aşık olunan ilk insan

insanın iç dünyasında unutulmaz ve silinmez bir yere sahip olan insandır.
size kendi öykümü anlatayım.
benim gerçek mânâda aşık olduğum ilk insan öyle uzaktan sevdiğim biri değildi. her gün gördüğüm, konuştuğum biriydi. tabi ki lise zamanıydı, üst dönemin havalı çocuklarından biriydi, ama kendini beğenmiş biri değildi. o, benim kendim olmak istediğim insanın bir temsili gibiydi. sayesinde kendimi geliştirmek için bir çok imkan buldum. bana iyi bir dost ve iyi bir abi gibiydi. saatlerce msn'den yazıştığımızı ya da mesajlaştığımızı hatırlarım. bütün tenefüslerde onu görmek için fırsat kollardım. onun mezun olmasıyla aylarca ne kadar üzülmüş ve zorlanmıştım. zor sınav senesinde telefonla irtibat halinde kalmıştık. onu sevdiğim çok aşikar olmasına rağmen, ne bunu kullandı, ne de beni reddedip incitti. ben ona bunu söyleneyene kadar sabırla bekledi.

aradan yıllar geçmesine rağmen hep güzelliklerle andığım ve hayranlık duyduğum, hep mutlu olmasına temenni ettiğim sevgili insan.