arkadaşın ve onun sevgilisi ile birlikte üçlü takılmak

çok saçma. kendini dış kapının dış mandalı gibi hissetmene neden olur.

iyi değil

deklanşör görevi görmektir.

arkadaşının döğününde kendini beyhude parçalama gakko. o düğün, arkadaşınla en son yaşadığın samimiyet sayfası olacak. dünyanın şartı mıdır, vefasızlık mıdır, ben de aynısını yapar mıyım bilmem; ama evlenen gidiyor abee.? en samimisi yavaş yavaş çekiliyor dünyandan.

iliski dinamikleri hakkında bilginiz olur, insanların ilişki içindeki psikolojilerini ve davranışları gözlemleme şansı elde ederseniz. buda ileriki şahsi ilişkilerinizde olayları daha geniş değerlendirmenize, karşı cinsle faha iyi empati kurmanıza, yani kısaca sağlıklı bir ilişki yaşamanıza katkı sağlar. tabu sadece mal gibi yancı şeklinde takılırsan bir b*k olmaz.
ek hayat tavsiyesi
bu dediğimi sadece sevgililerde geçerli değil, her girdiğiniz ortamda insanları iyi analiz edin. direk sohbete başlamayın. sohbeti bir dinleyin, insanların karakterlerini ve davranış kalıplarını anlamaya çalışın. daha sonra gerekirse sohbete yön veren ve domine eden taraf siz olursunuz, karşı tarafta ilgiyle dinler. tabi burda etkili konuşma yöntemleri, bilgi ve kelime haznenizde önemli buda pratikte zamanla olur.

çok sık yapılmaması gereken bir şey bu konuda 3-4 farklı tecrübem var.

bir tanesinde sinemaya gidiyoz böyle kız arkadaşının biletini ödüyo ama başka parası kalmamış benimkini de sen öder misin diyo borç olarak. ama o borç bir daha geri gelmiyor.. (yaşım ufaktı malum daha saftım o sıralar) sonra enteresan bir çiftle arkadaş oldum iyi insanlardı da tuhaftılar artık sevgili olmadıkları halde friendzone niteliğinde takılıyolardı ki "eski sevgiliden dost eski kaşardan tost olmaz" lafı bir erkeğin en önemli ilkelerindendir. sürekli acayip acayip bozuşup kızın her yaptığına katlanıp halen yanında olmaya çalışmak sıçtığı boku bile metetme durumlarında kalmak ve yanlış yapsa bile bana karşı savunmalar beraber arkamdan konuşmalar gibi hoş şeyler olmadığı gibi üçüncü yaşadığım durumda da benzeri olmuştu sen gel ortalıkta en ufak bir problem yokken atar gider yap sonra sevgilin gelsin ahkam kessin hasss...in ordan.. bir de bunlar beni taksim meydanında 2 saat yolda bekletmişlerdi ki herhalde önce biraz evde takılıp da sonra gelmeye karar verdiler ben de sıkılıp eve dönmüştüm ağızlarına sıçmıştım biraz sonra üzülmüştüm ama şimdi düşününce sonradan olanları iyi yapmışım dedirtiyo. dördüncü yaşadığım biraz acıklı bitti evleneceklerdi elemanlar ama aileleri sorun çıkarttı halen ikisiyle de konuşuyorum ama olabildiğince birbirlerinden bahsetmemeye çalışıyorum bu da tabii üzücü bir durum.

yani iyi bir şey değil onu söyleyeyim ama hiç öyle yapmayın da diyemiyorum tabii. en azından sakın meriç klonu olmayın. * *

aklıma da nedense hep irreversible filmi geliyor onda da tecavüze uğrayan monica ablanın sevgilisinin bir de kankası aynı zamanda monicanın artık friendzone olmuş eski sevgilisi vardı yanlarında.

bazen güzel, bazen sıkıcı bazen gereksiz sürprizlerle dolu.
fotoğraf çekilmeyi çok sevmem ve bu yüzden çokta iyi çekemem. arkadaşım ise neredeyse her 10-15 dk ya da bir yer gördü mü 5-10 kare çekilmeden rahat edemezdi. ya kendiyle beni de katardı ya da durup kendi çekilirdi, modu yerindeyse beni tek çekmeye çalışırdı. "bana kameraman ya da mankenlik yaptıracaksan şimdiden söyle gelmeyeyim." gibi laflar ederdim ama sevdiği ile olduğunda tolerans gösterip "yavru köpek gibi bakma, hadi ver çekeyim gıcık vicdancı." diye uğraşıp birkaç kare çekerdim ikisini. sonra benle çekilmek istediğini belli ederdi "sadece 2 tane." derdim o kadar. üçlü çekilmeyi istememiştim. çünkü o zaman sevdiğini az çok tanıyordum ve karşı cinsle-sevgilisi olsa bile- aynı kare içinde yer alacak kadar samimiyetim yoktu. o da tavrımı bildiği için üstelememişti.
bir diğer sıkıcı yani sevgilisi var diye benimde olsun istiyordu. "asra 4'lü takılalım istiyorum, biliyorum bazen sıkılıyorsun." diyordu. ben de "sıkılmaktan çok kendimi tuhaf hissediyorum ama bu rahatsız verici değil. çünkü çoğu zaman sinemaya da tek giderim, gezmeye de tek çıkarım vs. bu gayet normal. çift yanında tek olmak tuhaf sanırım, bilmiyorum." demiştim. sonra bu zevzek sevgilisiyle ortak arkadaşlarından birini(!) sevgilisinin arkadaşı diye okeye 4. olarak getirmişti. o çocukla tanışmamız bile sinir bozucuydu. onu görmek modumu düşürmüştü ve zümrüt gözlerini mora boyamak istemiştim. kimsenin demesine yoktu gayette bu sinsi çöp çatanlık bir tek ona ait olabilirdi. zoraki ve yapmacık bir gülümseme ile merhabalarına karşılık vermiş, sevdiği çocuğun elini sıkıp hemen ellerimi cebime koyup başka yerlere bakmaya başlamıştım. arkadaşımdan dolayı az çok değeri vardı ama onun hiç yoktu. ve haz etmediğimi gayet belli etmişken yeltenmesini istememiştim. bu tavrıma güldüğünü belli etmemek için boğazını temizlemesiyle yüzüne yan bakışla baktığımda anlamıştım. umrumda mıydı hayır.
takımları taş kağıtta yenilenler ve kazananlar olarak seçmiştik. bunu ortaya atmasam nasıl takım olacağımız belliydi. en azından bir şansımı denemek istemiştim...
sonra pislik göz zümrüt olan arkadaşıma bozuk atmıştım 3-4 gün. sevimsiz suratı okulda yanında görüyorum bazen, kantinde neredeyse haftanın 3-4 günü görüyorum bir orası mı eksikti? kimseyi istemediğimi anlasın diye günü uzatıp sert davranmıştım. sevimsiz suratı nasıl yanında görüp yol değiştiriyorsam aynısını ona da yapmıştım. söz vermesiyle normale dönmüştüm.
(sevimsiz olan suratı değil kendisiydi o yüzden ona öyle diyordum. bölümü ve fiziksel özellikleri iyiydi ama kişiliğini beğenmemiştim. o ilk tanışmadan sonra da istese de düzeltemezdi. ilkten haz etmedim mi sonra da edemem çoğu zaman.)