bana bilgiçlik taslayan adamlar

rebecca solnit'in encore yayınevi'nden çıkan kitabı.

daha önce okumadım sanıyordum ama fark ettim ki geçen sene, solnit'in "feminist-sindrella" temalı, bildiğimiz masalı bir feminist peri masalı şeklinde yorumlamış, bir çocuk kitabını okumuşum. bu kitapta ise bolca feminizm bulunan 7 deneme var. bu denemelerden biri deli gibi sevdiğim virginia woolf'u almış eksenine.

çok yakın zamanda cinsel şiddeti anlamak adlı kitabı okudum, tanım da girdim. hemen peşinden bunu okumak gerçekten beni yordu. bir de ismi nedeniyle feminizmi biraz daha mizahi bir taraflardan ele alır sanmıştım. denemeler 2013 senesinde yazılmış. geçen 10 senede değişen pek bir şey. tüm dünyada gerçekleşen kadın cinayetleri, tecavüzler, toplu tecavüzler, çevre katliamı ve feminist hareketin genel değerlendirilmesi söz konusu. tabii cinsel şiddeti anlamak kadar kapsamlı bir kitap söz konusu değil zira dediğim gibi, bu bir inceleme kitabı değil, deneme kitabı.

beni feminizmi düşündüğümde ve böyle kitaplar okuduğumda en çok üzen şey, bu tür kitapları halihazırda feminizmi destekleyen insanların okuması. ne bileyim hiç düşünemiyorum maço bi sığırın elinde şu kitabı. dolayısıyla çok, kendimiz çalıp kendimiz söylüyoruz gibi geliyor. ama ben her zaman biraz pesimistimdir zaten.

konuya ilgiliyseniz, okuyabilirsiniz.

rebecca solnit'in çok sade, duru bir dille yazdığı denemeler derlemesi.
anlattığı şeyler hepimizin gün içinde karşısında durduğu, baktığı, yaşadığı, yanından yürüyüp geçtiği şeyler. bu şeyleri yaşam içindeki doğallığı ile, dili hiç zorlamadan anlatmış.
böyle ayan beyan ortada olan, süslenmeden, herhangi bir büyüteçle boyutları değiştirilmeden önümüze sunulan gerçekler yaşamın içinde gözden kaybolmaya ne kadar teşne ise yazı içinde vuruculukları o denli pekişmiş.

kadına şiddettin, erkek egemen dünyanın kısıtlayıcılığının yalnız bizim coğrayamızda değil bütün dünyada yaygın, şaşkınlık verici derecede meşrulaşmış olduğu ile de yüzleşiyoruz okudukça. açıkça kadının kürtaja teşebbüsünü dahi suç sayıp tecavüzcü babaya tecavüze uğramış hamile kadına karşı tazminat davası açabileceği hakkını vermek için çabalayan erkek senatörlerden haberdar olduk ayrıca. sayılar, beyanlar, ölüm istatistikleri çok sade çok vurucu. bir bölümde şiddet suçluları sebebiyle hüküm giymiş kimselere yapılan bir araştırmada suçluların annelerinin gebelikleri esnasında sigara içip içmediğine varana dek detay kriterler belirlenirken, araştırmada şiddete başvuranların cinsiyeti gibi alenen ortadaki bir kriterin adının bile anılmadığı anlatılıyor. ortaya çıkan şiddet ezici bir çoğunlukla bir erkek tarafından eylenirken, bu gerçeği bir araştırmada anmak, bir istatistiğe konu etmek bile gerçek olamıyor. onun yerine suçlunun ırkı, suçlunun çocukluğu, suçlunun ait olduğu sosyo ekonomik sınıf falan araştırılıp, suça meylin bu kriterlerle ilişkilendirilmesi, anlatının bu yöne saptırılması yönünde çaba var. oysa ırk temelli şiddete meyil diye bir şeye ulaşılamıyor. bir ırkın ötekine göre daha fazla şiddete meylettiğini göstermiyor çalışmalar. ısrarla bu anlatıyı sürdürmek istiyorlar. oysa şiddet suçu işleyenleirn cinsiyeti özel bir araştırma yapmaksızın hüküm giyenlerin dosyalarına, adlarına, kimliklerine bakarak tespit edilebilir bir somut gerçekken bu gerçekten hiç bahsetmiyoruz. işte bu bahsetmemenin çarpıcı, süssüz vuruculuğu bu kitap.