bağıra bağıra susmak

sessizliğim bir çığlıktı,hepiniz mi sağırdınız? sözünü aklıma getirdi başlık.

kişi konuştuğu zaman yeterli etkileşim alamayınca dolu dolu susmaya başlar.ağırlığı olur.bir zaman sonra o sessizliğin kişiliği olur.karakter değişikliği olur. isyan edersin ama olan olmuştur.

artık duvarlarda sessizliğin sessiz çığlıkları yankılanır.

zera ama kartal olan ukdesi

son zamanlar da sıkça yaptığım şey.

duvarlar bile duydu bi siz duymadınız sessiz cigliklarimi.
konuştuğun kişiler tarafından anlasilmayinca sende mecburen bağıra bağıra susmak zorunda kalıyorsun en zoru da bu işte.

çok susma sesin kısılır.

çok zor bazen avaz avaz susmak, saklanmak kendine kendinden vazgecmisken
çok zor bazen belkiler biriktirmek ve sana tutunmak hem de sana rağmen
...
(bkz: emre aydın - alıştım susmaya)