika'nın kendisi sağladı. bu yüzden dünya tarihinin en kapsamlı koleksiyonlarından biridir.

2019'da papa francis büyük bir adım attı ve 1939–1958 arasındaki pius xıı arşivleri araştırmacılara açıldı. bu, ıı. dünya savaşı dönemine ilişkin belgelerin incelenebilmesi için çok önemliydi. her yıl içeriye 1500 araştırmacı da girebiliyor. ( tabi önce başvuru yapmak gerekli). yani vatikan giderek daha şeffaf hâle geliyor.

gerçekte olabilir, yalan da. %80 manipülasyonu oyluyorum.

öncelikle "ideal ilişki" diye bir şey yoktur. "ideal" kelimesi ise, sistemin bir oyunudur. insanları gerçek olamayacak- vad edilmiş olgulara şartlayıp, hayatlarını bunlara ulaşmaya yönelik bir çabayla südürmelerini isterler. insanlar asla gerçek olamayacak bir dinamiğin peşinde harcanır durur çünkü "ideal" olanı aslında yine "ideal" kılan insan değildir. değişkeni arzu edilen noktaya getirip, sabitleyecek şey insanın sadece kendi çabası değildir. bu yüzden "ideal ilişki" sadece bir satış tekniğidir.

insan öğrenir, öğrendikçe değişir. her gün değişen bir varlığın, idealize edilerek sabitlenmiş bir olguya ömür boyu adaptasyonu söz konusu değildir. bu canlının hem kendisini hem de içinde yaşandığı doğanın farklılıklarını göz ardı eder. 


ideal bir ilişki için, her gün aynı duyguyla ve aynı motivasyonla uyanmam gerekir ki iletişim olduğu gibi- sorunsuz aksın . değişkenlerin- zıtlıkların hatta yer yer çatışmaların( ego vb) boy verdiği bir yerde, hangi olgu "ideal" kalabilir?

misal: idealize edilmiş bir ilişkide, hiç kavga / sorun olmaz. olsa da, minimaldir. ömür boyu bu doğrulama hatasız çalışır mı?

"ideallik" hikayedir.

böyle bir başlığın açılma sebebi nedir? her geçen gün ayrı bir saçmalığa tanık oluyoruz.

şunu kabullenmek geriyor bu cümle genellikle sizi hayatında istemeyen insanın, sizi kırmadan hayatından çıkartma atağıdır.
açık açık söyleyemediği şeyi dolaylı yoldan aktararak, sizin mesajı alıp çekilmenizi bekler.

bence herhangi birine bunu söyleyebileceği haddi dahi tanımamalı. basit bir insanın başka bir insanın varlığını böylesine zedeleyebileceği fikrine inanılmaz tepkiliyim.

gülünç gelebilir ama kendilerini çok lütuf gibi gören tipler var. kendi varlıklarını fazla anlamlandırıp, vazgeçilmez olduklarına dair bir inanç geliştiriyorlar. hiçbir insan, diğeri için vazgeçilmez değildir. önce bu kafadan çıkmak lazım. çıkamayanlarda, terk edilerek öğreniyorlar zaten.

bu yüzden "basıp gitme" butonuna basın.
emin olun, ansızın bunları bıraktığınızda ve bir daha asla muhattap olmadığınızda, peşinizde dolanmaya başlıyorlar. - birde bir ilişki yaparsanız, oturun izleyin.

dünya çapında kimsenin bu kategoriye girebildiğine inanmıyorum. kapitalist sistem bunu engellemek adına yaratıldı zaten. en zengininden en fakirine, herkesi kontrol ediyorlar.

