aşk ve öbür cinler

bir gabriel garcia marquez kitabıdır.

çağımızın asıl hastalığı olan “sevgi yoksunluğu” üzerine bir roman olarak okudum ben bu kitabı. belki yazar başka bir şey anlatmıştır ama ben böyle anlamak istedim. belki de yazar tam da benim anladığım şeyi anlattı, ki bu olabilecek en korkunç şeydir.

büyülü gerçeklik akımını dünya yazarları üzerinde en iyi kullanan yazar olan gabriel garcia marquez bu romanda aile içinde yaşanan sevgisizliği toplumsal sevgi yoksunluğuna çarptırıp bir evrensel mutsuzluk resmi çiziyor bizim için ve bunu çok büyüleyici bir şekilde yapıyor.

mutsuz bir evliliğin mutsuz bir kız çocuğu yaratmasını görüyoruz romanda. sevdiği kadınla evlenemeyen bir adam ve ailenin zoruyla onunla evlenen bir kadının bir kız çocuğu dünyaya getirip onu ilişkinin günah keçisi haline getirmelerini anlatıyor yazar.

ama sadece bu değil hikaye hala neden devam ettiğine anlam veremediğim beyaz ırkın üstünlüğü düşüncesinden tutun da yine hala neden bu kadar etkili olduğuna anlam veremediğim dini etkinliklerin yönetme ve ikna etme heveslerine de değinmiş yazar.

asla aydınlanmayan bir ortaçağ karanlığında el yordamıyla yanlış yönlendirilmiş aşkın yardımıyla öbür cinler tarafından kör topal sürüklenişimizin romanı.

bu sabah bitirdiğim canım gabriel garcia marquez in kısa romanlarindan biri.
yüzyıllık yalnızlık , kolera günlerinde aşk gibi başyapıtlarından daha kolay okunan ama okudukça sizi acayip sıkıntılı ruh hallerine soktuğundan sürekli ara vererek okuma ihtiyacı hissedeceğiniz bir kitap.*


beni en çok etkileyen karakterlerden biri kızın annesi oldu. okurken onun hakkındaki kısımları birbirine ekleyerek, sindirerek okuyun, nedenini anlayacaksınız.