alfa erkek vs dövüşçü erkek

şanı alfalık olan erkekle işi dövüşmek olan erkeği burun buruna getiren versustur.

dövüşte dövüşçü alır da,
mevzu insanları etkilemekse, etkilemenin çeşitli, çoklu yollarını alfa beyler bilir. elleri her daim güçlüdür. her durum ve insan için kartları vardır. cilveli ve ilgili bakışların uzun vadeli müsebbibi olmak dövüsçülerin işi değildir.

iyi dövüşen yürekli ve yetenekli bir çocuk olmak şüphesiz övgüye ve bir miktar ilgiye değer olabilir. lakin alfa erkekler her zaman için daha taktiksel, kurgusal, opsiyonel, düşünsel, marifetli ve eğlenceli, iletişim ustası oldukları için dövüşçü olmasalar bile ortama hakim olurlar. ağırlıklarını koymayı bilirler. kadınlarla dolu bir ortamın parlayan yıldızı, maestrosu olmak zeka ve çapkınlık işidir.
alfaların hünerleri bir değildir, çoktur.. sürprizlerle doludurlar. kızları kendilerine hayran bıraka bıraka gecenin yıldızı olmayı başarırlar.
öne çıkmayı bazen de birilerini öne çıkarma büyüklüğünü gösterip daha da büyümeyi bilirler.
kızları zevkten manyak ederler.

alfa dediğin dövüşçü olmalı zaten.

bence yaprak saran mantı açan brad pitt.

hayvan için her ikisi de aynı anlama gelir ama insanda durum farklıdır.
insanlarda alfa sadece en iyi dövüşçü olan değildir, zeki, stratejist, cesur ve kurnaz olandır.
dikkat ederseniz filmlerde kuvvetli adamlar hep birilerinin hizmeti altında dövüşürler, güçlüdürler ama alfa değillerdir.
veya mafya babalarıının adamlarının çoğu yarma gibidir, ama babadan hepsi çekinirler.
özetle insanda alfa sözü geçen, sözünü geçiren, cesareti ve aklıyla işleri başkaları üzerinden yaptırabilendr.

(bkz: zengin)

en sonunda efendi erkek kazanır. nokta.

sigma erkek ikisini üstüste koyup...

geçtiğimiz pazar işten, eve geçtim. hızlıca takım elbiseyi çıkarıp, günlük kılık kıyafetimi giydim. gittim taksim'e. eş dost bir iki muhabbet. tüm gün kafam emciklendiğinden uçmam için 4-5 bira yeterliydi, öyle de oldu. hatta o ara sözlüğe de bira içerken bir caps attım. dedim dur yiğidim. yeter eve dön. belirli bir eşiği geçersem, sabaha kadar içebiliyorum çünkü. o raddeye gelmemem lazım.

metroyla geçeyim dedim. taksi aramakla kanser olmanın arasında ince bir çizgi var. uğraşamam dedim. hooop atladım metroya. hafif sallanıyorum. biraz toparladım yürürken. indim metroya.

girdim vagona. 2 kızcağız var. etekli metekli işte. karşılarında da 2 tane barzo kılıklı hayvanat. onlar tam sarhoş. kızları kesiyorlar. bir tanesi bi tarafıyla oynamaya başladı. ciddiyim. baya baya herif tatmin ediyor kendini. kimsenin de laf ettiği yok, böyle bir sahneye de ilk defa tanıklık ediyorum metroda.

yine tutamadım kendimi. tekme atarak vurdum bacaklarına. napıyorsun lan dedim. yanındaki hemen kalkıp kolumu tuttu. boynundan tutup ittirdim bunu. kırarım o kolunu diyorum. diğeri de kalktı. biri sağımda diğeri solumda.

neyse vagondaki gençler de geldi. yine bir linç etmenin ortasındayım birilerini. halbuki gerçekten uzak durmam gerekliydi. çıkarıp vursalar ne olacak. değecek mi şu yaptığıma. düşünemiyorum bazen işte.

alfalık mı mallık mı siz karar verin. bence büyük mallık. kimsenin umursamadığı bir sahnede günün kahramanı olucaz diye neredeyse bıçaklanacaktım. alfalık tabe.

birde yüzsüz erkekler var. onlar hangi kategoriye giriyor acaba?

her 2 erkek tipi de boş insandır. uzun uzun analiz kasmaya gerek yok.

önce bir erkek olmak lazım alfalık varsa dna da zaten belli eder kendini ama dövüşçü erkek psikolojik sorunları olan insandır. ayrıca dövüş dövüş nereye kadar.. az konuşmayı bilmek ee biraz da politik olmak lazım.