bağıra bağıra üstü kapalı laf sokan komşu

illet bi tiptir.

pencereden bagirir sanki bize demiyomuscasina.

'yaaa bu copleriii hangi itogluittt yere attiii yaaa hangi serefsizzzz' falan yapar boyle. evet.

hahahahha dün gece rüyamda üst kat komşumu kapının önünde denk getirip laf soktum, onu hatırlattı. ama haklı sebeplerim var sözlük djkdk. şimdi bu komşumuzun binada ses yalıtımı olmadığından bihaber olma ihtimali yok ama psikolojisi bozuk sanırım bu gerçeği görmezden geliyor, neyse bunun toksik bir ilişkisi var ve her telefon konuşmalarına an be an şahit oluyorum. özellikle kavga ettiklerinde, ki sürekli kavga ediyorlar, avazı çıktığı kadar bağırıp çağırıyor. mesela bugün haftasonu dinlenmek istiyorsun dimi ama imkansız… onun bed sesini duymak zorunda kalıyorum. neyse ben allah’a havale etmiştim ama bilinçaltım laf sokmayı tercih ediyor sanırım djdk.

valla ben laf sokmam gider işimi çözerim çözemessem de gayet şiddet ile çözerim. hiç kasamam yani.

tam dayaklık leş bir teyzedir. gıcık kısmı, bu şirret hallerinde arkasına kocasını alan, ona güvenen tavırlar sergileyen keko bir teyze olması. leş bir insan. toplumumuzun %89'u. sonra işte dayanamayıp laf edince biz kibirli oluyoruz.
hayatımın bir geçiş dönemindeyim. şirret olmak mevzu bahis olursa, bu şekilde bir evre de yaşamak isterim. gelene yabıştırcan kamışı, teyze-dede dinlemeden. kamış ile akıllanıyor bu insanlar. ben bu apartman baskısını yaşadım öğrenciyken, tespit şık.