ayakta kahvaltı etmek

aceledendir efendim. birkaç zeytin, bir dilim peynir, birkaç yudum çay telaşlı bir sabahta yetmez mi? bütün bunlar yapılırken gömleğin tek kolu henüz giyilmemiş, saçlar darmadağındır. ne demiş şair: yaşamak değil beni bu telaş öldürecek. afiyet olsun.

kahvaltının fast food olanı.
çıkacağı saatten bir saat önce kalkılarak çözülebilecek durum.
kimi uyku sever, kimi sakince güne başlamayı sever.
öncelikleri ile insan kendi oluyor,
kendine kendince özeniyor.

bir dizi zengin karakteri itemidir. benim orta/alt sınıf milletimin para döküp serpme kahvaltı diye ayda bir oturduğu bollukta bir sofra vardır. birey gelir sofraya bakmaz bile, iki peynir bir parça ekmek ve taze sıkılmış atom meyve suyundan bir fırt alır ve acelem var diye defolup gider. gitti caanım sofra nefreti yaratır, atomu parçalayacak sanki p*z*venk dersin istemsizce.

sabahın erken saatinde işe gitmek için uyanıyorsan, uyandığında yanında kimsen yoksa, yemek masasında çatallar tabaklara vurup gürültü yapmıyorsa... ayakta kahvaltı yapıp geçiştirmek en iyisidir.

kahve ile kruvasan yediğim olmuştur. kahvaltı mı ondan pek emin değilim zira önce kruvasanı yemiş olsaydım kahvaltı olabilirdi.

son 6 aydır beslenme şeklim. asla ne yediğimi anlamıyorum dünyaları yesemde doymuş hissetmiyorum

güzel olur aslında, mesela 39 yahut 40 numara kadın ayağı üzerine çikolatayı sürüp kahvaltı etmek ve karşınızdaki kadının "bu çikolata bitmeden kalkmak yok" demesi güzel olabilirdi.

(bkz: kadın ayağına sürülmüş çikolata ile kahvaltı yapmak)