scaremongering yazar profili

#3721186
bu kez çok haklı...

iki yazarın nereli olduğuna bakmadım ama amerikalı olduklarına aşırı inanıyorum. allahım şunun milyarlarca yıllık stoadan ne farkı var şimdi allah için biri bana söylesin... gerçi ikigainin kendisi de kavram olarak uzakdoğu kadar eskidir, sadece yepyeni bir bilgelik öğretisi gibi niye koştura koştura aldınız şu kitabı bana bir cevap verin.

birkaç sene önce fırtınalar estirmişti yanlış hatırlamıyorsam. kendi kitaplarımdan birisini seçemeyince hoca verdi al oku diye, aldık okuduk.

dün kitaptan bahsediyorum, diyo ki bana spoiler verme dlwjndkekd. keyifle okumak istiyormuş ıfhsjfıje. tamam dedim ne diyeyim.

benim görüşlerime gelirsek, zottirik bir kapitalist üretim olduğunu düşünüyorum ve allahım her sene pırtlıyor bir tane böyle. satış stratejisidir diye umuyorum ya, koşa koşa gidip almıyordur sanırım insanlar. gerçi şeyma subaşı 'nın kitabını insan olun biraz efendi utanmadan okudu qjdujwıdje. neyse dpwjkfle.

her kişisel gelişim kitabında olduğu gibi bilmiş bilmiş konuşup, hayatın sırrını veriyor edasıyla bi bok vermeyen satırlarla cebelleştim. hocama da sabırlar diliyorum ve çok korkuyorum "şu kısım harika değil mi diye gelirse diye spjwjdkow. allahım kdhwjfoje. her türlü melanetten sağ çıktım, bundan çıkamayabilirim ya fpjsjdld.

neyse bok gibi kitap sonuç olarak.
tavsiye değildir.

başarabiliyorum.
sorum yok.

ismi* gibi ışıl ışıl birisi.

kısmetse fotoğraf çekesim var şimdi de...

allahın belası bir filmdir. allahın belası bir filmle daha karşınızdayım.
norveç yapımı bir emilie blichfeldt filmi. tabii ki son zamanlarda izlediğim en body horror şey substance olduğu için onu da bi çıtır hatırlatmadı değil ve bende hal kalmadı.

orada konumuz gençlik - yaşlılıktı, burada ise güzellik - çirkinlik üzerinden şekilleniyor öykü. ve yönetmen bize unutamayacağımız bir külkedisimasalı sunuyor.

ben bu tür üretimlerden çok etkileniyorum. bence beden imajı çarpık olan herkes de dehşetle izliyordur. ve dolayısıyla anlamlandırmakta da çok zorlanıyorum.

prensin gözüne girip onunla evlenme hayalleri kuran elvira, bu uğurda nezaketi ve masumiyeti başta olmak üzere beden parçaları falan da dahil olmak kaydıyla her şeyden vazgeçiyor. buna psikolojide bir şey deniyordu, hani bi herifle bir ilişkiye başlarsınız ve bir şekilde uzunca bir süre de sürer. sonra da tüm o yıllar heba olacak korkusuyla mutsuz olduğunuz ilişkiden ayrılamazsınız. tam olarak öyle bir manyaklık içine düştüğünü düşünüyorum elvira'nın. hırslı olmakta bir sakınca yok ama herhangi bir şey uğruna bu kadar değişmeye değer mi sorgulamak lazım. hatta değişim nedir ona da bakmak lazım. kendimizden hiçbir şeyin kalmadığı bir değişim sanki değişimden çok kimlik yıkımı ve dejenerasyon gibi duruyor. oysa ki elvira, prensle ilgili çocuksu, romantik hayallerini muhafaza edebilseydi, prensin sandığı gibi biri olmadığını gördüğü anda kalp kırıklığı ile ufak bir buhran yaşayıp en azından ayak parmaklarına sahip çıkabilirdi gibi duruyor.

öte yandan güzeller güzeli külkedisi başta bize huysuz, sevimsiz biri gibi görünse de film ilerledikçe onun daha gerçekçi ihtirasları olan bir genç kadın olduğunu görüyoruz. aşkı ve şehveti de tanımış ancak aşk uğruna soğan ekmek yemeye de razı değil. ve yine de hala bir parça sağduyu sahibi.

önemli olan elbette yalnızca "iç güzellik" değil, hep inandığım gibi sanırım önemli olan bütünlük. içinizle dışınızın uyum içerisinde olması. hadi bakalım, dön dolaş mevlana'dayız.

hayatım boyunca kendimi hep çirkin bulmuşumdur. kendi bedenimle yeni yeni barışıyor gibiyim. o da hiçbir koşulda "çok güzelim yaa" aşamasına gelmiş değil. sadece "kusurlu olmakta sorun yok belki de ya" gibi olabilir. sanırım zaten daha sağlıklı olan da bu, kusurlu olmakta pek de sorun olmaması.

vallahi içim dışıma çıktı, mahvetti film beni.
türü seviyorsanız, tavsiyedir.

çok özledim...

(bkz: libidom)
şaka şaka. heycanlanın diye yaptım sıchjsf.

günaydın sözlük
artık buralarda son günlerimiz.
çok üzüyor bu durum beni. genel olarak nil karaibrahimgil'in "bronzlaşmak" isimli güzide eseri gibi bir yaz geçirdim.

bu da bu günün fotisi.

bu benim kawgaları pratikleştirmek adına ortaya attığım bir fikirdi hocam.
en azından kawgalarda uygulanırsa memnun olurum, kaos keyfimi artıracağını düşünüyorum.

özledik valla dedikodu seanslarını. 2 aya içerik biriktiririz diye düşünüyorum, çok koptuk buralardan çünkü.

beynimde mütemadiyen depremler olup durması...

çok da iyi değil aslında bu. ışığı mışığı hiçbir şeyi ayarlayamadım. sonradan oynadık fotoğrafla. ama dursun istiyorum bi yerlerde.

ne zaman ve nerede? :d.

karşılıklı otursak da ne zaman
masa örtüsünü ikiye bölen ellerimizdi
bir tırnak yeşilinden gerisin geriye
ayak bileklerimizden gerisin geriye
bütün bunlar gereksiz, bilmiyorum sanma
gereksiz ama yalnızlık böyle.

edip cansever

adabı hâlâ vardır rakının dljsjdlekjf.

yok canım kardeşim.
dümdüz burada yazamadığım kelimeyi kullanıyorum kendisi ile ilgili...

haberiniz yok ölüyorum...
her ay daha kötü olamaz derken daha kötü bir regl yaşıyorum...

#3717561
kışa doğru olabilir ya var sanki öyle niyetlerim.