aynaya bakınca geçmişi görmek

fiziksel olarak gerçek olan olay.

ışık her ne kadar bilinen evrendeki en hızlı seyahat edebilen olgu olsa da, hızı sonsuz değil. bu nedenle 2 mesafe arasında gidip gelmesi için mesafeye bağlı olarak belirli süreler gerekiyor.

1,5 metre mesafe ile bir ayna önünde durursanız, ışığın görüntünüzü aynada oluşturup o görüntünün gözünüze gelmesini sağlaması için sizinle ayna arasında seyahat etme süresi 10 nanosaniye kadar. yani 5 nanosaniyede sizden yansıyan fotonlar aynaya ulaşır ve 5 nanosaniyede de aynadan gözünüze ulaşır. sonuç olarak aynaya baktığınızda, hissedilemeyecek kadar çok küçük bir farkla da olsa kendi geçmişinize bakıyor olursunuz.

bak bu olay çok ilginçmiş aklımda tutacağım. bilgi için teşekkürler.

geleceği görmek için de şunu yapabilirsiniz sevgili arkadaşlar:

geçmiş deyince, bilimsellikten uzak olarak çok geçmişe geçti aklım. aynaya bakıp, geçmiş hatıraları izleyebilseydik, ayrılmazdım aynanın karşısından hiç.

umarım ayna da bize bakınca geleceğini görüyordur.

bilimsellikten uzak daha bugün yaşadığım ve aynaya baktığım kişinin tek başına hiç kimse olmadan ne zorluklar atlattığını görmek baya mutluluk verdi bana

başlığın bağlamının dışında konuşacak olursak, sylvia plath'in mirror isimli şiiirinde harikulade bir şekilde değindiği fenomen.

"...benim içimde gencecik bir kızı boğdu
ve yine benim içimden, yaşlı bir kadın
korkunç bir balık misali, gün be gün yaklaşıyor ona."

(bkz: aynaya bakınca bir gelecek görememek)

çıplak gözle bakınca da nanosaniye geçmiyo mu yani her şeyi bu kadar ufak birimlere ayırdığınızda denetlenebilirlik ortadan kalkar..