anneanne evinde her şeyin daha lezzetli olması

anneannemin evine geldim. düz şehriyeli pilav yapacağım. yağı bi erittim. şehriyeleri kavurdum. bi başka gözüküyolar ama. pirinci ekledim. sanki sanatsal bi tablo var karşımda hayranlıkla izliyorum. pirinç ve şehriye yağla birlikte dans ediyor resmen pikassonun yıldızlı gecesini aratmıyor. nihai bekleyiş sona erip yenilebilir kıvama geldiğinde aman tengrim sanki inciden pirinç. öyle olağanüstü lezzetli bi görüntü. bu hiçbi yemekte şaşmaz. her şeyin en lezzetlisi bu evlerde bulunur. her tat yeniden keşfedilir.

halihazırda anneanne evinde olan biri olarak katıldığım önermedir.

anneanne evinin menüsü, zayıflamış/göze zayıf gelen torunları ve evlatları kilo aldırmaya/eski formlarına kavuşturmaya yöneliktir. bu nedenle bu evdeki yemekler kimin hazırladığından bağımsız olarak ekstra özen ve bol sevgiyle hazırlanır.

sıradan marketlerden alından hazır malzemelerde ve atıştırmalıklarda dahi evdeki tadı alamadığınız gizli bir malzeme vardır. en basit bir püskevit bile dünyanın en güzel püskevitiymiş gibi gelir.

anneanne evleri bu açıdan sihirli yerlerdir, yazları gidilmesi gereken en güzel yerlerden biridir.

anne babanın sevgisinde; koruma, geleceğe iyi hazırlama gibi sebeplerden hep bir eleştiri, baskı seziliyor. ama anneanne babaanne öyle mi? en saf haliyle bir sevgi akıyor toruna. adını koyamasak da seźiyor kalbimiz o eski model bardaklara, sabun kokan yastık kılıflarına sinen o sevgiyi.

anneannem ve dedem vefat ettikten ve evlerine bir daha gidemedikten sonra anladığım mevzu.

çocuk olduğum için mi, duydukları sevginin fazlalığı mı, nedenini tam bilmiyorum ama orada yediğim, içtiğimin lezzetinin yanında duyduğum hissiyatın eşi ve benzerine daha başka bir kişide ya da başka bir mekanda henüz rastayamadım maalesef.

pişirirken ve sunarken sevgilerini kattıkları içindir.
canım anam, çocukları kahvaltıya çağırınca koşarak giderler. ben kahvaltıya çağırdığımda odalarından kaplumbağa hızıyla gelirler.
benim de kıymetimi allah gösterirse müstakbel torunlarım bilecektir umarım.

anne evi ok ama anneanne evi için aynı şeyi söyleyemem. en azından bende durum öyleydi. sadece anneannemin yaptığı kurabiyeyi severdim o kadar. zaten anneannem, annemi görünce yemek de yapmaz, anneme yıkardı yemek işini.

yalnız değilmişim... özledim.