aramayı reddetmek vs açıp müsait değilim demek

vs üçüncüden sonra engellemek

aramayı reddediyorsam müsait değilim demektir. müsait olsam açarım zaten. bir de açıp müsait değilim demeye ne gerek var. çok önemli bir şey varsa mesaj atılabilir.

müsait değilim demek adettendir. ayıp olmasın diye yapılır. üşenmeyin yapın.

kimin aradığına göre değişir. samimi bir arkadaşsa reddetmek. o anlayacaktır müsait olmadığını, o beni arar diyip hayatına bakacaktır.

daha resmi şeyler söz konusu ise, atıyorum patronun falan arıyorsa, makul bi saatte arıyorsa açıp bilgi vermek daha iyi olabilir.

ikisini de yapmıyorum.
telefonum hep sessizde, çoğu zaman zaten aramaları anında görmüyorum.
telefon elimdeyse de çalıp çalıp kapanmasını bekliyorum.

aramayı reddetmek zaten müsait olmamak anlamına geldiğinden karşı taraf ısrarcı bir aptal değilse bunu anlayacaktır. ekstra açıklamaya gerek yok diye düşünüyorum.

gerçekten önem verdiğim birisiyse açar, 2 dakikaya arayayım mı seni nezaketini gösteririm. olması gereken bu'dur zaten.

açmak istemediğimde reddetmem, sessize alırım telefonu. kendi kendine kapatır karşıdaki çaldırıp çaldırıp.

bir de anormal kızgın olduğum bir an vardır. allah babış kimseye yaşatmasın bu anı. sısıs

iki ihtimal olarak değişkenlik gösteriyor, ruh halime göre.

a. sıçacağım tutmuşsa açar, ağzıma geleni söylerim. azarlaya azarlaya konuşurum.

ya da hiç açmam aramayı reddederim.

bunun da bir üstü, aramayı reddetmek, engelleyip, silmek.

artık o saatten sonra da geriye dönüşü yok.

görüyorum ve arttırıyorum çalıp kapanmasını bekliyorum

tek tuşla 'müsait olduğumda size döneceğim' mesajı iletip, hem nazik davranmış, hem sepetlemiş oluyorsunuz zaten.. (o da artık şey diil yani anlıyor çoğu. anlamamakta ısrar ettikçe de mesajı ezberliyor daa napsın. )

arayan tarafı telefon kulağında bırakmaktansa meşgule atmak ya da açıp sonra arayım demek iyi. arayan taraflar da abartmasın ayrıca, dört beş sefer çaldırıp kapatırsın. her zaman herkes böyle şeyler yapsa çok şık olacak