artık pandeminin sıkması

artık kendini hissettiren gerçektir. neredeyse bir yıl oldu. kah haftasonları kah akşamdan sonra kısıtlamalar derken bir yıldır saçma sapan bir yasak düzeni içinde hayatımızı idame ettirmeye çalışıyoruz. ne kadar görüşme süreleri kısalsada ben yine bir şekilde arkadaşlarımla görüşüyorum. ayrıca hasta oluyorsak olalım. yeterki bu saçma yasaklar kalksın. herkesde aynı bıkkınlık var. herşeyi göze aldık. bizim aldığımız nefesten vergi alma noktasına gelen devletimiz bizi düşünmeyi bıraksında hayatımıza devam edelim. zaten biraz daha yasaklar devam ederse açlıktan öleceğiz.

ömür boyu pandemideymisiz gibi hissettiren psikolojiye darmadağın edendir.

olandır.

aç kapa aç kapa artema şeklinde gitmesinden dolayıdır.

öyle böyle değil.

psikoloğa gitmemin sebebidir.

hem de çok fazla sıktı. normalde inanılmaz severim gezmeyi eve girmezdim pandemiden önce. çok sosyal biriyim normalde. benim için çok zor geçiyor artık. kafayı sıyırdığımı hissediyorum.

içselleştiremediğimizi gösterir. normaldir

pardon hemen kaldıralım kusura bakmayın.

herkeste olan şeydir. herkeste olan bu sıkılma duygusunun dile getirilmesinden de sıkıldım. önlemini al ve hayatına bak işte. (sanırım ben orta yaş bunalımına giriyorum.)