müsait

türk dil kurumu sözlüğüne girip müsait yazarsanız, şu çıkacaktır:

1. sıfat uygun, elverişli:
"asla hissîliğe, ılık ve yumuşak duygulara müsait değiliz." - necip fazıl kısakürek

2. sıfat, teklifsiz konuşmada tkz. flört etmeye hazır olan, kolayca flört edebilen (kadın).

ikinci anlamı için oha veya çüş diyebilirsiniz.

(bkz: sivas) sokaklarında bir şahsın "müsait misiniz" sorusundan sonra anlamayıp "buyrun" dememin ardından anlık bir boşluğa sebep olan kelime. sonra koşarak uzaklaştım.

tdk köken olarak "arapça sıfat" dediğine göre yardımcı anlamında kelime. ama kendisi "uygun, elverişli" anlamını vermiş.

müsait arapça "müsaid" şeklinde yazılıyor ve bu kelimeye "yardımcı, yardım eden, yaver" diyerek doğru anlamı ve karşılığı veren tek kişi de sevan nişanyan olmuş.

doğrusu da budur. zira "müsaid" kelimesine arapça hiçbir sözlük "uygun, elverişli" anlamını vermez. araplar günlük konuşmalarında da bu kelimeyi bu anlamda kullanmaz. sadece türklere komşu olan bölgelerde halk ağzında bu kelime "uygun, elverişli" anlamında kullanılır. onlar da bu konuda türklerden etkilenmişlerdir.

formatı arapça, ama anlamı türkçedir. arapça anlamıyla doğru bir şekilde kullanılacaksa da "müsait olmak = yardımcı olmak" şeklinde olmalıdır. müsait, "yardımcı, yardım eden" anlamından ne zaman ve ne şekilde "uygun, elverişli olan" anlamına evrildi bilemiyoruz. ama hani öyle bir evrim varsa bunun ara formu müstait olsa gerek diye düşünüyor insan. zira "bir şeye hazır, uygun, amade" anlamını müstait kelimesi veriyor. belki de yazma eserler neshedilirken veya basma esere dönüştürülürken "müstait olma" bir şekilde "müsait olma" şeklinde kayda geçmiştir.

uygun, zamani olan.

yer yer farklı şekillerde de telaffuz edilebilen kelimedir.