1.
(mistik) felsefede; insanın kalbine ilhamla gelen duygudur, dünya'ya sürgün edilen insan, ancak bu ideal sayesinde hayatta kalabilir.
bu dünya, yaratılışın başlangıcı ve bitişi olamaz.
fakirlik, yokluk ve sefillik'te insanın mutlak kaderi değildir. yaşananilir başka gök ve yerler-dünyalar olmalıdır ki, o dünyalarda adalet, sevgi, huzur ve güven hakim olsun.
bu ideal; tibet'te agarta, hinduizm'de uttarakuru olarak görülür.
nietzsche'nin deccal*inde bahsettiği, fantastik/ütopik hyperborea da bir tür ilham idealidir.
yaşama tutunmanın diğer adı.. umut
"tüm umutlar tükendiğinde, umutsuzluk insanı canavara çevirir"
(bkz: umut fakirin ekmeği)
bu dünya, yaratılışın başlangıcı ve bitişi olamaz.
fakirlik, yokluk ve sefillik'te insanın mutlak kaderi değildir. yaşananilir başka gök ve yerler-dünyalar olmalıdır ki, o dünyalarda adalet, sevgi, huzur ve güven hakim olsun.
bu ideal; tibet'te agarta, hinduizm'de uttarakuru olarak görülür.
nietzsche'nin deccal*inde bahsettiği, fantastik/ütopik hyperborea da bir tür ilham idealidir.
yaşama tutunmanın diğer adı.. umut
"tüm umutlar tükendiğinde, umutsuzluk insanı canavara çevirir"
(bkz: umut fakirin ekmeği)
devamını gör...