ayı oynatmak

dansöz oynatmaya benzemez

mumkun degil. ay cok buyuk. evet.

çocukluğumda bir kere izlemiştim, çok üzülmüştüm...ayının burnunda bir hızma, ucunda zincir, zincir adamın elinde, çektikçe acı çekiyor hayvan ayağa kalkıyor falan...nefret etmiştim, o zamanlar çingeneler yapardı bu işi, sokak sokak gezerlerdi, yanında da kalaycılar... neyse ki yasaklandı. ayı dediği de ufacık bir şey...

kardeş böyle laf sokmalı olmuyor ağlayacaksan oynamayalım.

sözlükteki yaşı benimle olan/benden büyük olan trakyalılar bilir. küçükler de büyüklerine sorsun. tekirdağ'ın hayrabolu ilçesi var. bu ilçenin en bilinir özelli bi tatlısı bi de ayıcılarıdır.

bu güzide ilçemizde yaşayan vatandaşlarımızın geçim kaynaklarından biri ayı oynatmaktı zamanında. 2000'li yılların başına kadar da vardı hakikaten. trakyada birine hayrabolluyum dersen ayıcılardan mısın der hala.

günümüzde kalmadı tabii. olsa zaten hayvan hakları falan diye veganlar basar protesto eder.

çingenelerin yaptığı işti. çingene elinde def, arkasında, "şu burnumdaki halkayı çıkartabilsem var ya, senin tüm sülaleni silkeceğim diyen bakışlı bir boz ayı. bizim kangal itlerden bir tık büyük olurlardı. çingene ne olur ne olmaz diye çocukları uzakta tutardı. koca koca adamlar da gülerek seyrederlerdi zavallıyı.
ben bizimkilere acırken pakistan'dan gelen görüntülerle sarsılmıştım. devasa bir ayının dişlerini ve tırnaklarını söküp iki üç itin önüne atıp dövüştürüyorlardı. kangal görse selam duracak büyüklükte itler. ayı bazen itlerden birinin belini kırıp öldürürmüş. ama dövüşün asıl amacı ayıyı kaçırmak.
ne çektin hayvanoğlu insanın elinden.