1.
vatana ihanet noktasında karşılaştıracaksak birkaç peynir kırıntısı için bir fare gibi güverteyi terk etmek daha büyük bir ihanet olacaktır. anıtkabir dediğin en nihayetinde bir mezar, bir moloz yığını. elbette ona yüklediğimiz manevi anlam tartışılamaz ve atamızı sevenler arasında derin bir yara oluşturur ona gelen zarar, ancak en nihayetinde yekpare bir taşlar bütünü anıtkabir. oysa vatanımız dağın taşın ötesinde, tüm dünya milletlerinin mutabık şekilde ''şuradan şuraya kadar olan kısım türklerindir'' dediği, gurur duymamız gereken bir yer. varlığımız ve toplumumuza hizmetle zenginleştirmemiz gereken, güzelleştirmemiz gereken ve gerekirse muhafaza etmemiz gereken bir yerdir. bir noktada ''benlik'' dediğimiz şey bile yalnızca beynimizin kıvrımları arasında gizli bir nöral aktiviteden fazlasıdır; içinde yaşadığımız toplum ve ona bakış açımız da benliğimizi olağanüstü şekillendirmekte. yani yediğimiz ekmek, içtiğimiz su, bastığımız toprak da benliğimizin sınırları içerisinde, benliğimizin ayrılmaz bir parçası. o yüzden üç beş dolara, on yirmi euroya vatanını satan adam benliğini, haysiyetini, her şeyini satar benim gözümde. ve inanın oraya gittiğinizde kendi benliğinizdeki bu boşluğu dolduramayacaksınız. sırf bu yüzden ömür boyu vatansız, yani ömür boyu şahsiyetsiz olacaksınız. vatana ihanet etmiş olacaksınız, çünkü aslında kendinize ve toplumunuza ihanet ediyorsunuz. çok üzülüyorum insanların bugün bu kadar şahsiyetsiz oluşuna. geldikleri nokta, aldıkları eğitim elbette kendi çabalarını da içeriyor; ancak toplumun ve vatanın ona ayırdığı kaynağı bir düşününce ''ben gitçem ya islamcılar var'' demenin ne kadar haysiyetsizce, ne kadar namussuzca olduğu fikri aklımdan çıkmıyor. atamın gençliğe hitabesini bugün bu şartlarda çok daha iyi anlıyorum...
devamını gör...
2.
devamını gör...