az konuşan erkek

en sevdiğim. evet.

erkek olarak düşünmedim ama öyle bir erkek uzaktan akrabamsı bir şeye denk geldim. çok konuşan (ama çok konuşan) bir kadını düşünün, onu üçle dörtle on ikiyle falan çarpın işte öyle bir konuşmaktı bu erkek akrabamsının. artık beynimi elime almış ölsem keşke diye bekliyordum ve birden sekiz bin sözcüğün arasında başka bir erkek akrabamızın dedikodusunu yaptı.

başka olan erkek akrabamız az değil neredeyse hiç konuşmayan biriydi ve bazen de küfür gibi bir surata sahipti. biraz nemrut biraz da soğuk nevaleydi (bu dedikodu değil, gerçekler) her neyse çok konuşan erkek akrabamsı onun bu özellikleri hakkında detaylı dedikodusunu yaparken çok az konuşuyor olmasından fazlaca şikayet etmişti ki o arada sıfır, "işte kurtuluş anı" diye düşündü ve "en sevdiğim insan tipidir. çok konuşan insandan pek hoşlanmam, o nedenle az konuşan bu erkek akrabamın bu yönünü sever çok takdir ederim" dedi.
sıfır bu sözcüklerle kurtulabileceğini düşündü, "yırttık" dedi.

aldığı cevap,
"ben de çok konuşan insan sevmem, o yönünü ben de çok beğenirim ama ukala tavırları var, biraz da düşüncesiz hem de biraz da çok şöyleli çok da böyleli dırdırdırdır vırvır dırdır ..........." idi.

sıfır o gün ölmedi, hayatta kalmayı başardı ancak
o gün bugündür sıfır, kafayı toplayamadı..