ayda 50 bin kazanmak

bu meblağ 60 70 e kadar çıksa bile yediğim içtiğim hiçbir şey tat vermiyor, hayat enerjim sıfırı bile tüketti.

eskiden olsa güzel paraydi şimdi pek esamesi okunmuyor bile.

ne kazanıyoruz arkadaş?
lira mı?
dolar mı?
pokemon tasosu mu?

ayda 50 bin like mı kazanıyoruz?

muğlak bir şeydir...

ayda 50 bin afyon dinarı...

yeterli değildir ama fena da değildir.

bugün bu kadar para ile geçinmesi gereken ben.


50 ne la
50 yi veren senden nelerini alacak?

memur.

evin kira değilse öldürmez ama güldürmez de diyebileceğimiz bir ücret kazanmaktır.

ev kiraysa ve çocuk varsa e hanım da evdeyse mokoko, bu parayla ancak rezil olursun.

ama yine de şükretmek lazımdır, ehveni şer desek yeridir.

eski bir meme rendeleyici olarak, bu tür başlıklarda kesinlikle 'ekşici sallaması' dediğimiz şeyi yapan değil, halkçı olan erkek kazanır. halkçı erkek merak uyandırır gençler. z'lerde nasıl bir idrak sistemi varsa, sene olmuş 2025 bunlar hala, full stack + full 800k + ayda 4 uçak bileti + 8 öküz şeklinde saçmalıyor. bu delik donlu tayfadansanız, size seks yolu gösteriyorum: halk abicim!

taze ekmek kokusu, yeşil soğan çıtırdaması sesi verebilen erkek, memeyi eline alıp ucunu bonibon gibi yer. halkçı olmanın da en iyi yolunu biliyorum. bu tavsiyem için ücret almayacağım: ziraat bankası bayram reklamları.
bu tonda konuşacağız. ziraat reklamlarındaki birlik ve dirlik duygusu okura geçmeli. dişiler bu olgunluğa erir, limon gibi sıktırır kendilerini. bana güvenin, limoncuyum ben.

"hepimiz biriz kardeşlerim. paranın külodun önemi yok bu yalan dünyada. herkesin ayağı minicik...sen...sen frezeci kemalettin usta! her sabah bizlere güzel demirler kesmek için yollara düşüyorsun. mümtaz nine, peki ya sen?! bir sürü ilkokul çocuğuna üşümesinler diye gocuk yaptın (halk kısmını vurgulamak için özellikle mont demedik). şakir amcanın lezzetli makaronları olmasa güne nasıl başlardık? gençlerimiz koşuyor, yaşlılarımız yürüyor, herkes vurduruyor, sokaklar insan sesi ile, sevgi ile, neşeyle doluyor. gözlerinden öperim behram amca. her aşerdiğimizde senin bozanı içtik. muhip nine az mı aldık boncuklarından. elif su penti evladım, sen de sağol. dolap'ta neler sattın öyle, esnafımız doydu. güzel insanlar, güzel ülkem. sapık servisçi ruhban bey. sigortacı atifap abla... kimimiz zengin, kimimiz fakir, kimimiz normal, kimimiz dengesiz. bizler adeta bir bütünün parçasıyız. lego gibi birbirimize sokacağız eksik parçalarımızı. ben bu nedenle, hassas bir insan olarak bu tür başlıkları çok saçma buluyorum. (son cümle headshot şeklinde öldürücü kapanış)."

şöyle yaklaşın. mesela yukarıdakini yazın, vermeyen olursa gelin beni sitin. * *

istanbul'da iseniz hiçbir anlam ifade etmeyen meblağ.
eğer ankara ve izmir'de iseniz hayatta kalacağınız paradır. diğer şehirlerde ise gayet iyidir.
fakaaat eger gezegen olan ayda iseniz kim bilir belki servet sahibi bile olursunuz.

(bkz: bakın bu bir dramdır)

sadece yaşatır.
ne bir şey aldırır, ne tatile götürür ne de keyif yaptırır.
ayda 1-2 dışarı çıkarır muhtemelen.
öyle bir hayat işte.

iyi para bana ayda bu parayı verin 2 yılda iş kurarım. aylık masrafım kira ve fatura dahil her şey 20000 bini geçmez benim.

ayda 50 bin para mı bu devirde? paramızın değeri pul kadar bile değil. iki kişi dışarı çıkıp sadece yemek yesen minimum binlik oluyorsun. bunun yolu var, ufak tefek alışverişi var, sineması, mısırı...
başıma kramplar girdi valla.

neyse, kısası, elli binle bir halt olmaz.