aşık olmanın insanı aptallaştırması

herkeste olmasa da genel kanaatim böyledir. ergen sayılacak yaşlarda bu duruma sakarlıkta eşlik edebilir.
özellikle aşık olduğunuz insanın yanında aptal gibi görünmemek için çaba sarfettiğinizde de aptal gibi görünürsünüz ve bu bir kısır döngüye dönüşür.

doğa mükemmel işliyor. iki kişinin biyolojik eşleşmesi mükemmel olduğunda yani türkçesiyle çok güzel çocukları olabilecekse ön beyin kendini kapatıyor. beynin temel görevi organizmanın yani bizim genlerimizi aktarmamızı sağlamak.

allah'tan bizde bazı türlerde olduğu gibi çiftleşme sonrası yeni gelen canlı daha iyi gelişsin diye dişi erkeği protein almak için yemiyor.

tam onu düşünüyordum, başlığı bir anda karşımda bulmak garip oldu.

aptallaşıyorsunuz, aptallaştığınızın farkındasınız ama o 'aptallık' hali o kadar tatlı, o kadar lezzetli geliyor ki ruhunuza... bir süre sonra "amaaaan atın ölümü arpadan olsun, bir daha mı geleceğiz dünyaya?" diyorsunuz. o noktadan sonrası asıl aşk işte.

surata sınırlar ötesi ortak bir sırıtış vaadeden aptallaştırma şekli.

enayi değil de aptal olmak istiyorum ben artık ya.

bile bile lades olmaktır, enayiliktir çünkü doğası gereği. tabii genelleme olduğunu belirtmekte fayda var.

doğru önermedir. işin kötüsü sadece onun yanında değil başka ortamlarda da mallaşmaya başlayabilirsiniz.