çok karşıma çıkan hususlardan biri olduğu için yazıyorum. genelde böyle insanları hayatıma dahil etmiyorum, çevremde dahi barınma şansları olmuyor çünkü kendi egomu ustaca kontrol edebilen biriyim. günlük hayatımda şans eseri, kendisini kontrol etmekten yoksun biri ile karşılaştığımda, nezaketen tolere etme sürem minimal oluyor. baktım ki karşımdaki kişi ısrarla ölçüsüz hareketlerini devam ettiriyor, o zaman anladığı dilden konuşarak; kendi egomu masaya koyuyorum. o saatten sonra, genelde geride kimseden eser kalmıyor.

bu başlığın cevabını şu şekilde verebilirim:

kibirli, ukala, egosunu yönetemeyen erkek gördüğümde, inanılmaz rahatsız oluyorum. insanın altı doluysa, kibir- ego bir noktaya kadar kabul edilebilir ama bomboş insanlar için bu hareketler çok pahalıya kaçıyor.

bu konunun artık ciddi bir problem halini aldığına ve bu yüzden üzerine konuşulması gerektiğine inanıyorum. son bir kaç haftadır bilhassa türkiye'de bir furya dönüyor. insanlar sürekli olarak yedikleri besinlerden zehirlenip, çoğunlukla vefat ediyorlar. haberlerde sık sık bu tarz olaylar baş göstermeye başladı ve bu artık fazlasıyla rahatsız ediyor.

yediklerimizden dahi emin olamadığımız bir sosyal düzlemde yer alıyoruz. herkes, her konuda kaygı bozukluğu geçiriyor. insanların kendi yaşamları üzerine dağ gibi soru işaretleri var. yapay etler, bekletilen ürünler, tarihi geçmiş ürünlerin stokları, mekanlarda hijyensizlik...

hiçliğin eşiğini geçeli çok olmuş! zehirlenme vakalarının patlamasının nedeni nedir bilmiyorum ama sorun ne ise, acilen müdahale gerektiğine inanıyorum.

yani ben gerçek olduğuna inanmıyorum. biyolojik olarakta mümkünatı yok. kaka yumuşak bir dışkıdır, toprakta illa çözünür. her türlü sürüngenin olduğu bir ortamda 1200yıl boyunca kaka mı kalır? medya'nın abartısı diyerek geçiyorum.

genellikle en çakal, kaypak, her türlü şekile kolayca girebilen yani erdemleri ve onur algısı fazlasıyla satılık olan insanların sahip olduğu pozisyondur ( türkiye özelinde).

bu pozisyona hakkıya gelen insan hiç mi yok? - tabi ki var fakat iyiyi- kötüden ayırmak gerekiyor. hakkıyla gelen insanlar müdanasız, adil, vicdanlı , ahlaklı ve en önemlisi " kibirsizdir."

hakkıyla pozisyon elde etmiş insanı her yerden tanırsınız. bu tarz insanların boy boy başarıları, asla göz ardı edilmeyecek eğitim hayatları vardır. yani bu insanların torpile, birilerine yalakalık yapmaya veya yaranmaya ihtiyacı yoktur. kendi varlıklarıyla parlarlar ve yükselirler. pozisyonlarına da tapmazlar. yani o koltuğu korumak için pisliğe bulaşmak, bu insanların harcı değildir. kendilerine konduramazlar.

gelelim başlığa, gördüğümde hiç yadırgamadım. türkiye bazında, erdemli insanlar müdürlük pozisyona çıkarılmaz. o pozisyona çıkarılmanız için( yetki sahibi olabilmeniz) birilerinin işine sürekli yarıyor durumda olmanız gerekir. yani bu tarz insanlardan dolayısıyla her türlü gol( kötülük) gelir. ne sözlerine güvebilirsiniz ne hareketlerine. beraber çalışıyorsanız veya alt pozisyonlarında görev alan çalışanlarsanız, kendinizi sürekli hukuki açıdan garantiye almanız gerekir. her talebi- şikayeti- görevlendirmeyi yazılı biçimde, profesyonel dil kullanarak yapmanız ve bütün bunların kopyalarını saklamanız gerekir.

herhangi bir ortamda, birisi " ben müdürüm" dediğinde, 3-5 kez bakıyorum. kanıyla bu pozisyonu kazanmış insanla, yalakalıkla koltuğa oturmuş anında ayırt ediliyor.

daha çok "seks objesi" konumunda servis edilmiş bir kadındır. reklamın iyisi- kötüsü olmaz mantığı ile, medyada hep gereksiz bir dişilikle var oldu. kariyerini kim yönlendirdi bilmiyorum ama her zaman "sarışın bir cinsellik ikonu" olarak tutuldu. bu gerçek kimliğinin ve belkide yeteneğinin hep arka planda kalmasına sebebiyet verdi. şu an bile adı geçtiğinde, çoğunluğun aklına gelen tek şey göze batan dişiliğidir.

eminim iyi bir hanımefendidir ama kariyeri ve imajı yanlış yönlendirildi.

