az bir maaşa iki kişilik performans gösteren çalışan

sömürülürsün, bir de üstüne tittle alamazsın, sürekli daha fazla iş yüklenir sana ne de olsa işini düzgün yapıyorsundur. ek mesaiye falan kalırsın. ne olursa olsun iş yerlerinde bunun bir karşılığını istemek lazım diye düşünüyorum zam, maaş, görev yükselmesi gibi...

türkiye'de işverenler ve sosyal çevre tarafından "iş buldun da beğenmiyorsun" minvalindeki baskıcı yorumların altında ezilen, sömürülen kişi.

"belki hastasi vardir, aciz kalmistir, olmustur, bitmistir" denilerek aklanmaya calisilan ancak tek kisilik maasa iki kisilik performans gostererek yanlis yolda oldugunu dusundugum calisandir. arkadaslar farkinda misiniz ama siz tek kisilik maasa cift kisilik is yaptiginiz icin zaten bu durumdayiz. inanin siz bu yolda ilerledikce patron takiminin "neden cift kisilik performans gosteren calisan yerine tek kisilik performans gosteren iki kisi calistirayim" seklinde dusunmesine sebep oluyor, dolayli yoldan issizligin artisina sebebiyet veriyorsunuz. patron acisindan bakildiginda bu son derece normal bir durum. adam bir isletme kurmus ve maksimum kar amaci ile calisiyor. tek kisilik maas alip, cift kisilik is yapan calisanlar da patronun en sevdigi calisan profili oluyor. ideal bir dunyada tum calisanlar yalnizca aldiklari maasin hakkini verecek kadar calisma karari alsalardi eger, hem daha cok isci istihdam edilmek durumunda kalinacak, hem de kimsenin emegi somurulmeyecekti. bertrand russell'in "aylakliga ovgu" kitabini okumanizi oneririm.

bu çalışanlar genelde ya iş dünyasına yeni adım atmıştır ve kurtlar sofrasını bilmiyordur ya da gerçekten farklı sorumlulukları-mecburiyetleri- vardır. sonuçta herkes emeğinin karşılığını almak ister, kimse enayi gibi yaftalanmak istemez. ama malum türkiyede sen istersen az maaşa çok çalış, istersen maaşın kadar çalış çok çaba sarfetme yine de pek farketmiyor, değer verilmiyor. varsa patronun tanıdığı tamam, istediğin kadar yırt kendini o title için boş yere.

mecburen öyle yapıyor olabilir. iş bulmak öyle zor ki. geçinebilmesi bir işverenin iki dudağı arasında çoğu insanın.

devlet sektöründe bulunmaz nimettir. her idareci böyle çalışan arar. fakat adaletli idareci bunu göz önünde bulundurarak ilgili çalışanı ezmemeye ve yardımcı olmaya çalışır.

işverenin sürekli pohpohladığı ve sen bu işi para için yapmıyorsun, gönülden yapıyorsun mesajı vererek enayi yerine koyduğu kişi. (bkz: antik çağlarda köle)