asla canı sıkılmayan üstün insan

bol vakti ve hobileri olan bilge birey. canı sıkılan insanları anlayamaz ve hayata doyamaz. geç yatar, bir gün 240 saat falan olsun ister. kiskanilasi tek insan tipi.

schopenhaur un bir denemesi vardı. gerçek hayvanseverlerin hayvanları evcilleştirmemesi gerektiği evcilleşen ve ihtiyaçları sahibi tarafından karşılanan hayvanların can sıkıntısı yaşadığı ve vakit geçirmek için onları gezdirmek gerektiği konusunda. teknoloji de aynı şeyi insanlara yaptı. ne yemek bulmaya vakit harcıyoruz, ne barınmaya ne de çiftleşmeye. evli olduğum için şu yeni dating uygulamalarına aşina değilim ama anlatılana göre en salağı bile buluyormuş. eşliden öylemiydi en azından çıkar bir cafeye bara gidilir süslenir pislenir en azından ortam yerine gidilir bir vakit enerji harcanırdı.

eve paket şeyler keza öyle öğrenciyken cebeci oktay ve akın lokantası dışı açık yer yoktu mecbur giyinip çıkar yerdin. tembelleştik cümleten velhasıl teknoloji tembelleştirdi..

"kendinizi,kendinizle zaman geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirin."
sözüne hayat verebilmiş insandır. kendisiyle olduğu sürece sıkılmayacaktır, belki hülyalara dalacak, belki yeri gelecek kendini yerden yere vuracak, belki de ruhunun ellerinden tutup dansa kaldıracaktır. zihninde ki her bir olay bir dans, bir valsdir. kendini tanımaya çalışacak, zaten tanıyorsa daha da derin muhabbetler açacak, onu neyin mutlu edeceğini bildiği uğraşlarını sıraya dizecek, tek tek sayacaktır. bilmiyorsa yeni keşiflere çıkacak yeni bir uğraş satın alacaktır zihninin köşe başındaki hiç girmediği dükkandan. bahsedilen ki muhtemelen kendine yetebilmeyi öğrenmiş insan olacaktır. ne mutludur ona, kendine iyi bir arkadaş da olacaktır.

oldum olası canım sıkılıyor diyen insanları anlamadım.
hiç mi güzel anılarınız yok?
köşedeki bir ışık bir renk bir ses bir koku herhangi bir şey size birşey çağrıştırmıyor mu?
yıllarca biriktirmiş olduğunuz anılar nerede?
onların içinde gezinemiyormusunuz,simitçinin tuhaf bakışı yada bir bebeğin saf şapşallığını yada sevdiğinizin bir mimiğini tekrar keşfetmiyormusunuz?
zihninizi ve anılarınızı bir kütüphane gibi düzenleyin ve işiniz bittiğinde anılar kütüphanesinden istediğiniz kitabı alın okuyun.

simitçinin tuhaf bakışı ile can sıkıntısından kurtulacağımı öğrenmek resmen hayata yeni bir pencere açtı. ilk işim bir simitçi bulup tuhaf bakışının fotoğrafını çekmek olacak. sıkıldıkça bakarım artık.

sıkılmak için vakti olmayan insandır. o kadar şımarık da değildir zaten. düşünecek bir şeyinin olmadığı bir an’a da rastlanmaz. tamamen durarak saatlerce durduğu yerde bile hiç durmuyordur o. hatta gün 24 saat diyenlere de bir şey anlatmaya çalışmayacaktır. herkesin sıkılmasından ona ne.

büyük yalancıdır.

iyi olur inşallah... temennisinde bulanacağım insan. *

dünya yansın bene ne mottomuz budur.

babamdır. zamanında günde 15 16 saat parça parça uyuduğunu hatırlarım o nedenle canının hiç sıkıldığını düşünmüyorum.

japonların ikigai yöntemini uygulayan insandır. sürekli kendilerini meşgul etmeye yönelik yaşarlar. bu hem canlarını sıkmaz hem de ruhlarını gündelik telaşelerle yormaz.

can sıkıntısı iyidir. insanı yaratıcılığa teşvik eder.

naked filminin başkahramınıdır kesinlikle.

“--- alıntı ---

ben hiç sıkılmam. herkesin derdi bu. herkes sıkılıyor. doğa size açıklandı ve sıkıldınız. yaşayan beden size açıklandı ve sıkıldınız. evren size açıklandı ve bundan da sıkıldınız. şimdi sadece ucuz heyecanlar istiyorsunuz. bunlardan bol bol istiyorsunuz ve yeni oldukları sürece ne kadar adi, saçma oldukları fark etmiyor. hakkımda ne söylersen söyle ama ben hiç sıkılmıyorum."

naked , 1993

--- alıntı ---

bunlar tek kolla mehtaba çıkıyordur.

ubermesnch dir. mutlaka oyalanacak bir sey bulur.

sabahtan akşama kadar evde kitap okuyan, araştırma yapan, ders çalışan, iş yapan, kripto mripto uğraşan, hobileriyle, ilgi alanlarıyla uğraşan kafayı yemiş manyak insandır. insan arada bir heyecanlı, eğlenceli şeyler de yaşamak istemez mi yahu. robot mübarek.

üstün falan değildir, insandır işte.

kendini arıyordur, bulayazmıştır, bulamamıştır veya kendiyle dövüşe dalmıştır. nihayetinde düşünen ve sorgulayan insandır. telaşı akışta kaybolmaktan öte, içindekini yoklamaktır.

çocukkenden beri böyleydim. hiçbir şey bulamazsam daldan tüfek, leğenden direksiyon yapardım. muazzam ötesi oyuncaklarım da vardı. büyüyünce çizime falan sardım. yani gerçekten sıkılmak çok zor yaşadığım hayatta. iyi şeyler olmasa bile mutlaka heyecanlı bir şeyler oluyor. dinlenmeyi, sıkılmayı da özlüyor insan bazen.

her zaman kendisini eğlendirmeyi beceren, ümidini ve mutluluğunu yitirmeyen insandır. sanırım biz değiliz ama

işte bu benim. fazlasıyla hobim olduğu için tek başıma saatler hatta aylar geçirdiğim bile oldu. ayıptır söylemesi çok kafa dengiyim.