özgürlüğünün tadını çıkartmaktır.

yanlış bir insan ile birlikte olduysanız, kendisinden ayrılmış olmanın verdiği rahatlık "kurtulma hissidir."

bu his uzun vadeli başka birini hayatınıza almanıza izin vermez, denediğinizde hep şüpheler tıkıştırır zihninize. dolayısıyla, kendiliğinizden yeniden ilişki isteyene kadar, kimseyle olamazsınız. bu kendinizi dinlendirme sürecinizdir aslında. normaldir de.
tadını çıkartın.

kendimiz adına yaşamak için var edildik. kimse gerçekten dostun ve sevgilin değil. bu duyguyu size nadir insan verebilir. onu da bulmak veya seçmek ruhani olgunluk gerektiriyor. dünya insanları sahip olduğu tüm kozlarını ileri sürerek kandırır ve dönüştürür.
herkesin maalesef ilk pazarladığı masumiyeti ve erdemleri oluyor çünkü para + statü nedensizce geçmişten beri çok değerli.

bu yüzden hayatın öğrettiği tek şey " kendisinin kaypak, zemininin ise fazlasıyla kaygan olduğudur."

dini inancınız veya felsefi görüşleriniz değişken olabilir ama şunu söylemekte fayda görüyorum: tanrı'nın kutsal kitapları ve peygamberleri göndermesinin sebebi bu'dur. hayatın kuralını ama en önemlisi açmazlarını öğretmek. bize nereden vurabileceğini detayıyla bildiren bir tanrı'mız var. oyunun kuralını bozmanın yolu basit. -> hiç bir yemine ağız açmamak.

yine de söylüyorum şu an ki hayat bir insan manipülasyonudur. kapitalist çıkarlar sebebiyle, bir çok insan çığırından çıktı.

türkiye'de yaşayan, namusuyla ve bileğinin hakkıyla bir yere gelmeye çalışan insandır. şu an bütün hırsızlar zengin, bütün mafyalar baron, tüm dolandırıcılar sosyete oldu.

doğa harikası mı ? deliliğin inatla direniş biçimi mi?
karar vermek adına, çin'in yunnan bölgesinde bulunan yanjin'e bakış atmak gerekiyor. inanılmaz garip bir coğrafi konumda bulunan bu yerleşim yeri, doğanın limitlerini fazlasıyla zorluyor. bu zorlama "dünyanın en dar şehri" olarak bilinmesine sebebiyet vermiş.

iki dağın arasına inşa edilmiş bir yerleşim yeri olan yanjin'i asıl enteresan kılan kısım; dağın arasından geçen geniş bir su yolunun bulunmasıdır. yani yerleşim yeri 2 dağın arasında konumlanmıştır fakat su yolu sebebiyle dağın duvarlarına doğru inşa edilen evler- apartmanlardan oluşmaktadır.

genel portreyi merak ettiniz değil mi? işte yanjin



güncel verilere göre, bölgede nüfus artmaya devam etmektedir. arttıkça, yerleşim yerleri dağlara doğru genişletilmektedir. insanların buradan neden hala taşınmadığını merak ederseniz, cevabı bölgenin geçmişi veriyor. bölge geçmişten beri konumu sebebiyle tüccarların uğrak noktasıymış. bu yüzden terk edilmek yerine, coğrafi aykırılığına rağmen; ayakta kalmış ve hala nüfusuyla ayakta kalmaya da devam ediyor.

sütlü tatlı kategorisi, lezzet olarak benim tatlı ihtiyacımı çok karşılamasa da, oyumu kesinlikle sütlaç, tavuk göğsü veya keşkül'e veririm.

ben daha çok baklava, künefe, katmer, şekerpare insanıyım.. tabi içlerinde künefeyi tek geçerim.